Альфред Вунзидел фабрикасида хизматчи бўлиб ишлаган пайтларим кечмиш ҳаётимда ғаройиб кунлар бўлиб муҳрланди. Табиатан меҳнатдан кўра хаёлпарастликка ошнолигим кўпроқ ва ўзимни уринтиришни хуш кўрмайман. Онда-сонда меҳмон бўладиган моддий қийинчиликлар ҳам ҳа деганда мени тарк этавермайди – хаёлпарастлик ҳам бекорчилик каби давоми…
Кўнглим нимадандир ғаш. Шаҳар кўчаларида бепарво айланиб юрибман. Одатим шунақа, юрагимда ғашлик пайдо бўлди дегунча, кўчага югураман. Баъзан кўча ҳаёти одамга минглаб саҳифалик китоблардан ҳам кўпроқ сабоқ бериши мумкин. Кўчалар, ғарибона кулбалар сўқир кўзларга бамисоли офтобдир. Ҳаётни ўрганишни истаган киши давоми…
От қўшилган тўрт ғилдиракли арава кўприк устига келиб тўхтагач, одамлар ҳам ўз араваларидан тушдилар. Барча отлиқлар, шулар қатори Дейвс ҳам отларидан тушиб, негр бола ортилган арава атрофига йиғилишди. Дейвс турган жойида кўприк тагидаги сув узра таралиб ётган узун-узун чироқ нурларини давоми…
Урушнинг дастлабки йилларида Югославияда бир тўп қочоқлар немислар босиб олган ҳудудлардан чиқиб кетишга уринишди. Мамлакатнинг италияликлар забт этган қисмида, ҳатто лагерларидаям шимолий-шарққа қараганда аҳвол бирмунча яхшилиги кўриниб турарди.1942 йилнинг баҳорида Албанияга қараб йўлга чиққан қочоқлар орасида икки нафар эркак ва давоми…
Ёш олим Болта Тешаев кўп йиллар мобайнида “Бир номаълум шоир ҳақида” жиддий тадқиқот олиб борган эди. Яқинда у ана шу мавзудаги диссертациясини якунлади. Қуйида биз мазкур диссертациядан парча келтирамиз.“Диссертациянинг асосий қисмига ўтишдан аввал унинг ёзилиш жараёнида қомусий билимга эга машҳур давоми…
Ҳар куни ўн бирдан эллик беш дақиқа ўтган пайт мен учун жуда муҳим. Шундай пайтда мен ва ойим бир-биримиздан узоқда бўламиз. Тунги навбатда ишлаганим боис, ҳар сафар 11:55 да ойимга телефон қилиш менинг одатимга айланган.– Ойи, менман, ҳе-ҳе. Мендан хавотир давоми…
Тунги кўкимтир, зим-зиё осмонда оқиш булутлар сузиб борарди. Тўлин ой атрофини ҳам кўкимтир булутлар ўраб олган. Киши тикилиб қараса, гўё булутлар эмас, балки тўлин ой сузаётганга ўхшарди, атрофидаги юлдузлар бамисоли сочиб юборилган бир ҳовуч жавоҳирдай кўринарди: тўлин ой аста-секин чексиз давоми…
Бу воқеа содир бўлган кун эрталабдан ёмғир ёғди. Тоғларни ўраб олган булутлар кечга борибгина тарқалди.Ёмғирдан сўнг атроф шундай тиниқлашдики, узоқдаги тоққа қўл чўзсанг, етгудек. Ҳаво тоза ва шаффоф. Бундай пайтда тоғдаги ҳар бир жонзот завққа тўлади, кийиклар ўзларининг кўз илғамас давоми…
— Қани, менга бер-чи. Сен эплолмаяпсан.Хотиним пичоқни қўлимдан юлқиб олди-да, қаттиқ бўлакни чаққонлик билан қирқа бошлади. У ғаройиб шаклдан тугунча ҳосил қилди. Қоғозни буклар экан, юзига мамнун табассум қўнди.— Шунчаки термулиб тураверма, — деди у. — Велосипедингнинг насосини олиб келиб давоми…
Че Ок коллежни тамомлагандан сўнг меҳрибонлик уйига ишга кирди. У ерда ота-онаси йўқ болалар умид билан яшашарди. Бир йил давомида улар билан яшаб, ота-она меҳрининг қанчалар керак эканлигини ҳис этди. Болаларга қайноқ меҳр улашмоқни истарди. Аммо Че Окнинг олдида тоғдек давоми…