Biz hikoyamizda so‘z yuritmoqchi bo‘lgan Palatstso Altinengo, bu, old ko‘rinishi aylana shakllar bilan bezatilib, serpent marmaridan lombard usulida ishlangan va Neptun ikkita uch tishli nayza bilan dengiz darvozasini qo‘riqlab, sayyohlarni lol qoldirayotgan Katta Kanaldagi saroy emasdi. Qadimiy va qudratli Altinengo davomi…
Malan bilan Minnini ko‘rgan kishi ularni hech ona-bola demaydi, opa-singil deyishadi. Minnining bo‘yi onasidan biroz balandroq, xolos. – Malan, qizing judayam sohibjamol-a! – deyishardi qo‘ni-qo‘shnilar. Minni shunday ajoyib qiz ediki, uni ko‘rsangiz xuddi gavhar deysiz! Latofatli hamda iffatli qiz! Malan davomi…
Bir vaqtlar men o‘lim oldidan vidolashuv maktubini yozgan edim. Aslida, jonimga qasd qilish niyati yo‘q edi. Faqat meni o‘ldirishlari mumkin, degan fikr tinchlik bermasdi. Umuman olganda, sal-pal mubolag‘a qilyapman. Men uni o‘zim bilib-bilmay, ruhiy tushkunlik paytida hech kutilmaganda narigi dunyoga davomi…
Uning naqadar e’tiborli va nufuzli shaxs ekanligi hammadan ham ko‘ra o‘ziga yaxshi ayon edi. Binobarin, u kimsan – Angliyaga qarashli qudratli firmaning butun Xitoydagi eng yirik shoxobchasida birinchi rahbar edi. Qolaversa, bu kabi obro‘ va mansab pillapoyalariga faqat va faqat davomi…
Tungi osmon timqora, olamning nurafshonligidan hanuz darak yo‘q, falakni to‘ldirib porlagan yulduzlar iztirobli yurakning ko‘z yoshlariga o‘xshaydi. Kxudo Bux qamoqxona tor bo‘lmasining bir burchagida o‘tiribdi. O‘zining go‘zal va beg‘ubor bolaligi, yoshlikdagi do‘stlarini eslaydi. Kichikroq, insonni yanchib tashlovchi bu bo‘lmada mahbus davomi…
Yigit ot ishqibozi, otlari son-sanoqsiz edi. Lekin shuncha otning ichida bodom gul rangli otiga ko‘ngil qo‘ygan, uni xotini, bolalari, yoru do‘stlari singari yaxshi ko‘rardi. U jonivor yigitning eng yaxshi yo‘ldoshi edi-da. Agar biron kun o‘sha otiga minmasdan, ko‘chada yayov yurib davomi…
Haftaning xudo bergan kuni chol bu go‘shaga keladi. Uni tanimagan odam yo‘q. Ayoli bilan bir umr shu ko‘chadagi pastqamgina uyda umrguzaronlik qilgan. Go‘yo, shu ikki nuroniy qariya butun ko‘cha, mahallaga nur ulashib turganday, yillar yuguriklab o‘tgani sari bu fayzga baraka davomi…
Qiziq. Ikki ming o‘n birinchi yilning noyabrida yer kurrasida yetti milliardinchi inson tug‘ildi. Ro‘yxatga olindi. “Ko‘ksandiq” xuddi shunday xabarladi. Yettinchi noyabrda. Yetti milliard dedi. Keyin “ko‘ksandiq”dan “Qo‘ng‘ir” guruhining qo‘shig‘i berildi. Uzun, xushqomat qiz: “Dunyo…dunyo… dunyo-ey. Dunyoga kim ega-ey?..” deya xonish davomi…
O‘n to‘rt yoshimda birinchi marta daraxt bilan suhbatlashganim esimda. U olma daraxti edi, xuddi buvim singari allaqachon oltmishdan oshgandi. Odamlar uni Xazarula deb atashardi. Ilgari buvim har qishda Xazarula olmalaridan Tbilisiga olib kelardi. Ertalabki birinchi poyezdda shahar vokzaliga tushar, u davomi…
Fiziolog doktor B. o‘z hamkasblari orasida katta mavqega ega edi. Tadqiqotlarining puxtaligi va xulosalarining beg‘arazligini bilganlar tomonidan ayniqsa juda qadrlanardi, bundan quvongan B. ko‘ngli qanchalik sust ketmasin, erishgan natijalarini sinchkovlik bilan qayta-qayta tekshirib, nazaridan o‘tkazishni qo‘ymasdi. Har qanday boshqa odam davomi…