Polsha mamlakatiga tobe Galitsiya o‘lkasida yashovchi “rusinlar” turmushidan olingan. Galitsiya Jahon harbidan burun Avstriyaga qarardi. Harbdan so‘ng (hozir) Polsha qo‘lida edi. “Rusinlar” nash’at va til e’tiboralari bilan ukrainalilarga, ya’ni maloruslarga yaqindirlar. Feruza “mehmon” kutadi – Ivan, Ivanjon, jonimning malhamginasi! – davomi…
I. Rapallolik ko‘katfurush Ta’rifiga til ojiz ko‘katfurush hirqiroq tovushda nola chekishdan to‘xtadi va uyquga to‘ymagan ko‘zlarini menga tikdi: u odatdagiday erta tongda uyg‘ongandi. Bu inobatga olishim shart bo‘lgan jihat edi. Og‘zidagi o‘chib qolgan tamaki men yoqtiradigan bovizancha uslubda lab burchida davomi…
Eslatma Rezoning poyma-poy gaplaridan ajablanmaslik kerak. U ba’zi-ba’zida, go‘yo bu dunyoning odami emasdek, xayolot olamiga cho‘mib ketadi. Tarjimon QATNAShUVChILAR: Rezo Mxeidze – talaba, filolog. Niniko – arxitektura kulliyotining talabasi. Yelene – Rezoning buvisi. Badri – talaba, Rezoning do‘sti. Gela – davomi…
Ohudek kelishgan ayol zinadan shoshib tushdi, atrofida o‘tlar o‘sib yotgan yo‘lkada to‘xtab ro‘molini bog‘ladi va o‘zini jiddiy qiyofaga soldi. Uning besh daqiqa ilgarigi quvnoqligidan asar ham qolmagan edi. Bino ayvonida klub mudiri Vano Abakelia ko‘rindi va uni chaqirdi: – Fotima, davomi…
Sentyabrda issiq pasayib, chidasa bo‘ladigan holatga keladi. Osmon tubsiz va lojuvard bo‘lib qoladi. Daryo tozalanib xantal rangidagi yengil to‘lqinlarni hayday boshlaydi. Tiniq suvda yupqa sirpanchiq toshlar ko‘rinadi. Havoda nam yaproq va baliq hidi anqiydi. Sohilbo‘yi maysazorida ancha salqin bo‘ladi. Daraxt davomi…
Anavi – tosh. Men ham toshman. Xuddi to‘xtab qolgan ayrilig‘imiz onlari kabi oramizga chang va tuproq to‘lgan. Osuda shahar tuni. Ertaga quyosh chiqadi va simyog‘ochda yolg‘iz nur taratib turgan chiroq o‘chadi. Peshinda esa, quyosh ayovsiz yerning bor suvini ichadi. Yer davomi…
Kuz, – dedi ohista ayol, – kuz… – Erkak javob bermay, yostiqni ikkala qo‘li bilan quchoqlagancha, muk tushib yotardi. – Osmonda turnalar… – dedi yana ayol. – Uchib ketishyapti… – Bir ozdan keyin yana qaytardi: – Uchib ketishyapti! Ertalab, odatdagidek, davomi…
Bizning zamonlargacha yashab kelgan xalqlarning ko‘pchiligi ma’naviy shakllanish, o‘z baxti-iqboli uchun kurashish borasida deyarli bir xil, murakkab yo‘lni bosib o‘tganlar. Lekin, ulug‘ bir adibning mashhur iborasini sal o‘zgartirib aytadigan bo‘lsak, barcha xalqlar, har bitta jamiyat o‘zigagina xos bo‘lgan, turlicha yo‘llar davomi…
Romualdo o‘zining bo‘ydoqlik to‘shagida uyg‘onganida birinchi xo‘roz qichqirig‘i yangragandi: uning oldida hali shaharga yetib olish uchun xachir ustida uch soat silkinish, o‘ttiz kilometrdan ortiq masofani bosib o‘tishdek mashaqqatli yo‘l turardi. U hali biron marta ham Kova-Figeydan San-Felipgacha masofa vaqtini qisqartirishga davomi…
– Oyijon! Bugungi Ze-de-Kanda raqs kechasiga borishni juda-juda xohlayapman! Nima deysiz, ruxsat berasizmi? – Qizim, Belinya, raqs kechasiga borish uchun hali yoshlik qilasan. Ulg‘aygin, Sonsentda bo‘ladigan barcha raqs kechasida ishtirok etasan. – Oyijon, hamma o‘rtoqlarim borayapti-ku. Men ham bora qolay? davomi…