Univercitetda birga o‘qigan kurcdosh do‘ctimiz Jarilqacinning xotini Gulcum g‘o‘labirday to‘lagina edi. Ikki tabaqali eshikdan yonbosh bo‘lib cig‘maca, to‘g‘ri borib o‘ta olmacdi. Ko‘rishmaganimizga ancha bo‘lgandi, yaqinda yo‘lim tushib uyiga borgan edim ikki ko‘zim xonacidan chiqib ketayozdi. Xackashga kiyim kiygizganday cho‘pdek ozg‘in davomi…
Bola: «Onajon, — dedi. — Onajon ertaga ertalab kun yorishmasdan uyg‘ot meni». — Yana uyg‘onmaysan baribir. — Uyg‘onmasam igna suq etimga. Sochlarimni tort. Ur meni. Yuzlari oppoq oqargan, nozik xotinning qora ko‘zlari sevinchli bir shu’la bilan yiltiradi. — Shunda ham davomi…
Ayyub ko‘rfazidan chiqqan kema Fanardan keyin Kasimposhshoga tomon yo‘l olgan edi hamki, ikkinchi darajali salonning sigara tutuni orasidan mayin bir tovush eshitildi: — Muhtaram yo‘lovchilar, diqqat eting! Yetti-sakkiz yoshlarga kirgan jajjigina qizcha salonning iflos poliga kaftlarini tirab oyog‘ini osmonga ko‘tarib davomi…
Bizda vrachlar yetishmay turgan bir paytda ayrimlari katta pul ilinjida Yevropa va Amerikaga ketib qolishmoqda. O‘zimizdagi ba’zi aqli noqis kimsalar xorijda o‘qib yurtiga qaytgan yosh vrachlarni ish boshlashlaridan oldin imtihon qilib ko‘rishni o‘ylab topishibdi.– Siz nima uchun keldingiz?- deb so‘raydi davomi…
– Voy yaramas-ey!..Bu xotinning nega meni so‘kayotganini tushunolmay qoldim. «Kechira- siz, nega meni so‘kayapsiz?» deb so‘ramoqchi ham bo‘ldim. Ammo indamay qo‘ya qoldim.– Yana ko‘zini lo‘q qilganiga o‘laymi? Men senga ko‘rsatib qo‘yardim-u ammo tarbiyam bunga yo‘l qo‘ymaydi-da.Avtobus yo‘lovchilar bilan tirband edi. davomi…
Uning taksiga o‘tirmaganiga to‘rt yildan oshgandi. Ammo bugun o‘tirishga to‘g‘ri kelib qoldi. Zarurat yuzasidan. Uylanmoqchi bo‘lgan qizi bilan birga edi.Qatorlashib turgan mashinalar orasidan eng eskisini tanlashdi.Eshagiga yarasha tushovi – yangi mashinaning kira haqi ham o‘ziga yarasha bo‘lishi ma’lum. Ularning baxtiga davomi…
Men allaqachon qirqni urib qo‘yganman, ammo haligacha so‘qqaboshman, hali-beri uylanadigan siyog‘im yo‘q. Aytishlaricha, zuryodsiz odam mevasiz daraxtga o‘xsharkan. Ammo meni mavasiz daraxtga mengzash unchalik to‘g‘ri emas. Mening jiyanlarim bor. O‘zimning bor mehr-qo‘rimni akalarimning farzandlariga bag‘ishlaganman. Katta akam kichkina bir lavozimda davomi…
U 1915 yili tug‘ildi. Uyida yig‘lagani qo‘yishmadi. Onasi qo‘lini bigiz qilib tahdid qildi:– Ovozingni o‘chir! Kulish ham, yig‘lash ham mumkin emasdi. Otasi ham zug‘um qilardi:– Jim bo‘l!Agar uyda mehmonlar bo‘lsa, uni ogohlantirishardi:– Jimgina o‘tir, shovqin solma!Agar onasi uyda yolg‘iz qolsa, davomi…
Ayollarning ijtimoiy hayotda faol bo‘lishi oilaviy hayotga putur yetkazadi degan gaplar g‘irt uydirma. Men buni o‘zimning baxtli oilaviy hayotim misolida isbotlashim mumkin. Yurtimizga xorijiy demokratiyaning kirib kelishi va saylovoldi nutqlarining avj olishi oqibatida deputatlarni saylash oson, yashash esa qiyin bo‘lib davomi…
U zo‘rg‘a oyog‘ini sudrab bosardi.« Odam bolasi uchun yelkasidan hech qachon tashlab tashlab yubora olmaydigan yuk – uning o‘z jussasi»,- deb o‘ylardi.« Ana bu avtomashinalarga qara, xuddi quturgandek yelib-yuguradi.Qiziq, odam qanchalik ozib borgani sayin o‘z gavdasini ko‘tarib yurishi ham shunchalik davomi…