– Ма, ол! – деди отам ва қўлимга кичкина, суякдан ясалган флейта тутқазди. – Ўзга юртларда куй-қўшиқларинг билан одамларнинг кўнглини чоғлаётганингда қари отангни ёдингдан чиқарма. Сен дунёни озми-кўпми кўрдинг ҳам, ўргандинг ҳам. Мен бу флейтани сен учун ясадим, чунки сен давоми…
“Тилла атиргул” китобидан ар бир дақиқа, ҳар бир тасодифий сўз ёки нигоҳ, ҳар бир теран ёки кулгили фикр, инсон юрагининг сезилмас ҳар бир ҳаракати (уни теракнинг учар момиқлари ёки тун ётоғини ёритаётган юлдузлар ёғдусига қиёслаш мумкин) – буларнинг бари тилла давоми…
Михаил Шолохов. Асарлар тўплами. 8 жилдлик. 2-жилд: Тинч Дон. Биринчи китоб. Одил Шаропов таржимаси. — Тошкент, Ўзбекистон давлат бадиий адабиёт нашриёти, 1960. Михаил Шолохов. Асарлар тўплами. 8 жилдлик. 3-жилд: Тинч Дон. Иккинчи китоб. Миркарим Осим таржимаси. — Тошкент, Ўзбекистон давлат давоми…
Бу тушмиди ёки менга рўё бўлиб кўриндими? Кузнинг мунгли тўлин ойи анчадан бери кўкда сузиб юргандай, кун давомидаги майда ташвишлар ва ёлғон-яшиқлардан ором оладиган вақт киргандай туюлди менга. Менимча, бутун Париж, ҳатто энг чеккадаги ғариб кулбалар ҳам уйқуга чўмган эди. давоми…
Дарвоза ёнидаги ёғоч ўриндиқда бир қария ўтирарди. Унинг афт-ангори рангсиз, ўзи анча чарчаган эди. Қариянинг ҳам анча авваллари қуёшли кунлари бўлган, у ер юзида енгил қадамлар билан юрган, ернинг борлигини ҳис қилган ҳам. Энди эса бошқача. Қишлоқдаги кечки тутунли оқшом. давоми…
Яқинда институтни тамомлаган ёшгина қиз — Машенька Павлецкая ўзи тарбиячи бўлган Кушкинлар уйига сайрдан қайтиб келиб, таърифдан ташқари ғалати ғалва устидан чиқди. Унга эшик очган швейцар Михайло ҳаяжонланган ва қисқичбақадек қизариб кетган эди. Юқоридан шовқин-сурон эшитиларди. «Беканинг тутқаноғи тутиб қолганга давоми…
Шакарпазликда бобомнинг олдига тушадиган одам бўлмаган экан. Отам раҳматлик серғайрат одам бўлганидан дўкон очиб, қандолатфурушлик қила бошлабди. Ёнимиздаги мискар анча бемаънироқ экан, келган харидорларнинг эшагини тўғри дўконимизнинг олдига боғлатаверибди. Буни кўриб отамнинг жаҳли чиқибдида, мискарлик ҳунарини ҳам ўрганиб олибди. Унга давоми…
Галчинская волостида кўп замонлардан бери энг яхши уста, айни замонда энг ёмон эркак деб ном чиқарган токарь Григорий Петров бетоб кампирини шаҳар касалхонасига олиб кетяпти. У ўттиз чақиримча йўл босиши керак; йўл ниҳоятда ёмон, бундан ҳатто давлатнинг почтачиси ҳам ўтолмайди-ю, давоми…
– Азизам, бунча шошмасанг. Бугун бўлмаса эртага борамиз, – деб хотинимни ниятидан қайтармоқчи бўламан. Аммо у оёқ тираб туриб олган. – Борамиз, дедимми, борамиз, тамом. – Яна озгина чидагин, ёзда Туркиядан олиб келамиз, уч-тўрт ой ўтади-кетади. Ҳозир Фарғонадан йўлга чиқ, давоми…
Оссурия шоҳи Асархадон шоҳ Лаилиэ мамлакатини босиб олди, шаҳар-қишлоқларини беомон талаб, ёппасига ўт қўйди, аҳолисини қул қилиб, мулкига ҳайдаб келди, қўшинини яксон этиб, Лаилиэнинг ўзини қафасга солди. Шоҳ Асархадон кечаси хобхонада ётганча, Лаилиэни қатл этиш йўлини қидирар экан, бехос шитир давоми…