Ўзбек адабий тилининг шаклланиши ва тарихий тараққиётида XI — XV асрлар ёзма ёдгорликлари муҳим аҳамият касб этади. Бу даврга оид қўлёзмаларни излаб топишда, қаерда сақланишини аниқлашда, тадқиқ қилиб, нашр этишда дунёга машҳур ўнлаб олимларнинг хизматлари, айниқса, Европа, Туркия, Россия, Ўзбекистон, давоми…
Бадиий сўзнинг мақсади азалдан китобхонни камолот дунёсига даъват этишдан иборат бўлган. Шу боис, адабиётга чинакам хизматни тақдир деб билганларни жамият ардоқлайди, иззат-икром қилади. Зотан, рост ва расо сўзи билан ижодкор жамиятнинг равнақу ривожи йўлида меҳнат қилади, изланади, айни пайтда, бадиий давоми…
Ҳаёт инсонга берилган имкониятми ёки неъмат? Бу ёруғ оламда ҳамманинг яшагиси келади. Аммо яшашдан мақсад нима? Қандай яшаш лозим? Бу каби саволларга жавоб изламаган одам топилмаса керак. Зеро, инсон қисқа умри мобайнида муттасил билишга, ўзини англашга интилади. Таниқли адиб Муроджон давоми…
“Бобурнома” ва “Тарихи Рашидий”да Навоий сиймоси Алишер Навоийнинг шахсияти, асарларининг баркамоллиги ва юксак бадиий салоҳияти ҳақида унинг ҳаёти даврида, кўп ўтмай ХVI аср адабий, тарихий асарларида юксак даражада фикрлар билдирилган. Заҳириддин Бобурнинг “Бобурнома”, “Аруз рисоласи” ва бошқа асарларида Навоийга оид давоми…
Буюк аждодларимизнинг асрлар оша яшаб келаётган улкан маданий мероси, маънавий кадриятлари миллий тараққиётимиз ривожига, истиқлол мафкурамиз кучайишига, бугунги авлод маънавиятининг юксалишига бевосита таъсир этмоқда. Айниқса, маънавий баҳрамандлик бобида Навоий даҳосининг ўзбек халқи олдидаги хизматлари беқиёc. Наинки биз, балки бошқа эл-улус давоми…
Сарлавҳани ўқиб, ажаблансангиз ҳам ажаб эмас: таржима ижодий иш бўлса, бунда клон қурғурга нима бор? Шошманг-да, азизим. Илмга шак йўқ деган гапни эшитмаганмисиз? Қурғур клонлаштириш чиқдию турмушнинг теша тегмаган соҳаларигача таралиб кетди. Ҳозир уни ўз соҳасига татбиқ эта олмаган одам давоми…
Матншунослик ва мумтоз адабиёт ўзаро бири иккинчисини тақозо қиладиган, бири иккинчисисиз мавжуд бўла олмайдиган соҳалардир. Матншунослик айни пайтда тўғри матн яратиш учун ҳам асос бўладиган соҳа. Бу соҳада мактаб яратган олимларнинг меҳнатлари, тажрибалари бугунги кунда қўл келмоқда. Уларнинг мактаблари насиҳатгўйлик давоми…
Ҳусомий Хивақий-Қоракўлий (1442-1505) Ўрта Осиё халқлари маънавий-маданий, жумладан, адабий ҳаёти ривожига муносиб ҳисса қўшган сиймолардан. Бу борада шоирга замондош ва кейинги давр муаллифлари махсус сўз юритишган. Ҳусомий ижодига берилган таърифу тавсифлар жуда юксак. Ҳазрат Алишер Навоий “Мажолис ун-нафоис”нинг учинчи мажлисида давоми…
Тарихимизда ўтган алломаларимиз тўғрисида ҳужжатларга таяниб, улардан иқтибослар келтириб асар яратиш тажрибасини, адашмасам, академик Азиз Қаюмов домла бошлаб берди. Олимнинг “Ажойиб кишилар ҳаётидан” туркумидаги “Абу Райҳон Беруний” ва “Абу Али ибн Сино” қиссалари ўзбек адабиётидаги шундай хусусиятга эга илк асарлар. давоми…
Алишер Навоий “Муҳокамат ул-луғатайн”ни умрининг сўнгги йилллари (ҳижрий 905)да ёзди. Асар асосан икки бўлимдан иборат. Биринчи бўлимда Навоий туркий тилнинг турли грамматик, сўз ясаш имконияти, жуда инжа ва зариф ҳолатларини ифода этишдаги афзалликларини ўзга тиллар, айниқса, форсчага нисбатан тавсифий, қиёсий давоми…