Шаҳри азим Тошкентимизнинг шарқ тарафида кўркам Чотқол тоғларига ўрлаб борувчи гўзал маскан бор, уни Бўстонлиқ деб атайдилар. Тоғлар бошидан отилиб тушувчи Пском, Кўксув, Чотқол, Ўгам дарёлари, шунингдек Оқтош, Ғалвасой, Оқсоқота каби сойлар бирлашмасидан пайдо бўлувчи Чирчиқ дарёси ёнбағирларига жойлашган бу давоми…
Мен маҳалла оқсоқолиман. Қишлоғимизда сўлим бир гузар барпо қилмоқдамиз, ичимлик сув муаммоларини ҳал этяпмиз, ўтмишдан қолган чала қурилишларни охирига етказиш учун курашяпмиз. Шу туфайли турли жойларда, ҳар хил ёшдаги одамлар орасида бўлишга тўғри келади. Эзгу ишларимизга хайрихоҳ, тўғриликни қўллаб-қувватловчи, олис давоми…
Тошкент вилоятининг Бўстонлиқ тумани номига монанд гўзал бир маскандир. Жаннатмакон бу кичик водийда азал-азалдан табиатдаги жамики гўзалликлар мужассам эди. Аллоҳ яратиб қўйган соф табиий гўзалликлар, бойликлар тўлиб-тошиб турадиган Бўстонлиқ кўркига бора-бора жиддий путур етказила бошланди. Табиат кушандаларининг хуружи йил сайин давоми…
Илиққина бўлиб турган қиш ҳавоси бирданига кескин ўзгарди. Қибладан кўтарилган совуқ изғирин шиддатли қор қуюнини олиб келди. Туни билан тинмаган қор эрталабгача тизза баравари бўлди. Жамики тирик жонлар ўзларини пана пастқамликларга урдилар. «Одамлар ва улар қўлидаги паррандаю ҳайвонларга ҳеч гапмас. давоми…
Қирқ йилга яқин узлуксиз ишлаб, нафақага чиққач, туғилган қишлоғимга қайтдим. “Энди истаганимча ижод қиламан, қолган умримни жаҳон кезиб ўтказаман,” деб ўйлаб юрардим, бўлмади. Қишлоқ фуқаролари йиғини раиси келиб, “Бизларга маслаҳатгўй бўлиб туринг,” деб қолдилар. Йўқ, дея олмадим. Шу билан ижод давоми…
Атоқли адабиётшунос олим ва драматург Иззат Султоннинг илмий ва ижодий фаолияти марказида Алишер Навоий мавзуи турган эди, десак муболаға бўлмайди. Буюк ўзбек шоирига бағишланган, ўзбек кино ва театр санъатларининг дурдоналари ҳисобланган асарларнинг майдонга келишида унинг ҳам ҳиссаси оз эмас. У давоми…
Ижодкор қизларнинг китобларини ўқияпман. Уларнинг талантлари бугун уйғонган. Мана, Гулжамол Асқарованинг «Уйғотувчи алла»си. Аллани бола тинчиб ухласин, яхши тушлар кўрсин, ёстиғига ола-бўжилар яқинлашмасин деб, маъюсона хиргойи этиларди. Алланинг маъноси болани ухлатиш, унинг мурғак руҳига ором ва сакина ато этиш эди. давоми…
Дарҳақиқат, буюк немис шоири Иоҳанн Вольфганг Гёте таърифлагандек, “Шекспир бепоён” — унинг мероси, мана, тўрт асрдирки дунё халқларини ўзига ром қилиб келмоқда. Ватанимиз Ўзбекистонда ҳам Шекспир номи, унинг машҳур асарлари китобхон ҳамда томошабинлар қалбидан чуқур жой олган. Яқинда “Фан” нашриёти давоми…
Озарбойжон Фанлар академиясининг ҳақиқий аъзоси, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби, филология фанлари доктори, профессор Ҳамид Маммадтағи ўғли Орасли 1909 йилнинг 23 февралида қадим Ганжа шаҳрида дунёга келган. Аввал Ганжа мадрасаси, дорул-муаллиминда ўқиди, битиргач, адабиётдан дарс берди. Кейин Озарбойжон давлат педагогика давоми…
Истиқлол арафасида республикамизнинг янги раҳбарияти ташаббуси билан адабий таълимни тубдан янгилаш ҳаракати бошланган эди. Айни шу мақсадда тузилган ишчи гуруҳининг ХХ аср ўзбек адабиёти тарихи билан шуғулланувчи аъзолари – О. Шарафиддинов, Н.Каримов, Б.Назаров, Қ.Йўлдошев ва камина зиммасига ғоят жиддий, масъулиятли давоми…