Баҳолаш танқидчиликнинг шундай нозик меъёр, ўлчовики, салгина нохолислик, заррача хатолик санъаткор ва унинг асарлари ҳақидаги тасаввурни ўзгартириб юбориши мумкин. Холис баҳолашда мунаққиднинг ҳиссаси катта. Лекин баҳолашда мунаққидга боғлиқ бўлмаган тўсиқлар ҳам талайгина. Бадиий адабиёт ҳамиша сиёсат билан ёнма-ён ривожланган, сиёсат давоми…
Ижодининг асл моҳиятини, бош мавзуини халқ тақдири билан боғлаган ижодкорлар ўз асарлари билан ҳамиша эл хизматидадирлар. Маданий ҳаракат анча жонланган, адабий гуруҳлар фаолияти ҳаётга сезиларли таъсир ўтказа бошлаган бир давр — XX аср бошлари Хоразм ўлкасида илғор фикрли бир қанча давоми…
Инқилобдан кейинги дастлабки йилларда шоир Элбек (Машриқ Юнусов) ҳам Абдулла Қодирий, Ҳамза, Айний, Фитрат, Чўлпон, Абдулла Авлонийлар қатори янги ўзбек маорифи, маданияти, адабиёти, матбуоти, тилини ривожлантириш ишларига киришиб кетди. У 20—30-йиллар орасида «Армуғон» (1920), «Кўзгу», «Ёлқин ер» (1925), «Баҳор» (1929) давоми…
Айрим адабиётшунос ва танқидчиларнинг мақолаларида, мамлакатимизда Андрей Платонов каби ёзувчи ва унинг 50 йилча босилмай қолиб кетган «Котлован» қиссаси каби асар йўқ, деган фикрлар билдирилди. Бу ҳақиқатга унчалик тўғри келмайди, чунки Ўзбекистонда ҳам 50 йилдан зиёдроқ даврда унутилган қиссалар, ёзувчилар давоми…
ОНАМНИНГ ДУОЛАРИ Эсласанг, кўнглинг ёришадиган хотиралар кишига ҳамиша ўзгача завқ бағишлайди. Бугун кўнглимнинг қат-қатидан жой олган хотираларим билан ўртоқлашгим келди. Бир ижодкор акамиз Ўткир Ҳошимовнинг “Дунёнинг ишлари” китоби ҳақида “дунёда оналарга қўйилган энг буюк ҳайкал” деб таъриф берган эди. Яна давоми…
Бадиий асар фақат бадиият мезонларидан келиб чиқиб баҳоланиши лозим деган фикр кейинги вақтда бот-бот учрамоқда. Албатта, бош мезон бадиийлик бўлиши керак, лекин масалани бу қадар кескин қўйиш яна бирёқламаликка олиб келмасмикин? Мазкур фикр узоқ вақтлардан бери бадиий асарнинг мафкуравий жиҳатини давоми…
Чингиз Айтматов ўзининг ҳикоя, қисса ва романлари билан аллақачон ўзбек китобхонларининг қалбини забт этган. Унинг кўплаб асарлари қатори “Оқ кема” қиссаси (1970) ҳам ўз вақтида жуда катта баҳс ва мунозараларга сабаб бўлган эди. Чунки қиссанинг бола, Мўмин чол, Ўрозқул каби давоми…
Отажон Ҳошим ва Ойбек таваллудининг 85 йиллиги муносабати билан Ўзбек маданиятининг 20-йилларда жўш ура бошлаган икки булоғи Отажон Ҳошим ва Ойбекдир. Уларни ўзаро боғловчи ҳаёт ва ижод ришталари оз эмас. Иккиси ҳам Тошкентда — бир адабий муҳитда туғилган, ўзбек ва давоми…
Дунёга таниқли ёзувчи Чингиз Айтматов ҳақида ўйлар эканман, “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” газетасида ишлаб юрган пайтларим хотирамда жонланди. Қандай ажойиб дамлар эди. Айниқса, Асқад Мухтор, Одил Ёқубов, Иброҳим Ғафуровдек устозлар, Аҳмаджон Мелибоевдек туғма муҳаррир билан бир сафда туриб ишлаш мен давоми…
Пулдан қалқон, мансабдан кўрғон ясаб олган кимсалар азал-азалдан меҳнаткаш оммани азоблаб келган. Тарихдаги барча инқилоблару қўзғолонлар асли шу тоифанинг нопок хатти-ҳаракатларига нисбатан норозилик туфайли содир бўлган. Бу исёнли кураш, тўқнашувларда сон-саноқсиз меҳнаткаш омманинг қони дарё-дарё бўлиб оққан. Аммо қон дарё-дарё давоми…