Biz turadigan qizlar yotoqxonasiga yigit zotini yaqin yo‘latishmaydi. Mabodo, biror qizni chaqirish kerak bo‘lsa, shu yerda turadiganlardan biriga xona raqami va chaqiriluvchining ismi aytilsa bas. Yuqoriga ko‘tarilgan talaba chaqiruvchining eshigini qoqib o‘tirmaydi, dahlizdan chaqirib qo‘ya qoladi. Har qalay bizning yotoqxonada davomi…
Nima bilandir mashg‘uldek ko‘ringan, uvadaga burkangan odamlar qovrilib kultepaga aylangan Yer bag‘rida timirskilanishardi. Xuddi kiyim-kechaklari singari aft-angorlari ham kulrang edi. Ular har-har zamonda boshlarini ko‘tarib befarq nigohlari bilan atrofni kuzatishar, keyin yana kultepaga qo‘shilib ketishardi. Uzoqlarda, ufq etagida saf tortgan davomi…
Ilonning vishillagan tovushidan cho‘chib uyg‘ondi. O‘zi sezmagan holda ko‘zi ilinganini payqadi. O‘zining qayerda ekanini eslashga urinib ko‘rdi, ammo eslolmadi. Faqat yana qulog‘iga ilon tovushi eshitilishi bilan hushyor tortdi uyqusi ham birdan o‘qib ketdi. Daf’atan bolasi esiga tushdi, darrov chodirning tepa davomi…
Onaning kenjatoyi qish chillasida tug‘ildi. Tashqarida qor gupillab yog‘ardi. Izg‘irin shamol hovlini bosgan qor uyumini xirmondek sovurib, muz bog‘lagan deraza oynalariga purkaydi. Go‘dak chinqirig‘i hammani sergak torttirdi. Xonadagi zulmat ichida ko‘z-ko‘zni ko‘rmasdi. Ota timirskilangancha, gugurt qidiradi, aksiga olib, bu zim-ziyo davomi…
Xotinining o‘limi uning tinch hayotini ostin-ustun qilib yubordi. Bugungacha hayot, taqdir, dunyoning boshiyu oxiri haqida o‘ylab ham ko‘rmagandi. Faqat bu o‘lim zulmatni tilib o‘tgan chaqmoq singari uni sergak torttirdi. Endi onasiz qolgan o‘g‘li nima qiladi? Yaxshiyam hali yosh go‘dak, ko‘p davomi…
Er xuddi dunyoda yaralganidan beri yomg‘ir ko‘rmaganga o‘xshar, issiqdan qaddi bukilgan daraxtlar yerga nochor termilib turishar, taqir biyobonda ungan giyohlar allaqachon qovjirab ketgan, suvsizllikdan yer tars-tars yorilib yotardi. U bularning hech birini ko‘rmasdi. Uning fikri xayolini olisdan kelayotgan antiqa bir davomi…
Yoz paytlari bu kichik mahalla qahvaxonasining bog‘iga tez-tez qatnab turardim. Shu sababli bir kuni kechqurun, qora bo‘ron avji quturgan payt ichkari kirganimda yotsirab o‘tirmadim. Qahvaxona ovloq joyga joylashgan edi. Yaproqlari to‘qilib bitgan ikki tol bilan, tepasida uch-to‘rtta qovjiragan barg osilib davomi…
Men sizga aytsam, hammamiz “Evropa” degan kasallikka chalinganmiz! Mabodo Yevropada chiqarilgan paypoq sotib olsak, uni oyog‘imizga kiyishga ham ko‘zimiz qiymaydi. Noyob xazinani qo‘lga kiritganday xursandchilikdan terimizga sig‘may, bir-ikki tanishimizga maqtanib olamiz: – Qara, Yevropada ishlab chiqarilgan. – Qoyil! Qayerdan olding? davomi…
Uning shahar kasalxonasiga bosh shifokor bo‘lgan yillari shahar janubidan qurib olgan to‘rt xonali uyi farzandlari kattaygan sayin qo‘shib quraverib, ulkan saroyga aylangan edi. Uy ortidagi tomorqasi kichrayaverib, tovuqxonaga taqalib qoldi. Shahar markazidagi to‘rt qavatli, beton devorli uyning kichik hujralariga ko‘nikmay davomi…
To‘g‘risini aytsam, haftalik gazetalarda chop etiladigan “Yulduzlar bashorati”ni o‘qishni xush ko‘raman. Folbinga ishonganday ishonaman-da bu bashoratlarga. Chunki ko‘pincha samo yoritqichlarining karomatlari to‘ppa-to‘g‘ri chiqadi. Uncha-muncha chamalashmasa, o‘zim to‘g‘rilab yuboraveraman. Kechagi yakshanba kuni gazet do‘konining oldidan to‘xtamay o‘tib ketmoqchi edim, lekin oynaga davomi…