Қишлоқдан вокзалгача бўлган йўл эриган қор туфайли тиззагача лой эди. Икки қулоч узунлигида юксалган қуёш далаларни қоплаган қорлар устида порлаб кўзни қамаштирарди. Аммо йўлдаги лойқа кўлмакларга тушганда нохуш сариқ рангда аксланарди. Тагига мих қоқилган, ўзига анча катта туфлисини пайпоқсиз кийиб давоми…
Кистуновнинг кечаси подаграси қаттиқ тутиб , асаблари қўзғаб, нари бориб, бери келган бўлса ҳам эрталаб ишга борди-да, аризачилар ва банк мижозларини ўз вақтида қабул қила бошлади. У чарчаган ва азоб чеккан кишидай кўринар, худди жон бераётган бемордай, зўрға нафас олиб давоми…
1 Очиққан урғочи бўри ўрнидан туриб, ов сари отланди. Унинг учта боласи бир-бирига ёпишиб баданларини иситганча қаттиқ уйқуда эдилар. Она бўриваччаларини ялаб қўйди-да нари кетди. Баҳор фаслининг март ойи аллақачон кириб келган, аммо тунлари дарахтлар худди декабрдек совуқдан чарсиллар, тилингни давоми…
Жованни телефон қўнғироғи товушидан уйғониб кетди. Гўшакни кўтарса, бош муҳаррир экан. – Дарҳол Ортика водийсига жўна! У ерда кўчки рўй берган. Горо ҳудуди яқинида. Бутун бир қишлоқ кўчки тагида қолган эмиш, қурбонлар бўлиши ҳам мумкин. Қолганини борганда билиб оласан. Вақтни давоми…
Кўпчилик, афсуски, китоб ўқишни билмайди ва кўп кишилар нима учун ўқиётганини тузукроқ тушуниб ҳам етмайдилар. Баъзилар буни ўқимишли бўлишнинг қийин, бироқ ягона йўли, деб билади. Уларнинг фикрича, ҳар қандай китоб кишини «ўқимишли» қила олади. Бошқа бировлар учун эса ўқиш – давоми…
– Мен аввалги одаммасман. – Олти йиллик танаффусдан кейин сўнгсиз ҳаяжон билан кутилган илк учрашувдаёқ ҳол-аҳвол сўраш асносида шу жавобни эшитиши билан у сесканиб кетди ва айрилиқдан кечган бу йиллар ичида хаёлида тикланган дунё ҳам ер билан яксон бўлди. Дўсти давоми…
Иван Алексеевич Огнев август кечаларининг бирида ойнабанд эшикни жаранглатиб очиб айвонга чиққанини унутгани йўқ. У вақт Иван Алексеевичнинг эгнида шалвираган пальто, бошида қирраси сербар шляпа бор эди. Мана энди у шляпа каттакон этиги билан бирга кровать тагида чанг босиб ётибди. давоми…
Василий Шукшин. Любавинлар. Роман. Э. Миробидов таржимаси. — Т. «Ёш гвардия», 1979. «Любавинлар» романи Василий Шукшиннинг биринчи йирик асари. Унда йигирманчи йиллардаги Сибирь, қулоқлар ва талончи тўдаларга қарши олиб борилган шижоатли кураш ҳақида, шунингдек, Совет ҳокимияти Сибирь қишлоғига қандай янгиликлар давоми…
Қўрқинчли тун зулматида ўзимни қўлга олишга ҳаракат қилиб, бу темир қафасда айқаш-уйқаш фикрларимни жамлашга уриндим. Руҳим озод бўлиши учун шу тўрт девор ичидан чиқиш йўлини қидирардим. Ҳар бир лаҳзада борлиғим қамалганини ҳис қилар, ичимдаги қўрқинч бутун аъзойи баданимни эгаллаганди. Ёлғиз давоми…
Муаллифдан: 1994 йилнинг март ойида қаламга олинган бу қайдларни ҳикоя деб бўлмайди. Чунки “жанр талабларига мос келмайди” дейишлари аниқ. У ҳолда буларни қайси жанрга киритиш мумкин? Эҳтимол, “ҳужжатли фантазия” демоқ керакдир? Фантастик ҳужжатлар ичида кўп ўралашавергандан кейин “ҳужжатли фантазия” ёзишдан давоми…