Men bu uyning shabada tez-tez yo‘qlab turadigan baland, salqin ayvonini ham, yong‘oq yog‘ochidan qurilgan chorxari xonalarini ham, ota-onasidan erta ajralib, urush yillarida bir-birining pinjiga tiqilib jon saqlagan aka-singilni ham ko‘rmagan edim. Bular men tug‘ilmasimdan avvalgi gaplar. Esimni taniganimdan beri o‘sha, davomi…
(Bu aslida kino bo‘lishi kerak edi) Daraxtlar orasidan ko‘rib turganingiz — bizning qishloq Aliquli bo‘ladi. Manavi esa bizning qabriston. Ya’ni, qishloqning “tashrif qog‘ozi”. Undan sal narida yana bir qabriston bor. Ajablanmang. Dunyoda bundan ham ajabtovur qishloqlar bor. Endi bizning qishloqqa davomi…
Virelonida o‘n besh yildan beri bo‘lmagan edim. Kuz payti nemislar vayron qilib qilib ketgan uyini endigina tiklay boshlagan oshnam Servalning xonadoniga, o‘sha taraflarda ov kilish uchun boradigan bo‘ldim. Bu joylar menga judayam yoqardi. Yorug‘ jahonda ko‘rib ko‘z to‘ymaydigan ana shunaqa davomi…
Roksboroulik janob Battervik anchadan beri uyqusizlik kasaliga chalingan. Mana hozir ham pinakka ketish uchun qilgan besamar harakatlaridan so‘ng, to‘satdan yodiga bir almanaxda o‘qigani, uyqusizlikni davolash chorasi tushib qoldi. Unda uxlab qolish uchun xayolga bir poda qo‘yni biror to‘siq ustidan sakrayotganini davomi…
Otamurod chol chorbog‘ining ichidagi oftobshuvoqda o‘tiraverib zerikib ketdi. Kuniga nevarasini orqalagan ko‘yi kelaveradigan, besh-olti uy narida yashaydigan tengquri Sanam kampirdan ham bugun nimagadir dom-darak yo‘q! Yotib qolmadimi ekan? Kuni kecha “Ko‘kragimda sanchiq bor, gohida havo yetishmay, entikib qolaman” deb hasrat davomi…
I Ot tuyoqlarining yog‘och polga dukur-dukur urilgani eshitildi; otxonadan avval qora to‘riq Graf Nulinni, undan keyin oq Velikanni, so‘ngra uning hamshirasi Maykani olib chiqdilar. Bular juda yaxshi va qimmat baho otlar edi. Keksa Shelestov Velikanni egarladi va qizi Mashaga qarab, davomi…
Qishning izg‘irinli tuni. Do‘kondor do‘kon derazasining tashqi panjaralarini tushirar ekan, to‘satdan oynadan do‘kon ichidagi kimsaga ko‘zi tushdi. Do‘konda hali odam borligini payqamagan ham ekan. U notanish kishining do‘kon peshtaxtasida turgan bir necha bo‘lak sariyog‘ni chaqqonlik bilan shlyapasi ichiga yashirganini ko‘rib davomi…
Pianino sozlovchi, soqol-mo‘ylovi toza qirilgan, yuzi za’faron, qulog‘iga paxta tiqqan Murkin degan bir odam nomerdan koridorga chiqdi-da, do‘rillagan ovoz bilan: — Semyon! Hoy, malay! — deb chaqirdi. Uning yuzini shunday qo‘rquv bosgan ediki, ko‘rgan odam boshiga shift tushib ketdimi, yo davomi…
«Kaltaklanib suvga uloqtirilgan va suv yutib o‘lgan!». Mebel qoplovchi usta Leopald Renar aynan mana shunday ayblov bilan maslahatchilar ishtirokidagi sud jarayonida tergov qilinardi. Uning yonginasida asosiy guvohlar – falokat qurbonining bevasi Flamesh xonim, duradgor usta – Lui Ladyuro va tunukasoz davomi…
— Pavel Vasilich! — deb Pelageya Ivanovna erini uyg‘otadi. — Hoy, Pavel Vasilich! Borib Stepaga qarashib yuborsang bo‘lardi, kitobi ustida yig‘lab o‘tiripti. Yana biron yeriga tushunmayotganga o‘xshaydi! Pavel Vasilich o‘rnidan turadi-da, esnab ochilgan og‘zini cho‘qintiradi va muloyim tovush bilan: — davomi…