Илья Ильф, Евгений Петров. Баҳс (ҳажвия)

Оилада учовлон эдилар — ота, она ва ўғил. Ота — кекса большевик, она — уй бекаси, ўғил эса ўн икки йиллик ҳаёт тажрибасига эга бўлган эски пионерлардан эди. Ҳаммаси соз эди. Шунга қарамай, ҳар куни эрталабки нонушта пайти оилавий баҳс, давоми…

Светлана Алексиевич. Уруш аёллар иши эмас (қиссадан парча)

Аёллар билан боғлиқ тушунчаларимизнинг барчаси “меҳр-шафқатли”, деган сўзга жо бўлади. Сингил, рафиқа, дўст, она – бу юксак таърифлар негизи, моҳияти ҳам меҳр-шафқатдан иборат эмасми? Аёл – ҳаёт бахш этади, ҳаётни кўз қорачиғидай асрайди, аёл ва ҳаёт – муштарак. ХХ асрнинг давоми…

Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман)

Китоб номи: Коинот оқимлари Муаллиф: Айзек Азимов Нашриёт: O‘zbekiston Йил: 2017 Мавзу: Илмий-фантастик роман Саҳифа: 208 Ҳажм: 1,01 Mb Файл: PDF Манба: Ziyouz.com кутубхонаси Сақлаб олиш “Дунё адабиёти хазинасидан” туркумида Лао Шэнинг “Мушук шаҳри хотиралари” романи ва Франц Кафканинг “Ота давоми…

Ранко Маринкович. Тимсол (ҳикоя)

Қип-қизил юзларига бўжама тошган дароз йигит бемор ётган хонага кирар экан: – Хайрли тонг! Қалай, енгил тортмадингизми, уста? – дея сўз қотди. Уста тоқатсизланиб бошини силтади-да, гўё аччиқ дамлама ҳўплаб қўйган кишидек юзини буриштирди. Уста ҳамдардлик санъатида анчайин муваффақият қозонган давоми…

Орхан Памук. Отамнинг жомадони (Нобель маърузаси)

Ўлимидан икки йил олдин отам менга қўлёзмалари, қайднома ва дафтарлари билан тўла кичик бир жомадон берди. Ҳар доимгидек ҳазиломуз ва бироз истеҳзо аралаш буларни ўзи ўтгандан сўнг, яъни қазосидан кейин ўқишимни айтди. “Бир кўз ташларсан, – деди ийманиброқ. – Орасида  давоми…

Мартти Ларни. Суқрот Хельсинкида (ҳажвия)

Финляндиянинг собиқ фуқароси Вихтори Виртанен 1944 йилнинг баҳорида фоний дунёдан боқий дунёга рихлат қилган эди. Дастлаб у ўзини яхши ҳис қилиб юрди. Бироқ аста-секин фаришталарнинг жўр нағмаларию, чилторнинг тинғир-тинғири ҳам жонига тега бошлади. У уйини қўмсай бошлади ва ҳатто бир давоми…

Варлам Шаламов. Пастернакдан хат (ҳикоя)

Сархуш радист эшигимни очди. – Сенга бошқармадан хат бор, менинг олдимга кир. Шундай деди-ю, қоронғида қор қўйнида ғойиб бўлди. Сафардан олиб келган қуён тўшларини печкадан четга суриб қўйдим. Ўшанда қуён мўл йил бўлганди. Қопқон қўйиб улгурсанг бас эди, илинаверарди. Ярим давоми…

Харуки Мураками. Шамол қўшиғини тингла (роман)

«Мукаммал матн деганлари, аслида, йўқ нарса. Худди буткул умидсизлик бўлмаганидек». Буни менга талабалигимда тасодифан танишиб қолган бир ёзувчи айтганди. Бу нимани англатишини мен анча кейин тушундим — ўша кезда эса, бу, ҳарқалай, бир тасалли эди. Мукаммал матн йўқ нарса, дердим давоми…

Варлам Шаламов. Шоирнинг ўлими (ҳикоя)

Шоир ўлим ёқасида эди. Очликдан шишиб кетган, катта, қонсиз оқиш бармоқлари, ўсиб кетган кир тирноқлари совуқдан тош қотган ҳолда кўкраги устида ётарди. Авваллари у қўлларини орқасига, яланғоч танасига тиқарди, лекин ҳозир у ерда ҳам иссиқнинг таъсири йўқ эди. Қўлқопларини аллақачон давоми…