So‘nggi paytlar ozmi-ko‘pmi elga tanilgan, e’tiborli kishilar bilan, shu qatorda jumladan, otalarimiz aytmoqchi, kaminai kamtarin bilan ham gazeta-jurnallar muttasil suhbatlar uyushtirib turadi. Buning uchun ularga minnatdorlik bildirmay iloj yo‘q. Lekin ochig‘i, bunday suhbatlardan aksar suyunishdan ko‘ra ko‘proq noxush bir asorat davomi…
Ertak! Biz uni xalq og‘zaki poetik ijodining asosiy janrlaridan biri, ya’nikim to‘qima va uydirmaga asoslangan, sehrli-sarguzasht va maishiy mazmundagi epik badiiy asar sifatida bilamiz. Lekin ayni shu janr ayrim kishilar taqdirida nechog‘li ahamiyatli bo‘lishini va hatto inson qismatini bolalikdan belgilab davomi…
1 Eslasam, kulgim kelaveradi: bolalik-da, bolalik. Tirmizak-tirrancha bola bo‘lmasang, kelib-kelib o‘z otangni “feleton” qilasanmi? Tag‘in qayerda deng? O‘z uyida, qosh-ko‘zining shundoq ostida – “Oilamiz ovozi” gazetida-ya! Sho‘ring qurg‘ur bu gazetning dunyoga kelishiyam, ketishiyam ikki kunlik bo‘lgan. Birgina soni chiqiboq boqiylikka davomi…
Modomiki “Yoshlik” xonadonimizga tashrif buyurgan ekan, suhbat avvalida bir gapni aytib o‘tsam, muhtaram jurnalxonlar buni maqtanishga yo‘ymaslar, degan umiddaman. So‘z san’atining mehrigiyosimi yoki taqdir taqozosimi, umr yo‘ldoshim Veneraxon ham filolog – uzoq yillar maktabda adabiyotdan dars bergan, hozir nafaqada, oilada davomi…
1. BOLALIKDA Hamma onalar ham alla aytadi. Mening onamning allasi boshqa – juda hazin va alamli bo‘lardi. Har gal yurak-bag‘ri to‘lib-to‘lib aytar, so‘zi ham, ohangi ham tinglovchini qattiq mutaassir qilardi.– Opa, nega siz alla aytsangiz yig‘lagim keladi? – deb so‘raganimda, davomi…
O‘zbekiston xalq yozuvchisi Shukur Xolmirzayev zamonamizning zabardast adiblaridan biri edi. Umr vafo qilganida ulug‘ yozuvchimiz shu kunlarda muborak 70 yoshga to‘lar edi. Afsus… Ammo taskin va yupanch borki, Shukur akadan boy ijodiy meros qoldi. O‘zi ham iqror bo‘lganidek hikoyachilik janrini davomi…
Tahririyatdan: Yaqinda “O‘zbekfilm” kinostudiyasiga Rossiyaning Staromaytskiy rayonidagi Novikovskaya nomli maktabning beshinchi sinf o‘quvchilaridan hayajonli xat keldi. Bolalar o‘zlarining yurtdoshi bo‘lgan yozuvchi A. Neverovning “Toshkent – non shahri” qissasi asosida yaratilgan shu nomdagi badiiy film, uning dunyoga kelishi tarixi, keyingi taqdiri davomi…
Talabalik yillari Ibrohim G‘afurovning «Go‘zallikning olmos qirralari» degan kitobini talashib-tortishib o‘qigan edik. Bu kitob biz shu mahalgacha o‘qigan asarlarga mutlaqo o‘xshamas, butunlay bo‘lakcha, erkin, shoirona bir uslubda bitilgani bois diqqatimizni tortgan edi. Keyinchalik bilsak, Ibrohim aka universitetda o‘qib yurgan kezlaridayoq davomi…
…«Bolaning biror-bir narsaga qiziqishi qonida bo‘ladi. Esimni bilibmanki, kitob atrofida o‘ralashganman. Uyimizda kechalari (ayniqsa, uzun qish tunlari) ertak aytib berish, jamoa bo‘lib kitob o‘qish rasm bo‘lgan. Bu narsa menga shu qadar yoqib qolganki, ertak aytib berishlarini ortiqcha injiqlik bilan talab davomi…
Hayotda qanchalik qulayliklar ko‘paymasin, elektron vositalar bizni qanchalik qurshab olmasin, ijodkor so‘zining, qalamining mavqei aslo pasaygani yo‘q. Zero, donishmandlar inson qalbini “olami kubro”, ya’ni “olam ichidagi eng katta olam”, deb atashgan. O‘zi jisman zaif bo‘lsa-da, fikri-shuuri osmondagi yulduzlarga yetadigan Inson davomi…