Ona quyon daladan bir qancha sholg‘om terib kelish uchun yo‘lga otlanibdi.– Onajon, men ham siz bilan borsam maylimi, sizga yordamlashaman, – debdi onasiga quyoncha.– Yo‘q, hozir emas, quyosh botayotgan mahalda borsang, men ko‘pgina sholg‘om yig‘ib qo‘ygan bo‘laman. Ularni olib kelishib davomi…
O‘rdakcha, paxmoq ayiqcha, maymuncha hamda oppoqqina g’ozcha qalin do‘st edilar. Kunlardan bir kun bu ahil og’aynilar ko‘m-ko‘k ummon bo‘ylab sayohatga chiqishdi.Qanday ajoyib damlar ! Chaykalar ularga “Salom” deya tegraslarida charx urib parvoz qilishar, uchuvchi baliqchalar dengiz yuzasidan sapchib havoga sakrashar davomi…
Hindiston. Gubernator va uning xotini katta ziyofat berishayotgandi. Ular — harbiylar, elchixona xodimlari, ularning ayollari va amerikalik tabiatshunos katta stol atrofida — oshxonada o‘tirishardi.Bir ayol va polkovnik ayollarning sichqondan ham qo‘rqishlari xususida qizg‘in bahslashishardi.— Ayollar har qanday qiyin vaziyatda chinqirishadi, davomi…
Ustyurtning qumloqli yo‘llarida ko‘zlarini yarim yumgan ko‘yi, chayir, o‘rta bo‘yli, xirqiroq tovushli bir qariya ko‘p yuradi. Ba’zan u osmon bilan yer tutashib ketgan olis ufqqa uzoq-uzoq tikilib turadi. Yaratilish qiziq ekan, yashash ham qiziq. Umr bo‘yi hech narsadan tap tortmay davomi…
Kollejda o‘qib yurgan kezlarimizda, biz uchta o‘rtoq – tirishqoq o‘quvchilarning «uchligi» edik. Bunday «uchlik» lotinchadagi kabi kuchning uch markazda bo‘linishi ma’nosida emas, balki o‘ta sezuvchanlik qobiliyatining uch kishida bo‘linishini anglatardi. Sinfimizda rejali suhbat, gipnoz qilish, yuz ifodasidan ichdagi gapni o‘qish davomi…
Tez-tez xorijga chiqib, yurt ko‘rgan har qanday kishi kabi, Qodir ham bojxonada ishlagan odamlarning fe’li-xo‘yi va xatti-harakatlaridan o‘sha mamlakat haqida haqiqatga yaqin xulosa chiqara olardi. Bojxona xizmatchisining qovog‘i soliq, nazari muzday sovuq, bezovta bo‘lsa, bu: “Oyog‘ingni o‘ylab bos va hushyor davomi…
Bolalik chog‘larimda qo‘shni xovlida bir qo‘li yo‘q bola yashardi. U o‘n ikki yoshlar chamasi bo‘lib, biz maktabga boradigan maxalda o‘z uyining tomiga chiqar va xovlimizni tomosha qilib o‘tirar edi. Kimdir o‘ziga nigoh tashlayotganligini sezsa, shu zahotiyoq o‘zini panaga olar, negadir davomi…
Ayolim yomg‘irli havoni yoqtiradi.Tashqarida yomg‘ir yog‘a boshlasa darrov derazani ochib qo‘yadi. Yomg‘ir tomchilarining osmondan yerga intilishlarini tomosha qilish maroqli, ammo u yomg‘ir tomchilarining toshlarga va tuproqqa urilib chiqaradigan tovushlariga maxliyo. Qizlik paytlarida uyining hovli tomonga qaragan eshigini ochib qo‘yib uxlaganligiyu, davomi…
Birinchi farzandim o‘lik tug‘ilgan o‘sha daqiqalardan buyon men uchun hayot ma’nosini yo‘qotdi. Buning ustiga erimning achchiq va alamli yig‘isi yuragimga o‘qdek qadaldi. O‘g‘lim bir soniya bo‘lsa-da, bu olam yorug‘ligini ko‘rolmasdan, ota-ona mehriga to‘yolmasdan meni tashlab ketdi. Bolam uchun sotib olgan davomi…
Ushbu asarni ochlik e’lon qilgan, ro‘za tutadigan va ishtahasizlikdan azob chekadigan barcha odamlarga bag‘ishlayman. 1999 yilning 30 yanvar kuni kunduz soat 2 larda Hokkaydoning Kushiro nomli qor bosgan namchil o‘lkalariga quyon oviga chiqqan go‘sht sanoati ishchisi nogoh plastik materialdan qurilgan davomi…