Холида Исроил 1965 йили Шинжонгнинг Ғулжа вилоятида таваллуд топган. Шинжонг университетининг тил-адабиёт куллиётида таҳсил олган. 1985 йилга қадар асосан назмда ижод бошлаган уйғур адибаси кейинчалик насрий асарларга қўл урган ва бу борада ўзининг истеъдодини намоён этишга муяссар бўлган. Унинг ҳозиргача бир қанча бадиий асарлари кенг китобхонларга яхши таниш. Жумладан, “Эҳ, ҳаёт”, “Хонгит кўли”, “Шайтон кўзгуси”, “Сокин шаҳар”, “Қор кўп ёққан қиш”, “Арбита”, “Армон” каби қатор ҳикоя ва қиссалари чоп этилган. Мазкур асарлар Хитой ҳамда Европада ва бошқа кўпгина хорижий мамлакат тилларда, шунингдек, Ўзбекистонда ҳам таржима қилиниб, ўзбек китобхонларига яхши маълум ва манзур бўлгани фикримизнинг яққол далилидир. Унинг “Сокин шаҳар” (уйғур тилида “Тимтос шаҳар”) деб номланган сайланма асари “Шинжон Ёшлар-ўсмирлар” нашриётида чоп этилган.
Юлдуз чироқ хира ёритиб турган хонада деярли яланғоч ҳолда чўзилиб ётарди. Унинг ранги бўзарган. Узун киприклари билинар-билинмас титрар, лабларининг ҳам титраётганини ҳисобга олмаганда, яқин-яқингача гўзаллиги билан ҳаммани мафтун этадиган бу қизда ҳаётийликдан асар ҳам қолмагандек туюларди.Каравотдан осилиб қолган бир қўлида давоми…