Улуғбек Ҳамдам. Истиқлол даври ўзбек адабиёти ҳақида икки оғиз сўз

Истиқлол даври ўзбек адабиёти мавжуд ва у ўзига хос кўнгил адабиётидир. Уни йўқ санайдиганлар ёки бир жойда депсиняпти, дейдиганлар  (бундай қарашга ҳақлари бор, албатта!) ё бу давр адабиёти билан яхши таниш эмас ёки адабиётнинг “яшаш” қонуниятларини керагича билишмайди. Бугунги адабиётдан давоми…

Масъуд Абдуллаев. Отамнинг қабри қаерда? (1991)

1937 йилнинг 31 декабри хонадонимизда бир умрлик ўчмас армон қолдирди. У кун дадамиз билан видолашув куни бўлади деб сира ўйламаган эдим. Дадамнинг биз билан хайрлашаётиб: «Менда ҳеч бир айб йўқ. Худо хоҳласа, тез кунда дийдор кўришамиз», деганлари ҳали-ҳануз қулоғим тагидан давоми…

Шуҳрат Ориф. Ҳар бир кун – ўзгармоқ учун янги имкон

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, шоир Шуҳрат Орифнинг “Шом товуши” номли китоби чоп этилди. Янги тўпламда лирик қатралар, фалсафий фикрлар ҳамда ҳаётий кузатувлар жамланган. Китобни ўқиган адабиёт муҳиблари ўз йўлига эга шоир дея эътироф этилган муаллифни ҳаёт долғаларида тобланган файласуф ўлароқ давоми…

Шуҳрат Ризаев. Халқдин ёрлиқ истарман… (1990)

Тарихимизнинг гувоҳлик беришича, XX асрнинг бошларида — инқилобга қадар ва ундан кейинги дастлабки йилларда Туркистонда юздан ортиқ шоиру адиб ижод этган. Бу рўйхатнинг аввалида Қодирий, Чўлпон, Беҳбудий, Фитрат, Авлоний, Ҳамза, Нозимахоним, Сидқий Хондайлиқий, Сўфизода… қатори самарқандлик шоир Сиддиқий-Ажзий ҳам туради. давоми…

Баҳодир Раҳмонов. Есенин бўлиб гапирмоқ бахти

Талант қуёшга ўхшайди. Демак, унинг нури барчага баробар. Мана шу баробарлик эса эзгуликни туғдиради. Дунёда миллатлар ва турли тиллар мавжуд экан, адабиёт осмонида чарақлаб турган қуёш нурларини кўнгил оламига олиб кирмоқлик ҳам чинакам бир фидоийликдир. Голубая да веселая страна. Честь давоми…

Баҳодир Каримов. “Бобурнома”дан “Ўткан кунлар”га

Абдулла Қодирий романларининг бетакрор жозибаси, тилидаги гў­заллик, образлилик, аниқлик, тасвирийлик каби фазилатлар ҳозиргача ҳаммани ҳайратга солиб келади. Адибнинг бадиий маҳоратини, асарлари умрбоқийлигини барча бирдек эътироф этади. Зеро, бундай эпик кўламнинг юзага келиш омиллари, бетакрор поэтиканинг туб илдизи ҳамда таъсирланиш асосларини давоми…

Гўзалхон Исоқова. Юнон иборалари француз тилида

Юнон адабиёти бошқа халқлар адабиётига суянмасдан, мустақил равишда пайдо бўлган адабиётдир. Ўз даврида юксак тараққий этган бу адабиёт милоддан аввалги III асрда Рим маданиятининг юзага келишида муҳим ўрин тутади. Юнон – рим маданияти Европа халқлари тараққиётининг энг қадимий манбаи ҳисобланади. давоми…

Саттор Шерматов. Зебуннисо зийнати

Туркийлар тамаддуни, яъни туркий цивилизация кишилик жамияти тараққиётига, дунё равнақига беқиёс ҳисса қўшган жаҳоншумул цивилизациядир. Шарқда Буюк Хитой деворидан бошлаб, ғарбда то Ўртаер денгизи-ю, Қора денгиз соҳилларигача, шимолда Байкал – Бойкўл қирғоқларидан жанубда Ҳинд океани бўйларигача бўлган ғоятда кенг ҳудудда давоми…

Наим Каримов. Ҳамзани ким ўлдирган ёхуд Шоҳимардоннинг қора баҳори (1991)

Шоҳимардон! О, тоғлар қўйнида пинҳон, Гўзал диёр, кўксингда даҳшатли, аччиқ Қандай қонли сирлар бор?.. Юрак зирқирар Босади хотиралар — қора босириқ… Ойбек. Кишиларни ларзага келтирган ҳар қандай воқеа йиллар карвони ўтиши билан, қор қатламлари остида қолган қабрдек, ўзининг даҳшатли садосини давоми…

Маҳбуба Қодирова. Нодира ҳаётида ижтимоий саҳифалар (1989)

Кўп асрли ўзбек адабиёти тарихида Моҳлар ойим Нодира ўзига хос ўрин тутади. Ўз даври назм гулшанига тароват бахш этган санъаткор айни пайтда ўзининг маданият ва маърифатни ривожлантириш соҳасидаги фаолияти билан замонасида «Нодираи даврон» бўлиб танилган эди. Шоиранинг ўзбек ва форс-тожик давоми…


Мақолалар мундарижаси