Ollanazar Abdiyev. Yirtiq etik (hikoya)

Ovqat kirib ovqatdan keyin bir-ikki piyola choyni qaynoq-qaynoq ichganidanmi, asablari joyiga tushganday bo‘ldi. Charchog‘i yozildi. Otasining chehrasi yorishishini kutib turganmidi, yoki bo‘lmasa ertalabki bo‘lho-bo‘lda gaplashib ololmasligiga ko‘zi yetganmi, katta o‘g‘il otaning yonboshiga kelib joylashdi-da, past ovozda sekin shipshidi:– Og‘a, o‘qishimning davomi…

Kostas Valetas. Orden (hikoya)

U qo‘lida nimanidir ushlab turganini sezdi, kaftini ochsa: orden ekan…Eshikni taqillatishganda, u soqolini qirtishlardi.– Kim u?– Saroydan!– Qaerdan?..Eshikni ochguncha, hazillashayotgan kim ekan, deb o‘yladi. Ostonada mirshab turardi. U moviy bog‘ichli – saroyga taklifnomani topshirdi.Bu g‘aroyib hodisa haqida tezroq do‘stlariga xabar davomi…