(Turkistonning ulug‘ shoiri ustoz Shavkat Rahmon tavalludining 63 yilligiga) Yurak negadir iztirobda… Qandaydir taskin, qandaydir bir yo‘l izlaydi o‘ziga. Nimadandir xovliqsa, nimagadir talpinadi. Duk… duk… duk… Vujud esa halovat istaydi. Oyoqlar yurakka bo‘yinsungan, butun vujud ham yurak amrida. Nihoyat yurak davomi…
Muncha ishqim qayga sig‘adi? Hammasi ham ruhim ichida. Oybek Nega uning ovozi hazin, tabassumi siniq edi? Hatto mag‘rur nigohida ham kishini o‘ylantiradigan ma’yuslik yashirin… Lekin hech kimga o‘xshamagan xokisorlik — vazminligida qandaydir aslzodalik ham bor edi-ki, hamisha g‘amgin, ammo ulug‘vor davomi…
1 Bundan roppa-rosa yigirma yil ilgari, mustaqilligimizning dastlabki kunlarida taniqli yozuvchi Shukur Xolmirzayevning «Adabiyot o‘ladimi?» maqolasi keng adabiy jamotachilikda jiddiy bahs-munozara uyg‘otgan edi. Ushbu savol hanuzgacha adabiy tanqidchlilik, adabiy davralardagi bo‘lgan munozaralarda e’tibordan tushmay kelayotir. Xo‘sh? Shukur Xolmirzayev maqolasida nima davomi…
Ba’zi adabiyotlarda xamsanavis shoirlar qatorida Navoiyning piri, tasavvuf nazariyasini chuqur anglab yetishda unga ustozlik qilgan ulug‘ fors-tojik shoiri Abdurahmon Jomiy nomi ham tilga olib o‘tiladi. Shu masalaga biroz aniqlik kiritish, bahonada Navoiy va Jomiy ijodidagi umumiy va farqli tomonlarga dastlabki davomi…
Hozirgi yoshlar, ming afsuski, Samar Nur degan adibning asarlari tugul, nomini ham bilmaydi. Hatto tahririyatda ishlaydigan ba’zi xodimlar mendan «Kim edi u? Nomi tanish eshitilyapti-yu, lekin eslayolmayapman», deb anqovsirab so‘rashadi. Holbuki, u Navoiy zamonida yashab o‘tgan ijodkor emas. U hayot davomi…
Zahiriddin Muhammad Boburning «Boburnoma» asarini mutolaa qilar ekanmiz, u zamonasining yuksak ijodkori, yangilikka intiluvchi shaxs sifatida qayerda bo‘lmasin bunyodkorlik bilan shug‘ullanganiga guvoh bo‘lamiz. Ayniqsa, Afg‘oniston va Hindistonda amalga oshirgan ishlarining adog‘i yo‘q. Bobur bu o‘lkalarning madaniyati rivojiga ulkan hissa qo‘shgan. davomi…
XX asrning 30-yillari, ayniqsa, mash’um ommaviy qirg‘in-qatag‘on paytida yurak-bag‘ri butun yozuvchi, san’atkor, arbob, olim, omilkor qolmadi hisobi. Oybek, G‘afur G‘ulom, Hamid Olimjon, Shayxzodani qamamadilar. Lekin ularni shunchalik xor-zor qildilarki, inson zoti bunday ruhiy-ma’naviy azoblarga tob berishi amri mahol edi. 1937 davomi…
Qohiraning kunbotarida, azim Nil bo‘yida Luqsor degan do‘ppidek shaharcha bor. Luqsor osori atiqalar, ming yillik obidalar o‘lkasi. Daryoning chap sohilidan Shohlar vodiysi boshlanadi. Albatta, endi bu vodiyning «shoh»ligi qolgan emas. Past-baland, giyohsiz taqir qirlar, arxeologlar chala qazib ketgan handaqlar, yakkam-dukkam davomi…
I Amir Temur Ko‘ragon tarix maydonida javlon urgan jahonshumul siymolardan biridir. Biz uning tarixiga, favqulodda shaxsiga, avlodlari faoliyatiga qayta-qayta murojaat qilaveramiz. Tarixga yuz burib, qaysi yo‘llardan yurmaylik, qachonva qayerda bo‘lmasin, yo‘limiz aylanib baribir ushbu mo‘tabar zot huzuriga olib boraveradi. O‘zbekiston davomi…
Bolalik ekan, nechanchi yilligi aniq esimda yo‘q. To‘qqiz-o‘n yoshlarda bo‘lsam kerak. Hovlimizda ikki qavatli uy, yozgi oshxona, ko‘mirxona bor edi, xolos. Erta bahor, hayit arafasi edi, shekilli. Uyimizda aziz odamlar keladigandek tantanavor, katta tayyorgarlik qilinardi. Hammayoq saranjom-sarishta.Mehmonxonada men bilgan Muniraxon davomi…