Зихор Зирорий. Жазоир якшанбаси (ҳикоя)
– Ойи! – қичқирди Шалабия, – етиб қолдик, шекилли, кейинги станция — Жазоир! Зубайда ирғиб турди. Паранжисини тўғрилади ва яна жойига ўтирди. Шаҳарга етиб келгунларича унинг кўзлари тўрт бўлаёзди. Йўл бўйи тинмай қизидан қачон манзилга етиб келишларини, қачон ўғли Муҳаммад давоми…