Янги уйга кўчиб келганимизнинг иккинчи куни эди. Ўнг томонимизда бир қўшни бор. Йўлимиз уларнинг уйи олдидан ўтади. Дераза ёнига ўтириб олган бир кекса киши бизга қараб: — Бу уйга кўчиб келмасангиз яхши бўларди, — деди. Қарияга жаҳл билан эътироз билдирдим: давоми…
Янги йил арафаси орзиқиб кутиладиган дамлар, негаки, айни шу кунларда одамлар юксакроқ лавозимга тайинланади, уларнинг ўрнига қуйироқдагилари ўтади. Биз ўзимизнинг муассасамизда аллақачон келишиб, ҳал қилиб қўйган эдик – кимда-ким биринчи бўлиб юқорироқ лавозимга кўтарилса, ўртага қовурилган ғозни қўйиб, ҳаммага зиёфат давоми…
У тақиллатмасдан пешайвон эшигини очди ва остонаданоқ менга қўлини чўзди: – Петренко! – Жуда хурсандман, – ёлғоним сезилиб қолмаслигига тиришиб базўр кулимсирадим. – Кўряпман, ҳар нарса ёзяпсиз. – Ёзяпман. – Мен бўлса сизни кузатяпман!.. Ҳи-ҳи… аммо айғоқчилардек эмас, шундай… сизнинг давоми…
1 У тўққизинчи қаватнинг пешайвонидан оёқлари остида пойандоздек тўшалиб ётган Москвага тантанавор қараб турарди, мана ўша мағлуб, топталган ва пароканда бўлган азим шаҳар: сал чапроқда улкан МДУ, Ленин тепаликларидан Лужникига борадиган метро кўприги, серсув ва танбал дарё, май ойининг мана давоми…
Шанба куни эди. Металл буюмлар фабрикаси эртаги дам олиш кунига ҳозирлик кўраётган эди. Фабрика ишчиларининг сони бир юз эллик бўлиб, саксонтаси ўн тўрт-ўн олти ёшлик ўспиринлар. Шулардан йигирмага яқини пресс машинасида ишлайди. Кийим бошлари жулдур-жулдур. Бўй ҳамда кийинишларида ортиқча фарқ давоми…
Соат ўндан ўн беш дақиқа ўтган, Херб Тукландер қовоқхонасини ёпишга чоғланиб турган бир пайтда Фолмаутнинг шимолий қисмида жойлашган «Тукис бар»га қимматбаҳо палто кийган ва ранги докадек оқариб кетган бир эркак отилиб кирди. Шу куни ўнинчи январ, аҳолининг аксари қисми Янги давоми…
Мария Артемьевна Ожеговага Муҳаммад ўғли ўляпти. У бурчакдаги майишиб кетган каравотда ётибди. Ғира-шира палатада кўзлари шишадек йилтирайди. Инграмайди, бирон нима сўрамайди ҳам. У унсиз ўляпти. Эрталаблари унинг каравоти олдига Банников деган аскар келади. Банников палатада ўз оёғи билан юра оладиган давоми…
I Бу қисматнинг арзандаси, худо сийлаган банда Уилфред Мижлстоннинг бошдан кечирганлари. Бир парчагина эту суякдан иборат бўлган бу шўринг қурғур доим соатлар ва қўнғироқларнинг қисталанг забтида яшар, эллик олти йилдан бери кўримсиз тош кўчалардан қатнагани қатнаган, увоқ ва бечораҳол, дилдираган давоми…
1 Замин ёнарди. Олислардан гуриллаган, қарсиллаб ёрилган, даҳшатли вулқондек отилиб чиқаётган аланга кўкка ўрлар, чор атрофга олов селини пуркаб, ёйилиб, кучли оташ қайнамини ҳосил қиларди. Осмонни қоплаган қуюқ тутун қора булутдек ҳаммаёқни зимистонга айлантирган, мисли кўрилмаган даҳшатли ёнғиннинг шуъласидан фалак давоми…
Опа-сингил О’Рэйлилардан қай бирининг гўзалроқ эканини айтиш мушкуллигини ҳамма яхши билади. Мана, мовий кўзли Кэтлин. У ўн етти ёшидан бошлаб тикувчи бўлиб ишлади. Италияликка турмушга чиқди. Ўттиз беш ёшига қадар йил ўтказиб туғавергани боис, ўзининг болалари бўлса ҳам, ишлаб топган давоми…