Менинг таваллуд топган йилларим мамлакатимиз тарихининг энг алғов-далғовли кезларига тўғри келди. Яъни, 1929 йили камина ёруғ дунёга келган даврда қишлоқ хўжалигини коллективлаштириш тадбири авж олган экан. Ундан буёғи очарчилик (1930-33), мамлакатни ёт унсурлардан тозалаш баҳонасида қама-қама (1937-38), Иккинчи жаҳон уруши давоми…
Гапни бир мисолдан бошласам, мисолки, сизни ўзингиз кўриб келаётган шунга ўхшаш жуда кўп бошқа мисолларга яна рўпара қилади. Узр, шу гапим ҳам ўнғовсизроқ чиқяпти. Лекин муаммони бирга, кўпчилик бўлиб ўрганишим керак-ку, боиси унинг шунча кенг тарқалганида, ҳаммамиз бирга ўйлашимиз лозимлигида. давоми…
Менинг болалигим Қашқа воҳасининг Совуқбулоқ деб номланган мўъжаз қишлоқларидан бирида ўтган. Бир пайтлар бу ҳудуднинг чор-атрофи боғ-роғлар, чашма-булоқлар билан файзиёб бўларди. “Обком”, “Райком” боболар дам олишни ихтиёр этишса, тўғри бизнинг қишлоққа келардилар. Соя-салқин боғларда дам олишиб, булоқ суви билан тўлдирилган давоми…
Барча адабиёт муҳиблари сингари болалигимдан китобларга ошно эдим. Ўқувчилик йилларимда Жюль Верн, Даниель Дефо, Жонатан Свифт каби адибларнинг асарларини севиб мутолаа қилганман. Шу билан бирга мумтоз адабиётга ҳам иштиёқманд эдим. Хусусан, ҳазрат Навоийни ўқигим, уққим келарди. Бир воқеа ҳеч ёдимдан давоми…
Мана, бир неча ойдирки, “сариқ” матбуот олами ва бу оламнинг дунёда яккахон қиролларидан бирига айланган Мердоклар империясини янги “уотергейт” машмашалари титратиб турибди. Гап бизнесмен ота-боланинг иш юритиш, даромад топиш усуллари устида бўлса майли эди, аммо бу галги жанжалга Англиядек обрўли давоми…
Публицистика жамият ҳаётига, воқеа-ҳодисаларга тезкор муносабат билдирувчи ижодий-таҳлилий тафаккур маҳсулидир. Бу жанр, айниқса, бадиий публицистика ўқувчи онгига тез таъсир кўрсатади, бирор-бир умуммиллий вазифа ёки муаммо хусусида жамоатчилик фикрини юзага келтиради, уни зарур йўналишда ривожлантиради. Публицистика ҳаётнинг барча соҳаларини қамраб олади давоми…
Болалигим, беғубор ва бегидир йилларим ҳақида ўйласам, ширин энтикиб кетаман. Раҳматли отам Абдурашид Эркабой ўғли оддий деҳқон, онам Жўрахон Дадахон қизи тарбиячи эдилар. Эътиборлиси шундаки, бу зотлар рўзғордан тўрт танга пул ортди дегунча мени китоб дўконига югуртирардилар. Менинг ўқишимни, илмли давоми…
Йигирма биринчи аср сўнггида инсониятга тақдим этилган ҳайратланарли восита – Интернет маданиятимизга, санъатимиз ва адабиётимизга қай даражада кучли таъсир қила олади, у таъсир яхшими-ёмонми, деган баҳслар анчадан бери давом этиб келмоқда. Модомики, гап Интернетнинг адабиётга ва адабий муҳитга таъсири ҳақида давоми…
Ижоднинг турлари кўп. Таржима ана шу турлар ичида энг долзарблиги билан ажралиб туради. “Энг” деб урғу бераётганимнинг сабаби шундаки, таржимасиз бирон-бир маданият ўз-ўзидан тараққий топмаган ва топмайди ҳам. Ўзбек адабиётининг энг олис тарихидан то ҳозирги кунга довур юз берган тараққиётга давоми…
Мен “Тафаккур”, “Шарқ юлдузи”, “Жаҳон адабиёти”, “Ёшлик” журналларида, “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” ҳафталигида ўтган йилда босилган бадиий публицистика намуналари, нашриётларда чоп этилган бир қатор катта кичик китоблар билан танишиб чиқдим. Публицистика “ижтимоий” деган сўздан олинганини биламиз. Лекин унинг бадиий публицистика давоми…