Bu minbarga meni taqdir yetaklab keldimi yo boshqa narsami, bilmayman. Biroq bunga yordam bergan omadli onlar haqida gapirish uchun “taqdir”dan boshqa so‘zni bilmayman. Xudoning bor-yo‘qligi masalasini qo‘ya turaylik. Javobi menga qorong‘u bo‘lgan bu savolni, qachon bo‘lmasin, menga berishsa, garchi o‘zimni davomi…
Tabiatimdagi tortinchoqlikni bir amallab yengib, general Shmigalovning kabinetiga kirdim. General stol yonida o‘tirar va qartada “kapriz de dam” usulida fol ochardi. – Nima xizmat, azizim? – muloyimgina so‘radi u, ishora bilan kresloga o‘tirishga taklif etarkan. – Huzuringizga, janobi oliylari, ish davomi…
Bu ulkan, keng shoxlari tarvaqaylab ketgan daraxtni kim va qachon o‘tqazganini qishloq ahlining hech biri ayta olmasdi. Lekin bu sokin ko‘chaga birinchi bor kelgan odam beixtiyor shu haqda o‘ylab qolardi. Ushbu qurg‘oqchil o‘lkada bunday turdagi daraxtlar juda kamyob narsa. – davomi…
Buxgalter Kazanlikov xotiniga dedi:– Unga shu qadar achinamanki… Doim yolg‘iz, u bilan deyarli hech kimsa qiziqmaydi, gap qo‘shmaydi… Lekin ko‘rinishidan tuppa-tuzuk, baodob kishi, axir u bizga xalal bermaydi-ku! U ham menga o‘xshagan bank xizmatchisi. Qarshi emasmisan, azizam? Bugungi ziyofatga uni davomi…
Ksavera deb atalgan bu cho‘chqa bolasini limon o‘t bilan boqishardi. Unga Ksavera degan nomni qo‘rg‘on sohibi munosib ko‘rdi. Boshqacha aytsak, metskeralik professor, ozuqashunoslik ilmida katta obro‘ qozongan olim Ksavera Kelner xotirasi shu yo‘sinda sharaflandi. Bu olim o‘zidan keyingi avlodlarga quyidagi davomi…
1-tarjima Bir vaqtlar men aksolotllar haqida ko‘p o‘ylardim. Men Botanika bog‘idagi akvariumga qatnar, soatlab ulardan ko‘z uzmas, qimir etmay turishlari, bilinar-bilinmas siljishlarini kuzatardim. Endi o‘zim aksolotlman. Uzoq cho‘zilgan qish tugab, Parij sekin-asta jilvalanayotgan bahor kunlarining birida, tasodifan ularga yo‘liqdim. Men davomi…
BIRINChI MAQOLA Dog‘istondagi dorbozlari bilan mashhur Sovkra ovulida o‘g‘ilning tug‘ilgan kuni u mustaqil ravishda dorda dadil yurgan kun hisoblanadi. Zargarlari bilan mashhur kubachinlar esa, o‘g‘il otasiga kumushga jilvador naqsh o‘yib sovg‘a qilgan kunni uning tug‘ilgan kuni etib belgilashadi. O‘sha kun davomi…
Kulrang tong bilan uyg‘ondim. Xona bir tekis sarg‘ish nurda tovlandi, u chiroqdan taralayotganday. Nur derazadan pastlab oqar, yog‘och shiftlarni yorqinroq yoritardi. G‘aroyib nur – olis va qo‘zg‘almas quyosh nuri kabi. Bu yarqiroq nurlar – kuzgi barglar edi. Shamolli va uzoq davomi…
Men bu uyning shabada tez-tez yo‘qlab turadigan baland, salqin ayvonini ham, yong‘oq yog‘ochidan qurilgan chorxari xonalarini ham, ota-onasidan erta ajralib, urush yillarida bir-birining pinjiga tiqilib jon saqlagan aka-singilni ham ko‘rmagan edim. Bular men tug‘ilmasimdan avvalgi gaplar. Esimni taniganimdan beri o‘sha, davomi…
(Bu aslida kino bo‘lishi kerak edi) Daraxtlar orasidan ko‘rib turganingiz — bizning qishloq Aliquli bo‘ladi. Manavi esa bizning qabriston. Ya’ni, qishloqning “tashrif qog‘ozi”. Undan sal narida yana bir qabriston bor. Ajablanmang. Dunyoda bundan ham ajabtovur qishloqlar bor. Endi bizning qishloqqa davomi…