Фикр тошни ёрар. Ҳикматли сўз. Публицистика поэзия эмас, бироқ у поэзиядан баланд бўла олади. И.С.Тургенев Тургеневни юзаки таниганлар уни овчи-ёзувчи деб билишади. Бу бежиз эмас. Аввало, ов, шоҳона шикор (царская охота) рус киборлари жамиятида алоҳида урфга айланганини таъкидлаш керак. Фақат давоми…
Ҳар бир миллий адабиёт қайси тилда ва қайси жуғрофий минтақада яратилган бўлмасин, жаҳон адабиётининг таркибий қисми ҳисобланади. Фақат бундай шарафга эришиш учун бу адабиёт шаклланиш ва ривожланиш йўлини босиб ўтган, бошқа миллий адабиётлар билан ижодий алоқада ҳаракат этаётган бўлиши лозим. давоми…
Туғилган она юрт, ўсиб-улғайган жамият ва ижтимоий-маданий муҳит ижодкорнинг фақат тақдирига эмас, балки унинг эстетик идроки ҳамда ижодига ҳам таъсир ўтказади. Шунингдек, у ёки бу қалам соҳиби шахсиятининг шаклланиши, ижодиётидаги ўзига хос хусусият ва фазилатлар ҳам таваллуд топган жонажон диёр давоми…
Алишер Навоийга қадар ўзбек тилида ижод қилган шоирлар орасида XIV аср охири, XV асрнинг биринчи ярмида яшаган Ҳофиз Хоразмий ўзининг сермаҳсул ва салмоқли адабий мероси билан ажралиб туради. У ўзбек мумтоз адабиёти тарихида маълум бўлган жанрлардан тўққизтасида баракали ижод қилган. давоми…
Ўзбек халқининг атоқли шоири, XIX асрнинг охири ва XX асрнинг бошларидаги ўзбек адабиётининг машҳур вакилларидаи бири бўлган Зокиржон Холмуҳаммад ўғли Фурқат ўз ҳаётининг охирги 16 йилини Шарқий Туркистонда ўтказган, шундан Қарғалиқда икки йил турган. 14 йил ичида Ёркентда ижод билан давоми…
1987 йилда – Чўлпон асарларини эгаларига қайтаришга оз-моз имкон пайдо бўлган бир вақтда, бу йўлдаги илк эҳтиёткор қадамни “Ёшлик” журнали қўйди. Журналнинг 10-сонида Чўлпон шеърларидан сайланган ўн биттаси чоп қилиниб, “Адабий мерос” рукнидаги жами икки саҳифали жажжигина сайланмага устоз Озод давоми…
Ҳар бир халқ ўз тилининг ривожи ва ўрганиши учун ундаги сўзларни тўплаш ва луғатнома тузишга уринган. Тарихнинг гувоҳлигича, Сумерлар биринчи бўлиб луғат ёзишга ҳиммат қилганлар. “Адабиёт тарихида энг эски луғатномани Сумер адиблари милоддан олдин уч мингинчи йилда тузганлар”[1]. Аслида Ўрта давоми…
Шундай одамлар бўладики, кўрсанг баҳридилинг очилади. Суҳбатлашсанг суҳбатидан баҳра оласан. Ҳар доим ҳаммага эзгулик соғиниб юрадиган бу тоифа кишилар касб-корларига ҳам сидқидил берилиб меҳнат қиладилар. Ўқишда, ишда ташкилий, ижодий тадбирларда фаол бўладилар. Ана шундай фидойи инсонлардан бири адабиётшунос олим, ёзувчи давоми…
Биринчи жаҳон урушининг инсоният бошига ёғдирган кулфат ва талофатлари, “пролетар инқилоби”нинг ғалабаси Европани парокандаликка олиб келди. Адабиёт ва санъатда гегемон ҳисобланган романтизм ва реализм оқимлари майдондан чиқиб кетди. Ўтган асрнинг йигирманчи йилларида поэзияда сюрреализм (Гийом Аполлинер ва унинг издошлари), прозада давоми…
Сўфи Оллоёрнинг таржимаи ҳолини илк маротаба яхлит тарзда жамлаган манба “Рисолаи Азиза” асаридир. Шу кунгача Сўфи Оллоёрнинг таржимаи ҳоли билан боғлиқ ишларда, хоҳ у мақола, хоҳ тадқиқот, хоҳ бадиий асар бўлсин, барчасида “Рисолаи Азиза”даги маълумотларнинг таъсири сезилади. “Рисолаи Азиза” Сўфи давоми…