Yusuf Damra. Oftob sari (hikoya)

— Sen yigirma to‘rt soat ichida Ommondan chiqib ketishing kerak! — dedi jandarmachi.Hamdiy e’tiroz bildirishga urinib ovozini balandlatdi, ammo jandarmachining ko‘ngli sira iymadi. Hamdiy qo‘lini ko‘tarib jingalak sochlari orasidan barmoqlarini o‘tkazdi-da, ilojsizligidan to‘ng‘illab qo‘ydi:— Bu nohaqlik……Tayyora Qohira aeroportidan havoga ko‘tarilgan davomi…

Yusuf Damra. Vagonlar (hikoya)

U asfalt yo‘lda oyoqlarini bazo‘r sudrab borardi. Ko‘z oldi qorong‘ilashib, boshi g‘uvillaydi. Nazdida uni qurshab olgan olam parcha-parcha bo‘lib ketadirgandek. Ahyon-ahyon tupurardi. Go‘yo tupugi bilan shafqatsiz olam yuzini chaplab tashlaydiganday. Tanida kuchli og‘riq uyg‘onardi.«Yaramaslar! Kishi qanday qilib hammasidan ajralishi mumkin?»Yo‘lakda davomi…

Anton Chexov. San’at asari (hikoya)

Onasining yolg‘iz o‘g‘li Sasha Smirnov «Birja vedomostlari» gazetasining 223-soniga o‘ralgan bir narsani qo‘ltig‘iga qistirib, yuzi so‘lg‘in bir holda doktor Koshelkovning xonasiga kirdi. —E-e, keling, yaxshi yigit!—deya kutib oldi doktor.—Xo‘sh, sog‘ligingiz qalay? Qanday xushxabarlar keltirdingiz? Sashaning ko‘zlari pirpiradi, o‘ng qo‘lini chap davomi…