Sanjar Siddiq hayotiga bir nazar O‘zbek matbuoti, teatr tanqidchiligi namoyandalari haqida gap ketganda, beixtiyor, Sanjar Siddiqning siymosi kishi ko‘z oldiga keladi. Zero, uning tarjimonlik, tanqidchilik, muxbirlik faoliyati hozir ham ahamiyatini yo‘qotgani yo‘q. Sanjar Siddiq — Bosit Siddiqovning adabiy taxallusi. U davomi…
Mavlono Otoyi o‘zbek klassik shoirlarining mo‘tabar va mashhurlaridandir. U XIV asr oxiri va XV asrda yashab ijod qildi. Bu davrda o‘zbek adabiy tili hali shakllanib ulgurmagan edi. Alisher Navoiyning ko‘rsatishicha, bu paytda Mavlono Ahmadiy, Mavlono Muhammad Sakkokiy, Mavlono Muqimiy, Mavlono davomi…
Ul shakar labki jondin aziz, Kimki yo‘q ondin aziz, ondin aziz. Keldi ashraf barcha olam ahlidin. Yo‘qturur dunyoda insondin aziz. Ushbu satrlar butun ijodida insonni ulug‘lab, muhabbat, vafo va sadoqatni kuylagan Mohlar oyim — Nodiraning yangi aniqlangan «Komila devoni»dagi she’rlaridandir. davomi…
Oshkoralik va demokratiya asosida qayta qurishning boshlanishi hayotning barcha sohalarida, jumladan, fan muammolarini hal etishda ham qulay sharoit yaratmoqda. Milliy tillarga davlat maqomini berish, milliy an’analarni rivojlantirish, millatlararo munosabatlarni takomillashtirish kabi masalalarning kun tartibiga qo‘yilishi shundan dalolatdir. Darhaqiqat, o‘zbek tilshunosligi davomi…
Katta shoirlarning yo‘li — dostonim, Baytlarini men o‘zimdan boyladim. Jumanbulbul o‘g‘li Ergash Jumanbulbul o‘g‘li: «Yaxshi shoir elni yig‘ar, tarqatmas», degan e’tiqod bilan ijod qilgan xalq shoiri edi. U «Oysuluv», «Yakka Ahmad», «Kuntug‘mish», «Dalli», «Ravshan», «Xushkeldi», «Qunduz bilan Yulduz», «Xoldorxon», «Alibek davomi…
Ulug‘ Vatan urushi davom etayotgan 1943 yilning bahori. O‘zbekiston SSR Fanlar akademiyasi Til va adabiyot institutining ilmiy xodimi G‘ulom Karimov mashhur sharqshunos va adabiyotshunos olim Yevgeniy Eduardovich Bertels Toshkentga ko‘chib kelib, shu ilmiy dargohda ish boshlayotganini eshitib quvonib ketdi. Ertasi davomi…
Men Pushkinni sevgi bois qattiq sevdim. U menga odam bolasini goh telba, goh odil, goh daho, goh gado qiladigan; goh gulxanga o‘xshab sachrab-sachrab yondiradigan bir hissiyotning nomini topib berdi. Muhabbat Oneginni jim tinglayotgan Tatyana ekan. Tatyananing xonishlarida zarracha bo‘lsa-da, rad davomi…
Abdurahmon Jomiy va Alisher Navoiy temuriylar Uyg‘onish davrining daho so‘z san’atkorlari bo‘lib, ularning ibratga yo‘g‘rilgan o‘zaro ustoz-shogird va do‘stona munosabatlari hamda qizg‘in adabiy aloqalari haqidagi muhim ma’lumotlar, eslatma-xabarlar, yuksak e’tiroflar, noma ruboiylar, birinchidan, ularning qalamiga mansub asarlarida bitilgani bilan ham davomi…
Bir taskin ilinjida oqayotgan kunlar oqimidan ma’no izlaysan. Hayot “silay-silay” o‘zining raftoriga solayotgan yuragingni kaftingga olib tomosha qilganda savol sizib chiqadi: xayollarimni to‘zg‘in, ruhimni sarson ko‘yga chalintirgan ildiz qayerda?… “Oftob chiqdi olamga, yugurib bordim xolamga” deb chopqillagan bolaligim ko‘zdan g‘oyib davomi…
Har qanday asar kitobxonda muayyan taassurot qoldiradi. Kitobxon yozuvchi tasvirlayotgan voqealarga ishonishi yoki ishonmasligi, e’tiroz bildirishi yoki undan qoniqmasligi ham mumkin. Erkin Samandarovning «Daryosini yo‘qotgan qirg‘oq» romani shu jihatdan kitobxonda birmuncha yaxshi taassurot qoldiradi va munozarali fikrlarni uyg‘otadi, e’tirozlarga ham davomi…