
Abdulhamid Samad. Qaniydi… (hikoya)
… – Agar hayot bo‘lganida edi, kaftimda ko‘tarib yurardim, – keyingi kunlarda Safol odamlar orasiga qo‘shildi deguncha u gapni takrorlaydigan bo‘lib qolgandi. Shunday derdi-da, mahzun, horg‘in, yoshlangan ko‘zlarini oyog‘i tagiga tikkancha o‘zicha g‘o‘ldirardi. – Lekin qo‘ldan ketdi… Eh, agar u davomi…