Seyzer xonim Douson ufqida yarq etib ko‘rindi-yu, g‘oyib bo‘ldi. U bahorda itlar qo‘shilgan chanada kanadalik frantsuzlar bilan keldi. Qisqa bir oy ichida quyoshday chaqnab turdi-yu, muzlar erishi bilan daryo yoqalab jo‘nab ketdi. Ayollar jamiyati yetishmaydigan butun Douson uning bunday nogahoniy davomi…
Mo‘lgina yemakxonani yoritib turgan chiroqlarning piligi pastlatib qo‘yilgan — bu yil Londonda nimqorong‘ida o‘tirib ovqatlanish rasm bo‘lgan. Erve Marsena joyini topib o‘tirganda ko‘rdiki, uni juda keksa bir xonimning — ledi Xemptonning yoniga o‘tqaziptilar. Erve keksa xonim bilan bir stolda o‘tirishga davomi…
— “Stil”ning aktsiyalari qanday ketyapti? — deb so‘radi Jan Mone.— Ellik to‘qqiz-u chorakdan, — deb javob berdi o‘n ikkita mashinistkadan bittasi.Yozuv mashinkalarining chaqir-chuqurida jaz ohanglari eshitilardi. Derazadan Manxettenning beso‘naqay qomati ko‘rinib turipti. Telefonlar xirillaydi, qog‘oz tasmalar shosha-pisha yuqoriga o‘rlaydi. Kontora davomi…
Bizning avlodga mansub eng yaxshi yozuvchilar Kristian Menetriyening ijodidan zavqlanishgan. Rost, uning dushmanlari ham oz emas edi; buning sababi qisman shunda ediki, qayerda muvaffaqiyat bo‘lsa, o‘sha yerda dushman ham paydo bo‘ladi. Bundan tashqari Menetriyeni ancha kech tan olishdi. Bu paytga davomi…
— O, Jenni, ketma, qol!Tushlik vaqtida Jenni Sorbe hammani og‘ziga qaratib o‘tirdi. Qaynar buloqday chiqayotgan latifalaru har xil voqealar haqidagi hikoyalari mehmonlarni mahliyo qildi-qo‘ydi. Jenni ularni chinakam aktyorlarga xos mahorat va tug‘ma yozuvchiga xos ilhom bilan to‘kib soldi. Leon Loranning davomi…
Men Nyu-Yorkdagi “Oltin ilon” restoranining doimiy mijozlaridan edim. Bu gal restoranga kirishim bilan birinchi stolda o‘tirgan kichik jussali cholga ko‘zim tushdi. Uning oldida taqsimchada qonlari silqib turgan bifshteks bor edi. Rostini aytganda, avval diqqatimni go‘sht o‘ziga jalb qildi, chunki yilning davomi…
— Qayoqqa, Antuan? — so‘radi eridan Fransuaza Kesne.— Pochtaga. Xat jo‘natmoqchi edim. Bahonada Mauglini ham aylantirib kelaman. Yomg‘ir tindi. Mentona osmonidan bulutlar aridi. Havo ochilib ketadiganga o‘xshaydi.— Ko‘p qolib ketma, tezroq qayt. Men tushlikka Sabina Lamber-Leklerkni eri bilan aytib qo‘yganman. davomi…
U menga tikildi… huddi birinchi marta ko‘rayotgandek. Ammo biroz o‘tib, qiz chiroq tomonga o‘girilganida, ortimdagi qizning nakadar umidsiz va g‘amgin qiyofada ekanligini sezar edim. Va angladimki, aslida unga ilk bora ko‘rayotgandek tikilgan – bu o‘zim. Sigaretni tutatdim. Kreslomni burishdan oldin davomi…
1-tarjima KO‘PRIKDAGI ChOL Gardishli ko‘zoynak taqqan, juldur kiyingan chol yo‘l chetida o‘tirardi. Daryoga qurilgan ponton ko‘prikdan esa aravalar, yuk ulovlari, erkagu ayol, bola-baqra o‘tib turardi. Xachirga qo‘shilgan aravalar askarlar nazoratida ko‘prikdan sohilga chiqarib qo‘yilar, vakillarga topshirilardi. Goho dehqonlar, to‘piqlarigacha changga davomi…
Jim Smiley garov o‘ynashni juda yoqtirardi. It urishtirsa ham, xo‘roz urishtirsa ham darrov garov bog‘laydi. Devorda ikkita qush ko‘rsa ham: «Qaysi biri oldin uchib ketadi?», deb garovlashaveradi. Bir kuni Jim Smiley qurbaqa tutib oldi va: «Men uni qo‘lga o‘rgataman», dedi. davomi…