Ishoq-Leybush Peres. Olmos haqida qo‘sh hikoyat

TOShLAR UYuMI – Burungi zamonlarda bir musofir yashagan ekan, – deya hikoyasini boshladi reb Shloyme. – U qishloqqa yettiyot begona ekan: o‘zi qo‘ni-qo‘shnilarga hecham aralashmas, qo‘ni-qo‘shnilar ham undan o‘zini tortar ekan. Lahjasi ham allaqanday boshqacha ekan: gapini hech kim tushunmas, davomi…

Anatoliy Aleksin. Uzoq qarindosh (hikoya)

Ba’zan tunda g‘alati qo‘ng‘iroqlar bo‘ladi – bir qarasang juda uzoq, bir qarasang juda qisqa. Dadamning sobiq bemorlari yoki institutdagi do‘stlari qo‘ng‘iroq qiladi. Dadam ular bilan xuddi bizda hali hech kim uxlashga yotmaganday gaplashadi. Oyim ajablanadi, dadam esa tushuntiradi: – Ayni davomi…

Mixail Bulgakov. Xon alangasi (hikoya)

Quyosh Oreshnev qarag‘aylari orqasiga o‘tib botayotgan mahalda, Qayg‘u Xudosi Apollon saroyning old tomonidan soya tarafga o‘tib oldi. Shu payt muzey nazoratchisi Tatyana Mixaylovnaning hujrasidan farrosh Dunka yugurgancha kelib: – Iona Vasilich! Hoy Iona Vasilich! Yura qoling tezroq, sizni Tatyana Mixaylovna davomi…

Mario Benedetti. Ehtimol tuzatib bo‘lmas (hikoya)

Radiodan “Aviakompaniya 914 – reysni majburan 24 soatga kechiktirdi” deb e’lon qilishdi. Serxio Rivera alamidan hatto yerni bir tepdi. Ularning bunaqa qilig‘ini u yaxshi biladi, turgan gapki, bunday vaziyatdan keyin deyarli yod bo‘lib ketgan bahonalar aytiladi: yaxshisi ko‘tarilgandan keyin havoda davomi…

Anatoliy Aleksin. Mening ishim emas (hikoya)

Bir paytlar ota-onam o‘qigan maktabda endi men o‘qiyapman. Dadamni negadir maktabda hech kim eslolmaydi. Oyimni esa ko‘pchilik eslab qolgan ekan. “Uning ko‘rinishi ajoyib edi!” – degan edi bir kuni adabiyotdan kiradigan o‘qituvchi opa menga o‘ychan tikilib. Bunisiyam mayli, tashqi ko‘rinish davomi…

Abdug‘affor Abdujabborov. Hayvonot bog‘i (qissa)

Ushbu ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan qonli hodisa katta shahar hayotida qo‘qqisdan sodir bo‘ldi va bor-yo‘g‘i bir kecha-kunduz – yigirma to‘rt soat yoki bir ming to‘rt yuz qirq soniya davom etdi va nafaqat butun megapolisning yuragiga dahshat soldi, balki markazdan minglab davomi…

Xulio Kortasar. Montekilyaning so‘nggi kuni (hikoya)

Bunaqasini faqat va faqat bizning Peralta o‘ylab topishi mumkin – qoyil qolish kerak unga! – tabiiyki har doimgidek tafsilotlarini hijjalab tushuntirib o‘tirmadi-yu, lekin bu safar odatiga xilof ravishda ochiqroq yo‘l-yo‘riq bera turib, bu o‘g‘irlangan maktub haqidagi latifaga o‘xshaydi, deb ishora davomi…

Vasiliy Shukshin. Ona qalbi (hikoya)

Vitka Borzenkov tuman markazidagi shaharcha bozoriga borib, cho‘chqa yog‘ini yuz ellik so‘mga pulladi (u uylanmoqchi, pul judayam zarur edi), vino sotiladigan do‘konchaga kirib, tomog‘ini ho‘lladi, bir-ikki stakan qizilidan urdi. Do‘konchadan chiqib, cheka boshladi… Yoshgina bir qiz keldi-da, so‘radi: – Yondirib davomi…