Tun bo‘yi qor aralash yomg‘ir yog‘di. Shimol tomondan esgan shamol makkajo‘xorining irigan poyalarida xushtak chalar, nemislardan sado chiqmasdi. Qirg‘oq yaqinida turgan qiruvchi kema onda-sonda to‘plaridan Mariupol tomonga o‘q otib qo‘yardi. Shunda qora bir guldirak cho‘lni larzaga solar, snaryadlar boshingiz tepasida davomi…
Uchinchi va to‘rtinchi ko‘rinishlar oralig‘idagi tanaffus yakunlanmoqda edi. Kapelmeyster Gekkendolf Bobil asirligidagi yahudiylar yig‘isi g‘oyatda yorqin tasvirlangan eng qiziqarli joygacha hozirgina yetib keldi. Ivan Ivanovich nuqul serjazava, fuga nola qilib turadigan shunday pesalarni jonidan yaxshi ko‘rardi – unda fleytaning hasrat davomi…
Mariya-de-la-Lus Servantes yolg‘iz o‘zi bahorning yomg‘irli kunida ijaraga olgan avtomobilida Montenegros degan kimsasiz joyga yetgan chog‘da mashina buzilib qoldi.Ko‘hlikkina va vazmin, yigirma yetti yashar meksikalik juvon bir necha yil oldin varetening ancha tanilgan artistkasi edi. Keyinchalik u birovlarning uylarida tomosha davomi…
Amerikada “Olti barmoqlilar jamiyati”, “47-razmerdan katta poyafzal kiyadigan erkaklar uyushmasi”, “Kunora xotinlaridan kaltak yeydigan erlar klubi” va hakozolar borligini ro‘znomalardan o‘qiganmiz. Xo‘sh, ulardan qayerimiz kam? Ulardan ortda qolmaslik uchun bizda “Oyga uchadiganlar jamiyati”tuzilgan. Menga mos keladigani ayni ana shu jamiyat. davomi…
Baron Niko Brugin paltosining oxirgi tugmasini o‘tkazarkan, zinapoyadan tez-tez qadam tashlab, eshikka qarab yurdi. U o‘ziga yarashgan mayin tabassumi bilan boshqalarning pulini oxirgi chaqasigacha sug‘urib olib, andishasizlarcha ishlatishga qodir bo‘lgan yosh hamda go‘zal ayolning oldiga shoshayotgandi. Unga o‘xshagan jamiyatning oliynasab davomi…
Bugun Chikagodan xat oldim. Qariyalar uyidan. U yerdagilar onam vafot etgani haqida xabar qilishibdi. Qo‘limdan barcha ishlarning jilovi shu ondayoq chiqib ketgandek bo‘ldi. Dunyo ko‘zimga zulmatga botgandek tuyuldi. Onamni endi ko‘rolmasligim va bu olamda yo‘qligiga ishonolmasdim… tiriklik chog‘larida u hech davomi…
Dadamning ozgina kayfi borligiga hech shubha yo‘q edi.— Tag‘in qovoqxonada bo‘lganga o‘xshaydi, — derdi onam.— Yaxshisi, uni o‘z holiga qo‘yish kerak.Shunday qilardik ham. Biz allaqachon mast odam bilan tortishish kerak emasligiga o‘rganib qolgandik.Shuni ham aytib o‘tishim joizki, onam ham ichib davomi…
To‘satdan otilgan o‘q ovozi sokin kuz oqshomi tinchini buzib, qattiq jaranglab ketdi. Doktor Chevaler ofisi oshyon topgan ko‘rimsizgina kvartal ichida bexosdan bunday o‘q ovozining yangrashi hech kutilmagan holat edi. Chinqiriqlar to‘pponcha sadosi bilan birga ko‘milib ketdi. Qorong‘u ko‘chada hech zog‘ davomi…
Biz nima uchun quyosh chiqqanida xursand bo‘lamiz? Nega uning yerni yalayotgan nurlari bizga baxt ulashadi? Moviy osmon, atrof yam-yashil, ko‘zlarimiz bu ranglarni simirib yuragimizni bo‘yaydi. Baxting ichingga sig‘masdan yugurib, sakrab, kuylaging keladi. Lekin umrbod zimistonga mahkum qilingan ko‘zi ojizlar atrof davomi…
Yurakni siqadigan g‘ijirlashi bilan qadimiy xaloskor podshoh yodgorligi atrofidagi xiyobonni aylanib o‘tgan Knyajevo tramvayi tag‘in to‘g‘ri janubiy-g‘arbiy tomonga qarab g‘irillab jo‘nab ketdi.Ufq etagida Vitoshining ulug‘vor, g‘oyat salobatli qiyofasi va yashil tekisliklarning butun jozibali manzarasi ko‘z oldimda qayta chiroy ochdi.Necha martalab davomi…