Яна… ҳали балоғатга етмаган оқкўнгил, лоқайд, ўйноқи қизалоққа ўхшаб баҳор келди. Қишлоқнинг эгри-бугри кўчалари тиззагача лой. Одамлар четан деворларнинг қозиғидан ушлаб аранг юришади. Мабодо, бирон-бир гўшт тайёрлов идорасида ишлайдиган тўлароқ амаки келиб шу қозиқлардан ушлаб юргудай бўлса, қозиқ қўлида қолади. давоми…
У теридан тикилган камзулининг ёқасини кўтариб полиция машинасида ўтирар, қоп-қора камзулнинг тугмалари кумуш рангда товланарди. У ўн етти ёшда эди. Тим қора, ҳурпайган сочлари елкасигача тушган. У қадди-қомати келишган йигит эканини ўзи ҳам билар, шунинг учун бошини тик тутиб юрарди. давоми…
ИЛК ТОНГ Ҳаётимдаги биринчи тонг… Ўз ҳаётидаги биринчи тонгни ким ҳам эслай оларди. Ахир, ўша куни у ҳаётга эндигина қадам қўйган бўлади-ку! У аввал ғайришуурий, сўнг эса шуурий тарзда Ер юзидаги барча одамлар каби ўзининг ҳар тонги ва ҳар оқшомини давоми…
Илдениз Куртуланга бағишлайман – Алло! Жейран хоним, салом! Мен… – Салом, афанди… Яхшимисиз? – Раҳмат, яхши. Ўзингиз қалайсиз? – Бари кўнгилдагидек… – Жаноб ректор билан гаплашсам бўладими? – Афсуски, бунинг иложи йўқ, ректор – йиғилишда… – Кеча сиз… эртага қўнғироқ давоми…
Юсуф титроқ қўллари билан бутазорни оралади. Кўзларини гоҳ юмиб, гоҳ очиб дарёнинг иккала қирғоғини ҳам сузиб ўтди. Ботқоқлик кўринди, унда йиғилган лойқа сув туташган дарё ярим орол шаклини эслатарди. Ботқоқликда тўшалиб ётган қум зарралари офтоб нурида товланиб ялтирарди. Юсуф атрофга давоми…
ИШТИРОКЧИЛАР: МАРК БРУТ – Жумҳуриятчи сенатор ЮЛИЙ ЦЕЗАРЬ – Консул ЛОНГИН КАССИЙ – Жумҳуриятчи сенатор СЕРВИЛИЙ КАСКА – Жумҳуриятчи сенатор ПОРЦИЯ КАТОНА – Брутнинг хотини СЕВИЛИЯ – Брутнинг онаси ЛУЦИЙ – Брутнинг боласи КАЛЬПУРНИЯ – Цезарнинг сўнгги хотини Цезарнинг тансоқчилари, давоми…
– Ҳеч қачон судга ишим тушмаган, – гап бошлади Костелецкай, – аммо сизга айтсам, ҳаммасидан ҳам менга улардаги синчковлик, арзимаган иш кўрилаётган бўлса-да, амал қиладиган ҳар хил расмиятчиликлар ва тартиблар ёқади. Бу одил судловга ишонч уйғотади. Фемиданинг қўлида тарози бор давоми…
Тунни кўр деб ким айтган? Унинг мингта кўзи бўлади. Яна уларнинг барчаси милтиқнинг ўқидек, шафқатсиз. Бу ҳолат балки шаҳарга қора куз чўкиб, дарахтлар сўнгги тилла япроқларини ташлаб, қип-яланғоч бўлиб қолганидан ва дераза тагларида тун изғиб юрган бу пайтда маҳаллий халқ давоми…
Қирдай яланглик. Ялангликда эса ёғоч уйча. Уйча ҳам эмас, ўн уч-ўн тўрт қатор ёғочни арчиб қурилган, омборга ўхшаган бир деразали, даҳлизи йўқ, томи ҳам йўқ бир кулбача. Тайгада кимлардир ўтган замонларда қурган бўлишса керак. Уч-тўртта болтакаш уста баҳорда ҳаво ноқулай давоми…
Толстой нима деганди: “Бир неча юз минг одам кичик ерга жамланиб, ўзлари тиқилиб яшаётган заминнинг абжағини чиқаришга қанчалик уринишмасин, гиёҳ унмасин деб ерга қанча тош ётқизишмасин, ниш уриб кўкара бошлаганларини қириб-қиртишлашмасин, тошкўмир, ермой бурқситиб, дарахтларни, жамики жонзотларни ғорат қилишмасин, баҳор давоми…