Kuzning shamolli tunida anor daraxti barglari to‘kilib chiqdi. Barglar daraxt tanasi atrofida toza yer qoldirib doira yasagan edi. Deraza tavaqalarini ochgan Kimiko anorning yalang‘och shoxlariga ajablanib boqdi. Barglar aylana bo‘lib to‘kilgani, shamol ularni har tarafga sochib yubormagani ham unga g‘alati davomi…
— Bechorani ko‘rishga qanchalik intiq bo‘layotganingizni ko‘z oldimga keltirayapman, — deb gap boshladi qaynonasi uni marhuma xotini yotgan xonaga shosha-pisha boshlar ekan. — Mana, qarang, o‘lim uni qanday ko‘yga soldi, — deya mayitning yuziga yopilgan oq yopinchiqni ochishga tutindi. Biroq davomi…
Vashington Skverning g‘arbidagi kichik bir dahada ko‘chalar chalkashib ketgan va “tor ko‘chalar” nomini olgan yo‘lakchalarga bo‘linib ketgan edi. Bu “tor ko‘chalar” ajabtovur burchaklar va egri chiziqlar hosil qilgandi. Hattoki, bir ko‘cha o‘zini-o‘zi bir yoki bir necha marta kesib o‘tardi. Bir davomi…
1786 yilning qish kechalaridan birida Vena shahrining chekkasidagi kichkina yog‘och uychada grafinya Tunning sobiq oshpazi bo‘lmish so‘qir chol olamdan o‘tdi. To‘g‘risini aytganda, bu — uy ham emas, bog‘ning xilvatidagi puturdan ketgan bir qorovulxona edi. Bog‘ shamol sindirib itqitgan chirik shox-shabbalarga davomi…
Yozda talabalar ishlashadi. Mana, bizning guruh bolalari yoz bo‘yi vagondan sabzavot tushirishdi, Zoyka ofitsiantlik qildi, Ninka bo‘lsa kinoda suratga tushdi. Ommaviy ko‘rinishda. Ammo, bir gal uning omadi kelib qoldi. Shunda Ninka kichik bir alohida ko‘rinishda suratga tushdi. Aniqrog‘i, Ninkaning o‘zi davomi…
Yozef K. tush ko‘rdi.Ajoyib kun edi, u ko‘nglining chigilini yozish maqsadida biroz sayr qilmoqchi bo‘ldi. Ammo ikki qadam tashlashi bilanoq, o‘zini qabristonda ko‘rdi. Atrofda sarg‘aygan o‘t-o‘lanlar bosgan, notabiiy so‘qmoqlar. Yozef ulardan biriga qadam qo‘ydi va o‘zini xuddi kuchli oqimga tushganday davomi…
Ob-havosiga sal-pal chidasa bo‘ladigan qish kunlarining birida, peshindan keyin Lom yo‘liga aylangani chiqdim. «Aylangani chiqdim» so‘zlarini eshitganda oldinga va orqaga siljuvchi har xil odamlar orasida odob saqlab asta-asta ketayotgan, modaga muvofiq kiyingan, tanishlar uchraganda nazokat ila jilmayib, ehtirom-la ta’zim bajo davomi…
Lenchoning kaftdekkina yeri bo‘lib, unda yolg‘iz o‘zi ishlardi. Bu yil jo‘xori, yoniga loviya ekkan edi, hosil durust bo‘ladigan ko‘rinadi. Yomg‘ir quyib bersa qaniydi. Odatdagi tonglarning birida Lencho — ekin-tikin nimaligini tushunadigan, o‘ta ishonuvchan dehqon — shimol tarafdan suzib kelayotgan bulutlarga davomi…
Fabrikaning betonlangan kenggina hovlisi qaytadan eritishga mo‘ljallangan siniq oynalar bilan to‘lib-toshib yotardi. Tog‘day uyulib yotgan oynalar tonggi quyoshning nurlarida olmos qirralarini yiltiratgancha harakatsiz yotardi. Mana, necha kundirki vagon-vagon siniq oynalarni qizigan bo‘tqaga aylantiruvchi pechlardan ko‘kka tutun o‘rlamaydi. Qeyinchalik mazkur qorishmadan davomi…
— Qirqqa kirib qoldingiz, axir,— dedi zarda bilan xotinim.— Bundoq o‘zingiz haqida o‘ylab, chekishni tashlasangiz bo‘lardi. Bu zararli-ku!..— Shunday deb to‘ng‘illagancha yonboshga o‘girilib oldi.Qancha vaqt o‘tganiykin? Avval stulga yastanib o‘tirdim-da, oyog‘imni deraza tokchasiga uzatdim. Keyin gazetani ochdim — qachon, qay davomi…