О’Генри. Ёзилмаган ҳикоя (ҳикоя)

Мен сизларга ҳикоя қилмоқчи бўлган ушбу воқеа “Тонгги маёқ” газетасида ишлаб юрган пайтларим содир бўлганди. Мен Нью-Йорк кўчалари бўйлаб кезар эканман, йўлимда учраган не ҳодиса борки, ҳикоя қилиб ёзаверардим. Тирикчилигим шунинг орқасидан, газетада доимий штатда бўлмаганим учун маблағ масаласи ҳам давоми…

Ҳабиба Зейналова. Қалб ойнаси (ҳикоя)

Сулаймон-киши дунёда ўзининг боғчали уйидан чиройлироқ жой йўқлигига имони комил эди. Шаҳарнинг тепалик томонига жойлашган мана шу уйда у ёруғ дунё юзини кўрди, ошини ошаб, ёшини яшади, шу ерда болалари туғилиб, вояга етишди. Сулаймон-кишининг бир қизу бир ўғлибор эди. Ўн давоми…

Азиз Несин. Бола нега йиғлади (ҳажвия)

– Менинг ўғлим – ҳавас қилгулик, – деди у.– Илоҳим узоқ умр ато этган бўлсин! – жавоб бердим.Биз битта корхонада ишлаймиз ва у билан кунига уч маротаба учрашиб турамиз. У ҳар гал ўғлини менга мақтайди:– Бола эмас, ақл тўла хум. давоми…

Михаил Зошченко. Воқеа (ҳажвия)

Кеча, азизлар, бизнинг коммунал квартирамизда анчайин муҳим воқеа содир бўлди.Шу десангиз, рафиқам билан эндигина кинодан қайтган эдик. Ўзимнинг хонамда ўтирибман. Калавотда. Пойабзалимни ечяпман. Бир этигимни энди ечган ҳам эдимки,ташқаридан аянчли қичқириқ эшитилди.Айтиш мумкинки — чинқириқ.Хотинимнинг ранг-рўйи оппоқ оқариб кетди ва давоми…

Михаил Зошченко. Тирик мурда (ҳажвия)

Бир ишчи ғалати воқеани бошидан кечирди. Бу шунақа ғалати воқеаки, ундан хабар топганнинг ярми, ҳойнаҳой, ичишни ташлаб юборсалар керак.Лекин бўш келма, ҳурматли ўқувчи! Ичишни ташлаш – бу унчалик қўрқинчли эмас. Ўз вақтида керосиндан бошқа ҳамма нарсани ичган муаллиф ҳам, масалан, давоми…

Муродбой Низанов. Одамнинг эскиси (ҳажвия)

Ҳар бир нарсанинг янгиси ва эскиси бўлиши табиий. Лекин, одамнинг эскиси бўлишини биринчи марта болаликдаги дўстим Исмоилдан эшитдим.— Одамнинг эскиси қандай бўлади? — деди у бир куни хонамга кириб келиб. Рости, ҳайратим ошди: — Одамнинг ҳам эскиси бўларканми? — Бўларкан. давоми…

Ноҳид Ҳожиев. Қалб ўтинчи (ҳикоя)

Жалол юзидаги гримни арта туриб, ҳозиргина ўйнаган спектаклидаги севимли монологини ним товушда қайтарди. Мазкур саҳна унинг руҳиятида дадиллик уйғотарди.Эшик оҳиста очилди. Остонада қўлида гулдаста кўтарган Анвар ака кўринди.— Гуллар сенга, Жалол ўғлим, — деди Анвар амаки.— Амакижон, катта раҳмат, — давоми…

Хулио Кортасар. Шишага солинган мактуб

Улуғ ёзувчининг ҳайрати ХХ аср адабиётини буюк ёзувчилар асарлари безаб турибди. Бу асрнинг ана шундай забардаст адибларидан бири аргентиналик Хулио Кортасар эди. У ХХ аср ҳикоячилигини баланд чўққиларга кўтарган машҳур ёзувчилар Хорхе Луис Борхес, Эдгар По, Орасио Кирога анъаналарини давом давоми…