Мен тунни қаттиқ севаман. Худдики Ватанни ёхуд маъшуқани севишганидай ғайришуурий, чуқур, енгиб бўлмас иштиёқ билан севаман. Ҳа, мен уни бутун сезгиларим билан севаман: кўзларим уни томоша қилади, димоғим бўйларини сипқоради, қулоқларим унинг сукунатини тинглайди, қоронғулик менинг бутун андомимни эркалайди. Сўфитўрғайлар давоми…
Антон Чехов. Танланган асарлар. 3 жилдлик. Учинчи жилд: Пьесалар (1887-1904). — Тошкент, Ўзбекистон давлат бадиий адабиёт нашриёти, 1958 А. П. Чехов Асарлар тўпламининг мазкур учинчи жилди Давлат Бадиий адабиёт нашриёти 1950 йилда чиқарган А. П. Чехов уч томлик Асарлар тўпламининг давоми…
Антон Чехов. Танланган асарлар. 3 жилдлик. Иккинчи жилд: Қисса ва ҳикоялар (1892-1903). — Тошкент, Ўзбекистон давлат бадиий адабиёт нашриёти, 1958 А. П. Чехов Асарлар тўпламининг мазкур иккинчи жилди Давлат Бадиий адабиёт нашриёти 1950 йилда чиқарган А. П. Чехов уч томлик давоми…
Антон Чехов. Танланган асарлар. 3 жилдлик. Биринчи жилд: Қисса ва ҳикоялар (1883-1890). — Тошкент, Ўзбекистон давлат бадиий адабиёт нашриёти, 1957 А. П. Чехов Асарлар тўпламининг мазкур биринчи жилди Давлат Бадиий адабиёт нашриёти 1950 йилда чиқарган А. П. Чехов уч томлик давоми…
Қоронғи хонада учган пашшаларнинг визиллаши эшитилди. Бироқ ҳали уқуси ўчиб кетмаганди. Шундай бўломаса, унинг наҳарида у ҳозир ҳеч нарсани эшитмаслиги керак эди. Қлронғиликда ҳеч нарса эшитилмаслиги керак – унинг тасаввурида ҳаётнинг, табиатнинг мантиғи шу эди. Шу пайт эшик очилиб, кимнингдир давоми…
Хотирасида нима бўлса, ҳаммаси парокандаликка юз тутганди. Энг оддий нарсаларни ҳам эслолмасди. Назарида буларнинг барида уйқусида юз берарди. Ҳаёт билан, инсонлар билан алоқасини тамоман узганди. Ҳаммаёқ зулматга бурканган. Хулли эртакларда бўлиши мумкин бўлган қуюқ зулмат ҳаётга кўчганди. Осмонда юлдузлар кўринмасди. давоми…
Улар икки киши эдилар. Бири жингалак, малла сочли, бошқаси новча, чўққисоқол. Қўлларидаги белкурак ва чўкич билан ғор ичида қазишма ишларини олиб боришарди. Бир неча кундирки, ғийриоддий томпилмалар бу икки аэжнабий олимни тамомила сеҳрлаб қўйганди. Уларни бошқа ҳеч нарса қизиқтирмасди. Айтишларича, давоми…
Ит бир пайтлар ўзи қўриқлаган ҳовлининг ёнида тўхтади. Умрининг энг ширин дамлари ўтган бу макон энди унинг учун дунёдги энг олис, етиб бўлмас бир масканга айланганди. Уч кундирки, оч эди. Қайси уйга оёқ босса, уни қувиб чиқаришарди. Ўзига бирор бошпана давоми…
Сурнай садоси худди сирли бир тилсим каби одамларни тўйхонага чорларди. Сона кампир чодир тутилган тўйхонанинг бир кунжида қўлларини қўйнига солганча ўйга чўмган. Тўй оҳанглари унинг ҳам ичида бир пўртана уйғотди. Бироз аввал ҳам у ҳам ўз ётоғидан туриб, одамларга қўшилиб давоми…
Иссиқ саҳро шамоли эсди. Қум денгизи долғаланди. Телба қуюн тангадек қизарган қум зарраларини ҳавога совурди. Илон тўзтади. Шамол устига тўккан иччиқ қум остидан сирғалиб чиқди. Қуюннинг тинишини кутди. Шамол ниҳоят тинди. Саҳро шамол кўтарган қум туманидан тозаланди. Қуёш ўт пуркарди. давоми…