Paroxod Navolokiga tunda kirib keldi. Mayor Kuzmin palubaga chiqqanda, yomg‘ir sevalab turardi. Pristan bo‘m-bo‘sh, bittagina fonar yoniq.“Shahar qayerda qoldi?, — o‘yladi Kuzmin. – Zulmatiston, yomg‘ir… – jin ursin, nima balo bu?”U junjikib, shinelining tugmalarini o‘tkazdi. Daryodan sovuq shamol esardi. Kuzmin davomi…
Xeminguey o‘ziga Nobel mukofotining topshirilish marosimida qatnashmagan. Adibning iltimosiga ko‘ra uning nutqini AQShning Shvetsiyadagi muxtor elchisi o‘qib eshittirgan. Shvetsiya akademiyasining a’zolari, xonimlar va janoblar! Men nutq so‘zlashga unchalik mohir bo‘lmasam-da, hotamtoy Aofred Nobel mukofotini menga taqdim etishni lozim ko‘rgan barcha davomi…
Ernest Xemingueyning rus tarjimoni Ivan Kashkinga maktubidan …Urush to‘g‘risidagi hikoyalarimda shoshmasdan, turli xil nuqtai nazardan iloji boricha batafsilroq, haqqoniyroq manzara yaratishga harakat qilyapman. Shuning uchun bitta hikoyada mening shaxsiy qarashlarim to‘la-to‘kis aks etishi amrimahol. Bilamizki, urush – yovuzlik. To‘g‘ri, ba’zan davomi…
Bolaligimda meni La Fanten masallarini yod olishga majbur etishar, uning ma’no-mag‘zini obdan uqtirishardi. Masallardan biri ninachi va chumoli haqida bo‘lib, undagi “Mehnat qilsang, yetasan murodga, Yalqov bo‘lsang, qolasan uyatga”, degan xulosa go‘dak aqllar uchun koni foyda edi. Bu ajoyib masalda davomi…
Kechagina tuppa-tuzuk yurgan Kleliya xola birdan ko‘rpa-to‘shak qilib olgandi, hammamiz dovdirab qoldik. Qo‘ying-chi, Roke tog‘adek bosiq, xar qanday og‘ir damlardayam bironta chora-tadbir topa olguvchi odam ham o‘zini yo‘qotib qo‘ydi. Darhol Karlosning ishxonasiga ko‘ng‘iroq qilib, unga xabar berdik. Pepa bilan Rosa davomi…
O‘ZLIKNI ANGLASh Bir kishi so‘radi:— Inson o‘zini qanday anglaydi?Donishmand javob berdi:— Kunduzlar va kechalarning sirlarini qalbingiz yolg‘izlikda, osudalikda anglaydi.Quloqlaringiz esa, qalbingiz bilib olgan narsani eshitishni xohlaydi.Chunki siz xayolan bilgan narsalaringizni so‘zlar vositasida ham bilishni istaysiz.Tushda ko‘rgan chashmalaringizga qo‘l tekkizib ko‘rishni davomi…
Bu voqea 1969 yilning fevralida, Boayon shimolidagi Kembrij shahrida yuz bergandi. Men uni qizig‘ida yozib qo‘ymagan edim, yagona maqsadim o‘sha voqeani butunlay unutsam devdim, negaki Hudo ko‘rsatmasin, odamning aqldan ozishi hech gap emasdi. Mana endi, 1972 yili esa, shu voqea davomi…
Ingliz shoiri Semyuel Teylor Kolrij 1797 yil yoz kunlarining birida g‘aroyib ohangli va qat’iy qofiyaga solingan “Qubla Xon” (“Hubilay Xon”) dostonining ellik misradan iborat parchasini tush ko‘rdi. Esdaliklarida yozishicha, u o‘sha vaqtlar Eksmur atrofidagi uyida yolg‘iz yashar va xastaligi bois davomi…
Qish fasli oxirlab, dilni yayratuvchi bahor keldi. Truxanov orolidagi daraxtlar asta-sekin kurtak yoza boshladi. Kkeng yalangliklarda maysalar nish urdi. Qalblarda yoqimli, kishiga rohat baxsh etuvchi his-tuyg‘ular uyg‘ona boshladi. Usmon va Marta! Ular hozir qayerda ekanlar? Hayotlari qanday kechdi ekan? Asta-sekinlik davomi…
Azizim, xafa bo‘lmagin-u, hammasiga o‘zing aybdorsan. Menga bu so‘zni aytish qiyin, nima bo‘lganda ham onang tengi kelaman. Yaratgandan bolalarimning, nabiralarimning sog‘ligini tilayman. Lekin agar turmushga chiqish to‘g‘ri kelib qolsa, hech ikkilanib (Xudo saqlasin) o‘tirmasdim. Sen nimaga qayg‘uryapsan, tushunmayman? «Vaqti soati davomi…