Ўз озодлиги, эркинлиги, тинч ҳаёти йўлида курашиб, беҳисоб қурбонлар берган ота-боболаримиз жасорати тарихий хотирамиздан ҳеч қачон ўчмайди. Ислом Каримов Тарихий кун 2000 йилнинг 12 май куни. Тошкент шаҳрининг Юнусобод туманидаги Бўзсув ёқасида жойлашган майдон. Президент Ислом Каримов ташаббуси ва ғояси давоми…
Муқаддима Россия телеканалларидан бирида “Жаҳон шаҳарлари” рукнида Агра шаҳри ҳақида кўрсатув намойиш этилаётганди. Бошловчи-журналист Бобурийларнинг дунё тан олган улуғ ёдгорлиги — Тожмаҳал тўғрисида тўлқинланиб, ҳаяжон билан ҳикоя қиларкан, тарихий обиданинг меъморчилиги, тарихи, Ҳиндистон шоҳи — Бобурий подшоҳ Шоҳжаҳон уни севимли давоми…
Одамзот кишилик жамияти тарихи мобайнида уруш, қирғинбаротдан ташқари очарчилик, қаҳатчилик, камбағалчилик каби балоларни ҳам бошидан ўтказган. Луқмони ҳаким ўғлига насиҳатларида камбағалчиликни офат деб атаб, бундай ҳолга тушиб қолмасликка чақиради. Муҳтарам Президентимиз “Ўзбекистон XXI аср бўсағасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари, тараққиёт давоми…
Бир оғайним бор. Қизиқмаган нарсаси йўқ. Ўзи Сурхондарёнинг олис, чекка бир қишлоғида яшаса ҳам, билағонликда шаҳарда яшайдиганлардан-да, ўтиб тушади. Адашмасам, ана шу шоввоз ўтган асрнинг 80- йилларида қайси бир жаҳон олимпиадаси ўйинлари Москвада ўтказилганда, бор- йўғини сотиб бўлсаям, мусобақаларни бориб давоми…
Мустақилликнинг дастлабки йилларида, аниқроғи, 1993 йилда Ўзбекистон халқ ёзувчиси Шукур Холмирзаев Адабиёт газетасида “Адабиёт ўладими?” деган баҳс қўзғовчи мақола билан чиққан эди. Ростдан ҳам шунгача ва бундан кейин ҳам қисса, романларда ҳануз райком, исполком, комсомол, пионерлар “жавлон уриб” юришардики, албатта, давоми…
“Ҳуррият”нинг шу йил 17 июндаги 25-сонида чоп этилган журналист Аҳрор Аҳмедовнинг “Энг буюк кашфиёт ёки бугунги китобхонлик ва ноширчилик хусусида” деб номланган мақоласини ўқиб, анчадан буён менинг ҳам кўнглимдан кечган гапларни, фикр-мулоҳазаларни ўқигандек бўлдим. Рост, китобни нондай азиз билиб, ардоқлаб давоми…
Норқобил деган дўстим “Сени бир фариштасифат момо билан таништираман”, — деб мени Қарши шаҳрининг Бешкент ариғи бўйидаги ўн олтинчи хонадонга бошлади. Уйда онахон ёлғиз экан. Бизни кўриб, у кишининг юзида хурсандчилик белгиси пайдо бўлди. — Келинглар, болаларим ўтиринглар, — деди давоми…
Юртимиздаги исталган шаҳар ёки тумандаги матбуот дўконига эътибор қилсангиз, пештахтанинг кўзга кўринарли, марказий жойларига ранг-баранг кўнгилочар газеталар, ихчам нашрлар териб қўйилган. Ижтимоий-сиёсий йўналишдаги жиддий газеталар дўконнинг ўнг ёки чап томонига осилган, баъзилари сотувчи осонгина топиши мумкин бўлган жойда турибди. Сабабини давоми…
Инсон дунёга келиб тилга кирганидан бери қуйидаги бир сўзни такрорлайди — «Меники!» Ажаб, нима учун айнан шундай?! Бу сўзда қандай куч, қандай мўъжиза зоҳирки, киши ундан воз кеча олмаса… Аслида, «Меники!» деб айтишга арзийдиган бирор нарсаси бор одам бахтли. Демак, давоми…
Ер-сув номлари ёки географик номлар, илмий тил билан айтганда топоним сўзлар ҳисобланади. Улар аниқ жойнинг иқтисодий ва табиий географик хусусиятини ёки шу ерда бўлиб ўтган воқеа-ҳодисаларни ифодалайдиган атоқли отлардир. Топоним сўзлар халқ ижоди маҳсули ўлароқ шу ерда яшайдиган халқ тилида давоми…