Истиқлол йилларида Шайх Фаридуддин Аттор ҳаёти ва ижодини ўрганиш, адабий меросини таржима қилиб, нашр этишда кашфиёт даври бошланди, дейиш мумкин. Н.Комилов, Ж.Камол, М.Кенжабек, Э.Очилов, И.Ҳаққул, Ҳ.Ҳомидий, М.Маҳмуд, И.Остонақулов, М.Ҳасаний, Ҳ.Аминов, А.Ҳасаний, А.Мадраимов каби адиб, олим ва таржимонлар бу борада бир давоми…
Ўрта асрларда Шарқда иккинчи Ренессанс жараёнини бошлаб берган темурийлар давлатидаги миллат маънавияти боғининг энг гуллаган даври айнан Султон Ҳусайн Бойқаро ва амир Алишер Навоий замонига тўғри келади, десак янглишмаган бўламиз. Мирзо Бобур қайд этганидек, “Султон Ҳусайн мирзонинг замони ажаб замоне давоми…
Постмодернизм анча мураккаб ҳодиса бўлиб, бу масала бўйича адабиётшунослар турлича муносабат билдирадилар. “Постмодерн” (post – кейинги) атамаси ҳам ХХ асрнинг иккинчи ярми маданиятидаги ўзига хослик, ҳам Жак Лакан (1901–1981), Жак Деррида (1930), Жорж Батай (1987–1962), Жиль Делез (1925–1995), Мишель Фуко давоми…
Адабиёт севгиси юрагимга сут билан сингган бўлса керак, шу туйғу бир пайтлар адашиб кириб қолганим ва бир йил ўқиганим Политехника институтидан ҳужжатларимни олдириб, ТошДУнинг филология бўлимига топширтирган. Ҳа, техникадан кўра адабиётни яхши кўрардим, лекин шу адабиётнинг бир қаноти бўлган шеърни давоми…
Атоқли адиб Пиримқул Қодиров ҳаёт билан ҳамнафас яшаб, жамиятдаги ҳар бир ўзгариш, янгиланишга ўз муносабатини билдирар эди. Унинг илк ҳикоя ва очерклари САГУ(ҳозирги ЎзМУ)нинг шарқшунослик факултетида ўқиб юрган йиллариёқ эълон қилинган. Ижодкор бир неча йил Москвада собиқ иттифоқ Ёзувчилар уюшмасида давоми…
2000 йил 14 мартда “Ўзбекистон Республикаси халқ бахшиси” фахрий унвони таъсис этилди Инсон ҳам дарахтга ўхшайди. Фақат унинг илдизи дарахт каби ер остига сингишиб кетмаган. Инсоннинг илдизи бутун борлиққа – ўн саккиз минг оламга кўз илғамас қувват ришталари билан уланиб давоми…
Шарқда довруқ таратган икки муаззам асар — Низомий Ганжавий ва Хусрав Деҳлавий “Хамса”лари ХIV—ХV асрлар ва кейинчалик ҳам шундай якка сўз билан номланган. Ҳазрат Навоий ўз “Хамса”сининг сўнгги достонида ёзганидек, «Ки бўлди кўнгул мойили “Хамсатайн”. Сўзнинг луғавий маъноси эса икки давоми…
Алишер Навоий “деҳқон” атамасини ўз асарларида подшоҳларнинг ҳуқуқий жиҳатдан тобелари — тўрт гуруҳнинг тўртинчиси, яъни зироат аҳли, зироатчиларга нисбатан қўллаш билан бирга, ушбу атамани Аллоҳ — яратувчи маъносида ҳам ишлатади. Бундай маъно “Ҳайрат ул-аброр” достонининг “Кўнгил таърифида” бобидаги қуйидаги мисраларда давоми…
Олдинги мақолаларимизда (“Фарҳоднинг ташрифи”, “Тўрт қаср тарҳи”, “ЎзАС”, 2012 йил, 20-январ ва 8-июн сонлари) ҳазрат Алишер Навоийнинг “Фарҳод ва Ширин” достони илк боблари, Фарҳоднинг туғилиши, тарбия олиши ҳамда асардаги тўрт қаср ва ундаги равзалар тасвирига доир фикр-мулоҳазаларни баён этгандик. Қуйида давоми…
Истеъдодли ёзувчи қаламидан чиққан асар бошқача бўлади: илк саҳифасиданоқ диққатингизни тортади, мутолаага берилиб кетганингизни сезмай қоласиз… Хўш, китобхонни мафтун этадиган бундай ҳикоя ёки қисса жозибасини таъмин этган, бир ўқишда илғаб олиш қийин бўлган сеҳр манбаи нимада? Гап асар учун қизиқарли давоми…