Ish goh yengil, goh og‘ir bo‘ladi. Shuning uchun gohida sog‘liqqa ham qarab olish kerak, degan xayolda do‘xtirga ko‘rindim. “Asabingiz charchabdi, yigirma kuncha unga dam berib oling”, dedi. Do‘xtir aytgandan keyin jon bormi? Shifoxonaga yotib oldim. U yerda faqat asabni emas, davomi…
Ko‘rilayotgan mavzuni iloji boricha qisqaroq ifodalashga harakat qildim, aks holda, turmush qoidalari haqida barcha zamon mutafakkirlari tomonidan aytilgan fikrlarni takrorlashga to‘g‘ri kelardi. Shunga qaramasdan, fikrlarimiz bir joydan chiqqanda ularni eslatib o‘tishni lozim topdim. Qolaversa, qamrov kengayib ketgan taqdirda ularni tartibga davomi…
Direktor meni xonaga boshlab kirib, ish stolimga o‘tqazdi va lavozimim bilan tabriklab, bo‘limning ikki xodimi bilan tanishtirdi. Uning aytishicha, bu korxonaga qanchadan-qancha direktor, bo‘lim boshliqlari, qorovullar kelib ketishgan-u, lekin bu xodimlar o‘zgarmagan ekan. Ulardan biri o‘n yetti yil, ikkinchisi o‘n davomi…
Qadim-qadim zamonlarda ismi sharifi Vang degan bir talaba bo‘lgan ekan. Uni ko‘pincha Vang Sheng deb ham atar ekanlar. Uning otasi yoshligida vafot etib ketgan ekan. Yakkayu yagonasi farzandi bo‘lgani uchun onasi uni yeru ko‘kka ishonmas, hatto hech kim bilan o‘ynagani davomi…
Zavodda chilangar bo‘lib ishlovchi Ivan Petrovich Martinov eshikni ohista ochdi va ehtiyotkorlik bilan qadam tashlamoqchi edi-yu, lekin o‘zini tutib qola olmadi va xonaga emaklaganday ag‘darildi. Xotini qo‘llarini bir-biriga urdi va -kastryulkani jahl bilan itarib yubordi.— Yana to‘yib olibsan-da! Zolim, yana davomi…
Kunlardan birida mol-mulkining hisobi yo‘q takabbur janob hayotida ko‘ngilsizlik ro‘y berdi: boyaqish ov mahali bir ko‘zidan ajralib qoldi. Bu ko‘rgulikdan so‘ng u dunyodagi eng yaxshi sun’iy ko‘zni qo‘ydirishga qaror qildi. Ammo bu yasama ko‘z so‘qir qarog‘dan joy olgach, sun’iyligi bilinmasligi, davomi…
Ozib-to‘zigan, juldirgina kiyingan sag‘ir bolakay muhtasham bir uyning devoriga suyanib o‘tirgan ko‘yi o‘tib-qaytayotgan yo‘lovchilarga kir-chir qo‘llarini cho‘zib, tilanayotgandi. Bu mitti boyaqishginaning yonidan o‘tib ketayotgan odamlarning birortasi qiyo boqmas, uning zorlanib sadaqa so‘rayotganiga hech kim parvo ham qilmasdi. Bolakay uzzukun loqayd, davomi…
Apelsinlarni o‘ynatayotgan jonglyor Jonglyor tsirk maydoni o‘rtasiga kelib, to‘xtadi-da, qo‘lidagi uch apelsinni havoga irg‘itib, ularni chaqqonlik bilan o‘ynay ketdi. Son-sanoqsiz tomoshabinlar kiprik qoqmay, hayrat ichida jonglyorni kuzata boshladilar.Jonglyorning ko‘rsatayotgan o‘yini ham xuddi hayotga o‘xshaydi: gohi kam, gohida ko‘p… Masalan, har davomi…
Bir odam nafi bo‘lmasa-da, har qanday sharoitga moslashib ketaveradigan qadrdon o‘rtog‘ini uchratib qoldi. «Unga ozroq pul bersammikan»,-o‘ylandi u avvaliga uning ko‘p muvaffaqiyatsizliklariga guvoh bo‘lganini eslab. Biroq suhbatdan so‘ng ma’lum bo‘ldiki, u davlat orttirib, qarzlarini ham uzishga ulgurgan ekan. Ikkov avvallari davomi…
Kunlardan birida bog‘bon ibodatxona oldiga kelib, uning eshigini taqillata boshladi. Ko‘p o‘tmay, eshik ochilib, bo‘sag‘ada taqvodor erkak ko‘rindi. Bog‘bon unga salom berib, qo‘lidagi bir bosh uzumni uzatib, dedi:– Birodar, mana bu uzumzorimdan sizga bir tuhfa. Sizga atab olib keldim. Qo‘limni davomi…