Жаҳон адабиётида америкалик буюк ёзувчи Уильям Фолкнернинг 1947 йил апрел ойида Миссисипи университети талабалари билан учрашувда айтган фикрлари катта ўрин тутади. Таъбир жоиз бўлса, Фолкнернинг айнан ўша фикрлари бутун бир авлод вакилларининг адабиётга бўлган қарашларини белгилаб берди. Қолаверса, миллионлаб китобхонлар давоми…
Улкан тоғлар, ҳайбатли вулқонлар, азим дарёлар ортидан сиртдан қараганда сокин, аммо ҳаёт қайнаб ётган бир ўрмон бошланади. Бу — Чили ўрмонлари. Ёввойи ўтларнинг ўткир бўйи, ўрмон қушларининг нағмаларига тўлиб-тошган улуғвор ўрмон — мисли хазина.Мана шу сокин заминда, узоқ ғарбдаги олис давоми…
Жаҳон адабиётининг мумтоз асарлари умуминсоний мерос саналади. Қайси халқ вакили томонидан яратилгани ёки қайси тилда ёзилганидан қатъи назар, бундай асарлар барча замонларда дунё китобхонларига юксак инсоний туйғуларни улашиб, уларнинг маънавий оламини бойитиб келади.Албатта, ҳар қайси авлод классик адиблар ижодига ўз давоми…
Улуғ истеъдодлар содда бўлади. Василий Шукшиннинг қизи Мариянинг отаси ҳақидаги хотираларини эсланг: “Дадам мен билан Олгадан жонини ҳам аямасди. Мен касалмандроқ эдим. Отам кароватимда соатлаб ўтирарди. Қулоғим оғриганида тезроқ соғайишимни тилаб илтижо қилгани эсимда. Дадам уйда бўлганларида ойимдан болаларни ўзлари давоми…
Х аср сўфийлик тариқатининг буюк намояндаси, барча даврларнинг улуғ шоири Жалолиддин Муҳаммад Румий (Мавлоно Жалолиддин Муҳаммад Балхий) ҳозирги Афғонистон шимолидаги Балх шаҳрида 1207 йилнинг 30 сентябрида тавалуд топган ва 1273 йил 17 декабрда Туркиянинг Куня шаҳрида вафот этган. У чаҳориёрлардан давоми…
Заҳириддин Муҳаммад Бобур воқеликни ниҳоятда нозик идрок этувчи, ҳис-ҳаяжон билан яшовчи, инсон руҳиятининг барча ҳолатларини илғаб олувчи, хотираси ўткир, мулоҳазалари чуқур, меҳри қайноқ, қаҳри қавий, таважжуҳ доираси бениҳоя кенг, виждонияти, орияти ғоят мустаҳкам сиймо бўлган. Бобурнинг Осиёдаги бошқа ҳукмдорлардан ижобий давоми…
Мутафаккир шоирлар шеърларига ўз замонаси ва кейинги асрларда ҳам кўплаб шарҳлар битилган. Зеро, бундай мўъжаз, аммо олам-олам маъно ва сўз санъатининг турфа сирларини ўз бағрига олган асарлар мазмун-мағзини чақиш барча учун бир хил осон эмас. Шу боис, уларнинг кишини ўйлантирувчи давоми…
«Қизим, сен менинг энг гўзал шеъримсан…»Марина ЦВЕТАЕВА Марина Цветаева нафақат рус адабиётининг, балки жаҳон адабиётининг ҳам йирик вакилидир. Шунинг учун ҳам унинг ҳаёти ва ижоди, қувончу изтироблари фақат бир даврга, бир миллатгагина тегишли эмас. “Қисматимда ғамларим гўзал…” деб ёзган ҳассос давоми…
«Дунёнинг сири», «Ғуломгардиш», «Қоғоз гуллар», «Саодат соҳили», «Ёзнинг ёлғиз ёдгори», «Кўнгил озодадур» каби ҳикоя, қиссалари; «Андиша», «Шоирона, дарвешона бир маъно», «Бобурнинг тушлари» сингари бадиалари ўтган аср охирги чораги миллий адабиётимиз тараққиётида муносиб ўрин эгаллайди. Бу асарлар шахс жумбоғи, инсон руҳиятидаги давоми…
(“Сабъаи сайёр” достонидаги ҳикоятлар ва “Лисон ут-тайр”даги водийлар образлари орасидаги боғлиқлик) Алишер Навоийнинг “Сабъаи сайёр” асари “Хамса” таркибига кирувчи учинчи достон бўлиб, 1484 йилда ёзиб тугатилган. Навоий унинг муқадимасида бир куни тушида етти ғаройиб гумбазни кўрганлигини, унинг ҳар бири ўзгача давоми…