Мадрасалар қадимдан олий ўқув юрти мақомида бўлган. Уларнинг пайдо бўлиши ўқитишда янги усулларнинг вужудга келиши билан узвий боғлиқдир. VIII-IX асрларда талабалар, асосан, масжидларда ўқитилар, уларда мусулмон дини ақидалари, исломий илмлар (нақлий илмлар) билан бир қаторда, аниқ фанлар (ақлий илмлар) ўқитилар давоми…
Таниқли адиб Мурод Муҳаммад Дўст ижоди ўтган асрнинг 70-йиллари аввалида ҳикоялар ёзиш билан бошланганди. Дастлабки ҳикоялар тўплами 1976 йили “Қайдасан, қувонч садоси” номи остида чоп этилди. Шундан сўнг унинг “Мустафо”, “Истеъфо”, “Дашту далаларда”, “Бир тойчоқнинг хуни” каби қиссалари дунёга келди. давоми…
ёхуд севганмисиз, лоақал кўрганмисиз ошиқларнинг кўзини? Донишмандлардан бири «Ошиқ учун севгилиси уйидан кўтарилган чанг мисли Каъбадир» деган экан. Дарҳақиқат, севгилинг истиқомат қиладиган кўчадаги ҳар бир нарса, дарахтлар ҳам ғоят ёқимли кўринади. Киши муҳаббат дардига мубтало бўлса, маъшуасида бирор камчилик кўрмайди давоми…
Адабиётшунос олим, адиб ва файласуф Умберто Эко 1932 йили Италиянинг Пемонт вилоятига қарашли Александрия шаҳрида таваллуд топган. Ҳозир Милан шаҳрида яшайди. У дастлаб ўрта асрлар тарихи, санъати ва семиотика (semeion — белги, аломат) илмига бағишланган тадқиқотлари билан танилди. Ўтган асрнинг давоми…
Нобел мукофотининг жаҳон илм-фани, адабиёти тараққиётида ўзига хос ҳиссаси борлигини ҳеч ким инкор этмаса керак. Чунки ушбу юксак мукофот, шак-шубҳасиз, дунёдаги жуда кўп улуғвор ишларга катта рағбат бериб, инсон ақл-заковатининг ноёб намуналарини дунё жамоатчилиги учун тавсия этиб, истеъдод эгаларининг кучига давоми…
Ашурали Зоҳирий ХХ асрнинг бошлари ва 20-йилларда Туркистондаги маданий ва маърифий ҳаётнинг таниқли намояндаларидан бири эди. Лекин у 30-йиллар охирида қатағонга учраб, ҳаёти ва фаолияти, мероси узоқ йиллар ўрганилмай келинди. 50-йиллар охирларида расман оқлангандан кейингина Ашурали Зоҳирий биографиясига доир маълумотлар давоми…
Америка адабиётига ва шу орқали маҳаллий сиёсат аҳли шуурига “тинчлик” деган бебаҳо сўзни олиб кирган ёзувчи Эрнест Хемингуэйнинг машҳур ҳикматлари кўп. Масалан, ўз ҳаётидан хулоса қилиб: “Буюк ёзувчи бўлиш учун ижодкорнинг буюк болалиги бўлиши керак”, деганди у. Ясунари Кавабата ҳам, давоми…
Тўрт-беш йил бурун бразилиялик адиб Пауло Коэльонинг “Алхимик” асарини Озод Шарафиддинов таржимасида қизиқиб ўқиб чиққандик. Аслида, бу роман географик жиҳатдан биздан энг йироқ бир мамлакат ёзувчисининг асари. Тўғри, роман воқеалари Бразилияда эмас, дастлаб Испанияда, сўнг бош қаҳрамоннинг Марокашга ўтиб, ундан давоми…
Ўзбекистон халқ ёзувчиси Пиримқул Қодировнинг “Тил ва эл” деб номланган илмий бадиасини ўқиш жараёнида муҳтарам адибимиз ўзбек мумтоз адабий тилининг кўп асрлик тарихий йўлини тадқиқ этиб, кўп хайрли ишни амалга оширганига амин бўлдим. Муаллиф мумтоз адабий тилимизнинг шаклланиш даврини “Билге давоми…
Машҳур немис адиби Йоҳанн Волфганг Гёте (1749 — 1832) шоир, драматург ва адабиётшунос, ҳуқуқшунос ва шарқшунос, тарихчи ва файласуф, рассом ва театршунос, биология ва минералогия фанлари бўйича кашфиётлар қилган олим ва давлат арбобидир. У “Фауст”, “Ёш Вертернинг изтироблари”, “Ғарбу Шарқ давоми…