I Амир Темур Кўрагон тарих майдонида жавлон урган жаҳоншумул сиймолардан биридир. Биз унинг тарихига, фавқулодда шахсига, авлодлари фаолиятига қайта-қайта мурожаат қилаверамиз. Тарихга юз буриб, қайси йўллардан юрмайлик, қачонва қаерда бўлмасин, йўлимиз айланиб барибир ушбу мўътабар зот ҳузурига олиб бораверади. Ўзбекистон давоми…
Болалик экан, нечанчи йиллиги аниқ эсимда йўқ. Тўққиз-ўн ёшларда бўлсам керак. Ҳовлимизда икки қаватли уй, ёзги ошхона, кўмирхона бор эди, холос. Эрта баҳор, ҳайит арафаси эди, шекилли. Уйимизда азиз одамлар келадигандек тантанавор, катта тайёргарлик қилинарди. Ҳаммаёқ саранжом-саришта.Меҳмонхонада мен билган Мунирахон давоми…
Бу йил Беҳбудий таваллудига 130 йил тўлади. Бу ном шўролар замонида узоқ йиллар халқимиз хотирасидан ситиб чиқарилди, тилга олинмади. Тилга олинганида ҳам “миллатчи”, “халқ душмани”, “Ватан душмани” каби тавқи лаънатлар билан эсланди. Айрим совет олимлари эса уни жоҳилликда, маърифатсизликда айбладилар. давоми…
«Ўзбекистон адабиёти ва санъати»нинг 2004 йил 15 октябр сонида эълон қилинган «Бутово маҳбуслари нега қатл этилди?» сарлавҳали мақола муносабати билан муштарийларимиздан кўплаб акс-садолар олмоқдамиз. Қатағон тиғидан ҳалок бўлганларнинг яқин қариндошлари, шунингдек, уларнинг қисматига бефарқ бўлмаган юртдошларимизнинг мактуб ва мурожаатларида муаллифларнинг давоми…
Адиб ҳаёти журналистика билан чамбарчас боғлиқ: дастлаб «Ёш ленинчи» (ҳозирги «Туркистон»), «Қизил Ўзбекистон» (ҳозирги «Ўзбекистон овози») газеталарида ишлаган, «Шарқ юлдузи», «Гулистон» журналларига бош муҳаррирлик қилган, «Ўзбекистон адабиёти ва санъати»ни шакллантирган, Ёзувчилар уюшмасига котиб бўлган. Олтмиш йиллик ижодий фаолияти давомида ўн давоми…
Тақдир тақозоси билан Ватандан олисда — ўзга бир юртда туғилиб, ўзга бир юртда истиқомат қилаётган ватандошларимиз билан суҳбатлашиб ўтирар эдик. Телефон жиринглаб қолди. Гўшакни кўтардим ва, беихтиёр:— Узр, Америкадан меҳмонлар келишган, бироз банд эдим, кейинроқ телефон қиласизми, — дебман.— Ватандош, давоми…
Лотин Америкаси адабиётининг йирик вакили, “сеҳрли реализм” адабий оқимининг асосчиларидан бири, колумбиялик машҳур адиб Габриел Гарсиа Маркес номи тилга олинганда, замонавий китобхон тасаввурида, аввало, унинг қиёфаси ва ижоди гавдаланади.Габриел Гарсиа Маркес (1927) Кариб денгизининг сўлим қирғоғида жойлашган Аракатака шаҳарчасида дунёга давоми…
Менинг ҳаётимда бир қатор кунлар, йиллар, саналар бор: ўшаларни унутилмас саналар деб биламан. Шулардан бири – 1940 йилнинг 1 майи. Бунинг унутилмаслиги сабаби шундаки, шу куни мен Ойбекнинг “Қутлуғ қон” романини сотиб олган эдим. “Қутлуғ қон” романи ўша вақтда жуда давоми…
Ўтган асрнинг бошларида янги ўзбек адабиёти деган феноменнинг юзага келгани муҳим воқеа эди. Агар мураккаб тарихий даврда яшаган ижодкорлар шеърият, наср ва драматургия турларидаги асарлари билан янги тарихий даврнинг эрк ва ҳуррият ғояларини фидойилик билан тарғиб ва ташвиқ қилмаганларида, мудроқ давоми…
Хатирчи туманида туғилганман. Икки акам ва синглим бор эди. Мактабга олти ёшимда бордим. Муаллимлар ҳали кичкинасан, келгуси йил келасан, десалар роса йиғлаганман, аҳволимни кўриб майли, ўқийверсин, дейишган. Ҳар бир ҳарф, китоб менга мўъжиза каби туюларди. Шеърларни жону дилим билан ёд давоми…