Иш гоҳ енгил, гоҳ оғир бўлади. Шунинг учун гоҳида соғлиққа ҳам қараб олиш керак, деган хаёлда дўхтирга кўриндим. “Асабингиз чарчабди, йигирма кунча унга дам бериб олинг”, деди. Дўхтир айтгандан кейин жон борми? Шифохонага ётиб олдим. У ерда фақат асабни эмас, давоми…
Кўрилаётган мавзуни иложи борича қисқароқ ифодалашга ҳаракат қилдим, акс ҳолда, турмуш қоидалари ҳақида барча замон мутафаккирлари томонидан айтилган фикрларни такрорлашга тўғри келарди. Шунга қарамасдан, фикрларимиз бир жойдан чиққанда уларни эслатиб ўтишни лозим топдим. Қолаверса, қамров кенгайиб кетган тақдирда уларни тартибга давоми…
Директор мени хонага бошлаб кириб, иш столимга ўтқазди ва лавозимим билан табриклаб, бўлимнинг икки ходими билан таништирди. Унинг айтишича, бу корхонага қанчадан-қанча директор, бўлим бошлиқлари, қоровуллар келиб кетишган-у, лекин бу ходимлар ўзгармаган экан. Улардан бири ўн етти йил, иккинчиси ўн давоми…
Қадим-қадим замонларда исми шарифи Ванг деган бир талаба бўлган экан. Уни кўпинча Ванг Шэнг деб ҳам атар эканлар. Унинг отаси ёшлигида вафот этиб кетган экан. Яккаю ягонаси фарзанди бўлгани учун онаси уни еру кўкка ишонмас, ҳатто ҳеч ким билан ўйнагани давоми…
Заводда чилангар бўлиб ишловчи Иван Петрович Мартинов эшикни оҳиста очди ва эҳтиёткорлик билан қадам ташламоқчи эди-ю, лекин ўзини тутиб қола олмади ва хонага эмаклагандай ағдарилди. Хотини қўлларини бир-бирига урди ва -кастрюлкани жаҳл билан итариб юборди.— Яна тўйиб олибсан-да! Золим, яна давоми…
Кунлардан бирида мол-мулкининг ҳисоби йўқ такаббур жаноб ҳаётида кўнгилсизлик рўй берди: бояқиш ов маҳали бир кўзидан ажралиб қолди. Бу кўргуликдан сўнг у дунёдаги энг яхши сунъий кўзни қўйдиришга қарор қилди. Аммо бу ясама кўз сўқир қароғдан жой олгач, сунъийлиги билинмаслиги, давоми…
Озиб-тўзиган, жулдиргина кийинган сағир болакай муҳташам бир уйнинг деворига суяниб ўтирган кўйи ўтиб-қайтаётган йўловчиларга кир-чир қўлларини чўзиб, тиланаётганди. Бу митти бояқишгинанинг ёнидан ўтиб кетаётган одамларнинг бирортаси қиё боқмас, унинг зорланиб садақа сўраётганига ҳеч ким парво ҳам қилмасди. Болакай уззукун лоқайд, давоми…
Апельсинларни ўйнатаётган жонглёр Жонглёр цирк майдони ўртасига келиб, тўхтади-да, қўлидаги уч апельсинни ҳавога ирғитиб, уларни чаққонлик билан ўйнай кетди. Сон-саноқсиз томошабинлар киприк қоқмай, ҳайрат ичида жонглёрни кузата бошладилар.Жонглёрнинг кўрсатаётган ўйини ҳам худди ҳаётга ўхшайди: гоҳи кам, гоҳида кўп… Масалан, ҳар давоми…
Бир одам нафи бўлмаса-да, ҳар қандай шароитга мослашиб кетаверадиган қадрдон ўртоғини учратиб қолди. «Унга озроқ пул берсаммикан»,-ўйланди у аввалига унинг кўп муваффақиятсизликларига гувоҳ бўлганини эслаб. Бироқ суҳбатдан сўнг маълум бўлдики, у давлат орттириб, қарзларини ҳам узишга улгурган экан. Икков авваллари давоми…
Кунлардан бирида боғбон ибодатхона олдига келиб, унинг эшигини тақиллата бошлади. Кўп ўтмай, эшик очилиб, бўсағада тақводор эркак кўринди. Боғбон унга салом бериб, қўлидаги бир бош узумни узатиб, деди:– Биродар, мана бу узумзоримдан сизга бир туҳфа. Сизга атаб олиб келдим. Қўлимни давоми…