Jorj Oruell. Filning otilishi (hikoya)

Quyi Birmaning Molamyayn qishlog‘idagi ko‘pchilik mendan nafratlanardi va bundan ba’zan g‘ururlanib qo‘yardim, chunki o‘sha paytlari hayotimda bir marta bo‘lsayam e’tibor markazida bo‘lgandim. Men shaharcha politsiyasida ofitser bo‘lib ishlardim, mamlakatda esa aksilevropa qarashlar ancha ildiz otgan paytlar edi. To‘g‘ri, hech kimning davomi…

Konstantin Paustovskiy. Hikoyaning tug‘ilishi (hikoya)

Bu voqea Moskva shahri yaqinida, chekinayotgan qishning so‘nggi kunlaridan birida sodir bo‘lgan edi. Tong rosa cho‘zilgan tun tufayli uyqudan uyg‘onolmay karaxt edi. Unda-bunda dalahovlilarning chirog‘i yonib turar, ora-sira qor uchqunlardi. Yozuvchi Muravyov vagonning old tarafiga o‘tib, tashqi eshikni ochib yubordi davomi…

Mixail Bulgakov. Ityurak (qissa)

Uv-uvuuu-uv! Men sho‘rlikka bir razm soling­lar, o‘lyapman, axir. Tashqarida o‘kirayotgan bo‘ron bamisoli janozamni o‘qiyapti, men ham bo‘ronga qo‘shilib uv tortyapman. Sho‘rginam qursin, sho‘rginam… Xalq Xo‘jaligi Markaziy Kengashining oddiy ishchilar osh­xonasida isqirt qalpoqli bir ablah oshpaz ustimga qaynoq suv to‘kib, chap davomi…

Ketrin Mensfild. Sariqchaqa (hikoya)

Bolalar judayam sho‘x, qaqajon, mitti mavjudotlardir. Dikkidek aqlli, ziyrak, mehribon, sodda, yoshiga nisbatan anchayin teran fikrlovchi bolakay dab-durustdan, singillari­ning ta’biriga ko‘ra, o‘zini qaysar eshakdek tutsayu, nahot uning sho‘xliklariga chora topish shunchalar imkonsiz? – Dikki bolajonim, kelaqol! Darhol oldimga kelchi! Onang davomi…

Yasunari Kavabata. Chirildoq bilan chigirtka (hikoya)

Men universitetning g‘isht devori yoqalab borib, maktab binosining qarshisidan chiqib qoldim. Maktab hovlisi ensiz taxta panjara bilan o‘ralgandi. Gullari to‘kilib bitgan sakuraning qoramtir shoxlari ostidagi qurib-qovjiragan o‘t-o‘lan orasidan chirillagan ovoz eshitilardi. Men qadamimni sekinlashtirib, nafas chiqarmay quloq sola boshladim. So‘ngra davomi…

Nataniel Hotorn. Soyabon ostida (hikoya)

Qishning yomg‘irli kunida issiq uyda o‘tirish qanchalar rohat! Bunday farahbaxsh kunda eng yaxshi ermak – yo kitob o‘qish – aytaylik, u turli sarguzashtlar to‘g‘risidagi biron-bir qiziq asar bo‘la qolsin; yoki shundoqqina derazang yoniga chordona qurgancha tashqarini tomosha qilib o‘tirish. Men davomi…

Vadim Muratxanov. Maktub (hikoya)

Kirillning bir yaqin tanishi Moskvaga ketyapman, agar birovga biror narsa yuborish kerak bo‘lsa, marhamat, deya o‘z xizmatini taklif etdi. Tanishi, ochig‘i, shunchaki odamgarchilik yuzasidan shunday taklif qildi. Balki shuning uchundir Kirill bu gapni ushlab oldi. Shunda Kirillning Moskvada bir do‘sti davomi…