2012 йил халқ хўжалигининг барча соҳаларидаги сингари бадиий адабиётда ҳам ғоят самарали бўлди. Бу жиҳатдан адабиётимизнинг гултожи ҳисобланган роман жанрининг хирмони ҳам миқдори, ҳам сифатига кўра аввалги йиллардагидан қолишмайди. Мавзуларнинг ранг-баранглиги, адабий аҳоли тоифасининг янгилиги, характерлар хилма-хиллиги, бадиийлик мезонлари ва давоми…
Биласизми, биродар, шу ёшга келиб каминанинг асосий мавзуларидан бирига айланаётган бу гап чиндан ҳам жуда муҳим. Ҳа, ҳар элга бош керак. “Минг ишчига бир бошчи” деганлари сингари. Мазкур фикрни, эҳтимол бир парда кўтарибон айтмоқ зарур. Эсингизда албатта, бултур қиш анча давоми…
Даставвал бу таклиф менга қизиқ туюлди. Уй бекаси бўлсам, анча йиллардан буён рўзғор билан андармон бўлиб юрган аёл кўпчиликка нима янгилик ҳам айтарди деб ўйладим. Аммо, юрак-юрагимда товланиб, тинчлик бермаётган соғинчнинг ранги, турмушнинг ҳар қандай паст-баландида ҳам мени тарк этмаган, давоми…
Ҳозирги пайтда адабиётимиз яхши ривожланиб бораяпти. Мустақиллигимизнинг йигирма йиллиги арафасида, шу ўтган вақт мобайнида рўй берган ўзгаришларга синчиклаб қарасак, адабиётимиз умуман бошқача шакл ола бошлаганини ҳис қиламиз. Бунга, энг аввало, “цензура” деган расмий ва қалбий элакдан қутилганимиз сабабчи. Ёзувчиларга ҳеч давоми…
Бегали Қосимов илмий асарлари ўзининг теран мантиқи, изчиллиги, содда ва равон тили билан ўзбек адабиётшунослиги тарихида айрича ҳодиса. Домланинг архивидан топилиб, “ЎзАС” ўқувчиларига тақдим этилаётган мазкур тадқиқот нафақат қўйилган масаланинг миллийлиги, теранлиги, илмийлиги билан, балки бир ўқигандаёқ ўқувчи қалбига етиб давоми…
Туркман адабиётининг мутафаккир шоири Махтумқули-Фироғий шеърияти билан ўзбек китобхонларини таништиришда таржимонларнинг хизматлари таърифга лойиқ. Бу ишга дастлаб таниқли олим, ёзувчи ва таржимон Жуманиёз Шарипов киришиб, 1958 йили шоирнинг “Танланган асарлар”ини ўзбек тилига таржима қилиб, “Фан” нашриётида чоп эттирган эди. Кейинчалик давоми…
Атоқли шоир, иcтеъдодли драматург ва моҳир таржимон Рамз Бобожон ижодий фаолиятга жуда эрта киришган эди: 15 ёшга тўлар-тўлмаc шеърлари матбуотда кўрина бошлаган. “Шеърлар” (1939), “Ҳадя” (1940), “Олтин камалак” (1949), “Танланган аcарлар” (1958), “Cенга, cевгилим” (1969), “Муҳаббатга таъзим” (1980), “Cенинг меҳрингдан” давоми…
Ўзбекиcтонда фалcафа фани тараққиётига катта ҳиccа қўшган олимлардан бири академик Музаффар Хайруллаевдир. Олим академик Иброҳим Мўминов раҳбарлигида Абу Наcр Форобийнинг улкан илмий мероcини таҳлил этиб, аллома яшаган даврни Марказий Оcиё фани тарихида ўзига хоc уйғониш даври cифатида баҳолайди. Бу давр давоми…
Бундан бир неча ой муқаддам “Ҳуррият” газетаси зиёлилик ва зиёлилар тўғрисида каттагина мақола эълон қилди. Теран мазмунга эга бўлган бу масала зиёлилар ҳаёти билан боғлиқ бир қанча долзарб масалаларни кўтариб чиққан ва шунинг учун ҳам газетхонларнинг эътиборини жалб қилмаслиги мумкин давоми…
Мамлакатимиз истиқлолнинг ёрқин йўлларига чиқиб, ўзининг баркамол йигирма ёшини нишонлади. Шу нурли манзилдан туриб яқин ўтмишга боқсак, мустабид шўролар даврида қатағон этилган қанчадан-қанча шоир ва хаттот, созанда ва хонанда, мақомот илми алломаларини кўрамиз. Чунончи, ўша давр адабиётшунослигида комфирқанинг мафкуравий таъқиби давоми…