1988 йилнинг тираҳмоҳ фасли эди. Аниқроғи, 1 октябр куни Касби тумани Хўжаҳайрон қишлоғидаги янги қурилган мактабга адиб Абдулла Қаҳҳор номи берилиши муносабати билан шаҳри азим Тошкентдан Кибриё Қаҳҳорова, «Шарқ юлдузи» журнали бўлим мудири, адабиётшунос Ортиқбой Абдуллаев, шоир Маъруф Жалил Қарши давоми…
“Устоз”, “муаллим” деган улуғ номларни эшитганда етмиш икки томирим соғинчу ифтихордан алланечук титраб кетади. Бола тасаввуримизда абадий муҳрланиб қолган ўша мушфиқ, меҳрибону жонсарак муаллимамиз шунчаки бир ожиза эмас, балки мурғак шууримиз идрок эта олмайдиган илоҳий бир дунё билан биз – давоми…
ХХ аср бошларида Туркистоннинг ҳар томонлама мустақиллигини орзу қилган ва бу йўлда тинимсиз кураш олиб борган, Ватан озодлиги учун жонини ҳам қурбон қилган илғор маърифатпарвар истиқлолчи Маҳмудхўжа Беҳбудий (1875-1919) истиқлолимизнинг чинакам фидойиси, қўрқмас курашчиси бўлган дейишимиз мумкин.
Қирқ рақами мўъжизакор сон экани ҳақида кўп ривоятлар бор. Ёз ва қишнинг қирқ кунлик чилласида об-ҳаво ўзгача бўлади. Удумга кўра, келин-куёв қирқ кунлик чиллага амал қилиши шарт. Чақалоқлар ҳам қирқ кунлик муддатдан сўнг бир қадар улғайганини кўриб қувонасиз. Эртакларда тўйлар давоми…
Мамлакатимизда бой кўмир захиралари мавжуд. Бу қазилма бойлик ўлкамизнинг асосан икки минтақасида жойлашган. Ҳозирда Ангрен конидан қўнғир кўмир, Шарғун ва Бойсун конларидан эса тошкўмир қазиб олинмоқда. Бойсун кўмир конида айни пайтда қазиш ишлари икки йўналиш бўйича олиб бориляпти. Мутахассислар “Жанубий” давоми…
Таниқли адабиётшунос олим ва таржимон Иброҳим Ғафуров ижодига чизгилар Аҳли қалам учун ижод — сўз ижоди. Сўзлардан фикрлар, китоблар, ғоялар, улар орқали эса келажак яратилади. Шу маънода сўз ижоди — ҳаёт ижодидир. Сўзнинг ўз руҳи бор. У ўжар, мутакаббир, гоҳо давоми…
Саёҳатда гап кўп. Саёҳат инсоннинг қулфи дилини очади, билмаганларини билдиради, айни пайтда онги, тушунча доирасини кенгайтиради. Шу боис тафаккури, феъли кенг, фазилатли инсонни халқимиз «дунё кўрган одам” дейди. Покистон Ислом Республикасида узоқ муддатли хизмат сафарида бўлганимда (1994-1997 йиллар) саёҳатнинг бу давоми…
Марказий Осиё халқлари ёзма адабиётининг тарихи икки минг йилдан зиёд даврни ўз ичига олади. Унинг илк сарчашмалари зардуштийлик динининг муқаддас китоби “Авесто” ҳамда Ўрхун-Энасой битикларига бориб тақалади. Машҳур шарқшунос, форсий тилдаги адабиётнинг етук билимдони, матншунос, ўнлаб қадимий манбаларни илк бор давоми…
Шоир Машраб Бобоевни илк бор “Онамга хат” китоби орқали таниганман. Айнан шу номдаги шеърни ёд олиб, мактаб давраларида айтиб юрганман. Муаллиф билан Тошкентда ўқишни тугатиб, технология билим юртида ишлаб юрган пайтда раҳматли устозим Неъмат Аминов орқали юзма-юз кўришиб, танишганман. Бир давоми…
Онам бечоранинг айтишича илон йилида туғилган эканман. Уруш, қаҳатчилик. Икки акам фронтга кетишган. Нон азиз паллалар эди. Чорвадорнинг қора ўтовида қўзилар билан кўканлашиб улғая бордик. Синфдан-синфга юқорилаган сари китобхонлик касалига йўлиқиб қолдим. Ҳатто далага пахта теришга борганда ҳам иложи бўлса давоми…