Муштарийимиз З.Агниянинг илтимосига кўра, бугун таҳририятимизга таниқли киноактриса Елена Премьерова ташриф буюрдилар. Томошабинлар уни “Камбағал қиз” фильмидаги камбағал қиз, “Биринчи гўзал” фильмида ўйнаган биринчи гўзал, “Дудочка ва кўзача” фильмида яратган Глафира Фоминична Дудочка образлари орқали яхши биладилар. – Елена, сиз давоми…
I Фақат шу ерда, тўлқинлар етиб келмайдиган соҳилда Бобби ўзини бехатар сезар эди. “Бор, сув кўпаймасидан бурун чиғаноқларингни ўйнаб ол, мен шу атрофда бўламан, – дерди опаси унга, – анави пиёниста сержант Мак Кой келиб, денгизнинг чуқур жойига тортиб кетмасин давоми…
Куз қуёши кун сайин хира тортиб бормоқда. Гўё саратон иссиғи унинг ҳамма қайноқ нурларини ютиб юбориб, ўзини анча толиқтириб қўйгандай. Боғ ичидаги катта ҳовуз теварагини ўраб олган улкан чинорлар боғ деворининг устидан қалин соя ташлаб турибди. Ёзда чинорларнинг барглари орасидан давоми…
Асакусадаги Нагасуми-чё кўчасида Шингёжи ибодатхонаси бор. Йўқ-йўқ, бу катта ибодатхона эмас. Шундай бўлса-да, у ерда муқаддас Ничиронинг ёғочдан ясалган ҳайкали мавжуд, демак, бу ибодатхона ўз тарихига эга. Мэйжи даврининг йигирма иккинчи йили кузида шу ибодатхонанинг дарвозаси олдига бир болани ташлаб давоми…
Николаев темир йўлининг вокзалида икки ошна учрашиб қолди. Бири семиз, бири ориқ. Семиз ҳозиргина вокзалда овқат еган — ёғлиқ лаби пишган олчадай ялтираб турибди. Ундан херес виноси ва флерд оранже деган атирнинг ҳиди келар эди. Ориқ эса вагондан ҳозиргина тушган давоми…
Ростдан ҳам… гўё шу “ростдан ҳам” иборасини ишлатмасанг, ҳаммаси чаппасига кетади… бу, бор-йўғи ўйин-ку, ахир. Йўқ, бу — сўз ўйини эмас, сўз билан ўйнаш ҳам эмас. Бу — бир вақтлар Картасар жонидан яхши кўрган муҳаббат ўйини, холос. Метрода кетарканман, аёллар давоми…
I Эркак уйига эрта қайтди. Уловдан тушибоқ, нимқоронғи холл бўйлаб иш кабинети томон шошди. Қўлини кўтариб, унга бир нима демоқчи бўлган котибасига эътибор бермай стулига ўтирди. Чунки столда ётган мактубнинг биринчи сўзларини ўқишга улгурган эди: “Стаффоршайр, Файф тоунс…” Мактубнинг “Қаердан” давоми…
У бунга журъат қилолмай юрарди. Энди журъат қилди. Ўша куни уйга бир аҳволда кириб келиб, хотинига қарамасдан деди: — Бор… пулни йўқотдим. — Айтди-ю, сап-сариқ, пачоқ, қийшиқ қирғий бурни қизғиш тусга кирди. — Бир юз йигирма сўмнинг ҳаммасини йўқотдим. Хотиннинг давоми…
Тун ойдин, ҳаво изғиринли эди. Алексей Иванич Романсов яшил устунни суриб, ҳовли эшигидан оҳиста кириб келди. – Одамзод….чанг тўзон, кукун, кул!! – дея фалсафа сўқиб, ахлат челаклар атрофида айлана бошлади ва эҳтиётлик билан тўхтади. Павел Николавич – губернатор, аммо… уям давоми…
Мен бу ерда мусофирман, зотан, ҳеч ким мени англамайди. Овидий, “Тристий Элегияси”, 37-қўшиқ. Фан ва санъатнинг қарор топиши нималарга олиб келди, ахлоқнинг юксалишигами ёхуд унинг бузилишига? Мана, биз биринчи галда нималар ҳақида бош қотиришимиз керак. Хўш, бу масалада кимнинг тарафида давоми…