Парвин Нуралиева. Балет раққосаси (киноқисса)

Роялдан таралаётган “Мовий Элегия”нинг маҳзун садоси қулоққа чалинмоқда. Экран тобора оқариб борарди. Ётоқ. Икки кишилик кенг каравотда бир аёл уйқу оғушида. Ёнгинасида беш-олти ёшлар чамаси қизалоқ ётибди. Кўзларини катта-катта очганча каравот устидаги эртакнамо манзарани томоша қилмоқда. Ранг-баранг соялар оппоқ чойшабу давоми…

Парвин Нуралиева. Самир учун… (ҳикоя)

Овозидан аҳволи яхши эмаслигини сездим. Тушлик баҳонасида мени ишхонаси яқинидаги қаҳвахонага таклиф қилди. Бинодан югуриб чиқдим. Совуқдан бошим, қулоқларим музлагандай бўлди… Оёғимни қўлимга олиб, қаҳвахонага чопиб кирдим. Бир бурчакдаги стол орқасида ўтирганча, сигарет бурқситаётганди. Унга кўзим тушди дегунча, ҳавонинг совуқлигини давоми…

Парвин Нуралиева. Ширинлик (ҳикоя)

Узундан-узоқ савдо қилишни ёқтирмайман. Лекин кийим-кечак дўконларини жуда яхши кўраман. Маошимни олар-олмас, оёғимни қўлимга олиб, шаҳар савдо марказларига чопаман. Аммо, афсуски, маошим жуда кам. Кошкийди, ҳеч қаерда ишламасам-у, ҳар кун маош олсам, қандай ажойиб иш бўларди. Бир ой ишлатишади, аммо давоми…


Мақолалар мундарижаси