Janob! Birmuncha vaqt oldin ikkimizning oramizda nizo chiqqanidan ko‘pchilikning xabari bor, demak, endi ularni o‘zaro sulhga kelganimizdan ham xabardor qilib qo‘ymog‘imiz lozim. Shunda ular bizning Parnasdagi bu mojaromiz Qirol hazrati oliylari g‘oyat donolik bilan taqiqlab qo‘ygan duelga o‘xshab ketganini tushunib davomi…
Men uni ilk daf’a Spayk shahri ta’mirlash ustaxonasida uchratdim. Mashina bo‘limida kichikroq dinamo uchun tagkursi yotqizayotgan edilar, u ishni boshqarayotgandi: goh kimnidir baqirib so‘kar, goh amrona ovoz bilan nimanidir buyurardi. Uning qo‘l ostida o‘ntacha italiyalik ishlar, ularning hammasi bir xil davomi…
Sizningcha, odam qanday qariydi? Yoshi ulg‘ayadi, tani to‘ziydi, shundaymi? Yo‘q, topolmadingiz? Bilsangiz, odamni odam qaritadi! – Seytekni yaqin orada ko‘rdingmi? – so‘radi Mustafo bir ma’rakada uchrashib qolganimizda mendan. – Yo‘q. – Bechora juda qarib, cho‘kib qolibdi. – Qanaqasiga? Uchovimiz institutda davomi…
Har tong Yosiko erini ishga jo‘natib, nufuzli “N” jurnalining yozgi sonida chop etilishi lozim bo‘lgan romani ustida ishlash uchun ovro‘pacha jihozlangan ijodxona (eri ikkalasi uchun bitta bo‘lma)da yolg‘iz qolardi. Yosiko nafaqat latofatli, iqtidorli, qolaversa, shunday mashhur ediki, Tashqi ishlar vazirligining davomi…
I Eh, mening unutilmas, uzoq bolalik chog‘larim… Oradan qancha yillar o‘tib ketgan bo‘lsa-da, qo‘ng‘irrang po‘stinli, cho‘pdek ozg‘in, oqsoq o‘sha bola hamon yodimda. Ba’zan ko‘zimni yumib xayol surib ketaman, shunda ovul oralab bir to‘da bolalar qiy-chuv ko‘targancha yugurib ketayotganlari, ularning ortidan davomi…
Onasi kunduzi Layloni qo‘shniga qoldirib, o‘zi ishga ketadi. U tikuvchilik tsexida ishlaydi. Laylo qo‘shnining qizi Maryam bilan o‘ynaydi. Ona-bola Maryamlarning uyidagi bir xonada yashaydi. Laylo besh yoshda, Maryam esa undan bir yosh katta. Bir kuni Maryamning tog‘asi qo‘g‘irchoq olib keldi. davomi…
Dobshinada bozor bo‘lgan kunlari Karxanixa kampir cherkov yonida ro‘molcha sotib o‘tiradi. Yaqin-atrofda Yurash yurganini ko‘rib qolsa, o‘sha zahoti moviy hoshiyali qizil ro‘molchalarini qutisiga berkitadi. Nega deysizmi? Sababi bor. Besh yil oldin Yurash Marusha Puxalovaga xuddi shunday ro‘molcha sotib olgandi. Garchi davomi…
Ikki kun to‘xtamasdan maydalab qor yog‘di. Tushga yaqin qalin tuman yonbag‘irlar va tepaliklar ustidan yengilgina osmonga ko‘tarilib, baland qoyalar etagidan o‘rlagancha, purviqor tog‘larning uch-uchlarigacha qoplab oldi. Oradan bir soat o‘tmasdan bepoyon osmon qalin tumanning namligini shimib siyraklashdi. Har yer-har yerda davomi…
… – Agar hayot bo‘lganida edi, kaftimda ko‘tarib yurardim, – keyingi kunlarda Safol odamlar orasiga qo‘shildi deguncha u gapni takrorlaydigan bo‘lib qolgandi. Shunday derdi-da, mahzun, horg‘in, yoshlangan ko‘zlarini oyog‘i tagiga tikkancha o‘zicha g‘o‘ldirardi. – Lekin qo‘ldan ketdi… Eh, agar u davomi…
Janob Folkner bugun ishga bormadi. U farzandlariga bor yo‘g‘i oddiy ota emas, mehribon va e’tiborli ota ekanligini isbotlashga intilganday tuyulardi. Hafsala bilan erta tongdan bolalarini maktabga eltib qo‘ydi. Darslariga qatnashib o‘qituvchilaridan ularning o‘zlashtirish darajasini surishtirdi. Maktab vaqti tugagach, yana o‘zi davomi…