Nazokat bilan salom berib, kasalxona palatasiga kirdik.Uch kishilik palataga shosha-pisha kirgandik. G‘ildirakli aravachadagi o‘g‘lim, rafiqam, do‘stligini ko‘rsatib, dardimizni yengillashtirgan doktor og‘aynim va men. O‘z dardiga g‘arq bo‘lgan kichik bir guruh. Palatada biz bilan bo‘ladigan bemorlar orasidan yoshrog‘i – qalin, uzun davomi…
Kema dengiz qa’riga g‘arq bo‘lganida shu ikkalasigina omon qolishdi: birinchisi Pavel Narimskiy – olim, ikkinchisi Prov Ivanovich Akatsiyev – sobiq josus… Ikkalasi ham yalang‘och holda cho‘kayotgan kemadan dengizga sakrashdi va chaqqonlik bilan olisdagi orol sari suza boshlashdi. Sohilga birinchi bo‘lib davomi…
Azonda bexos uyg‘onib ketdim. Qarasam, chap qo‘lim yo‘q! «Ie, bu qanaqasi bo‘ldi? — dedim o‘zimga o‘zim. — Kechqurun axir joyida turuvdi-ku. Qo‘l jonivor qayoqqa ketishi mumkin?» Shunday dedimu yotgan o‘rnimni titkiladim. O‘rinda ko‘rinmadi. Xotinimga o‘girildim-da, tirsagim bilan (o‘ng qo‘limning tirsagi davomi…
। Vojid Ali* shoh hukmronlik qilayotgan paytlar edi. Butun Laknov vaqtixushlik va aysh-ishratga mukkasidan ketgan, kattayu kichik, boyu kambag‘al — hamma shu ishga boshi bilan sho‘ng‘igan edi. Kimdir raqsu qo‘shiq ila bazm qurib, ko‘nglini xushlasa, boshqa birov ko‘knori ichib kayf davomi…
Har safar kuz yaqinlashganda tabiatdagi juda ko‘p hodisalar bizlar istaganchalik yaratilmaganligi to‘g‘risidagi gap-so‘zlar boshlanardi. Qish bizda uzoq davom etadi. Yoz qishdan ancha qisqa, kuz esa lip etib, xuddi derazang yonidan tillo qush uchib o‘tganday o‘tib ketadi. Bizning bu suhbatlarimizni o‘rmonchining davomi…
Kollejdaligimda yozgi ta’tilni Dehrada, buvimnikida o‘tkazishga odatlangan edim. Doimo mayning boshlarida yo‘lga tushib, iyulda ortimga qaytardim. Deoli Dehradan o‘ttiz chaqirim narida joylashgan kichikroq bekat bo‘lib, Himolay janubiy etagida qalin changalzorlar boshlanishini belgilab berardi. Poyezd Deoliga sahar beshlarda – bekat chiroqlari-yu davomi…
Qachonlardir uning ketmoni uchgandi. Urush qo‘pgan zamon edi. Qishloq kezib, qo‘shiq kuylardi. Uni ramaqijon, lekin joni qattiq, ziqna va shang‘i Matryona Kondakova yetaklab yurardi. U Matryona Kondakovani xotinjon deb atardi. Ko‘pincha u qishloq do‘koni bo‘sag‘asida o‘tirvolib, qo‘shqator barmoqbosdili rus garmonini davomi…
Quyi Birmaning Molamyayn qishlog‘idagi ko‘pchilik mendan nafratlanardi va bundan ba’zan g‘ururlanib qo‘yardim, chunki o‘sha paytlari hayotimda bir marta bo‘lsayam e’tibor markazida bo‘lgandim. Men shaharcha politsiyasida ofitser bo‘lib ishlardim, mamlakatda esa aksilevropa qarashlar ancha ildiz otgan paytlar edi. To‘g‘ri, hech kimning davomi…
Bu voqea Moskva shahri yaqinida, chekinayotgan qishning so‘nggi kunlaridan birida sodir bo‘lgan edi. Tong rosa cho‘zilgan tun tufayli uyqudan uyg‘onolmay karaxt edi. Unda-bunda dalahovlilarning chirog‘i yonib turar, ora-sira qor uchqunlardi. Yozuvchi Muravyov vagonning old tarafiga o‘tib, tashqi eshikni ochib yubordi davomi…
– Murod og‘a har narsani biladi, – deyishdi. Qishloqqa kelganimda bir necha marotaba Murod og‘aning uyida mehmon bo‘lgandim. Murod og‘ani bu safar uyidan emas, qahvaxonadan topdim. – Murod og‘a, siz bilar ekansiz, har holda shunday deyishdi. Qani aytingchi, bo‘lib o‘tayotgan davomi…