Эрнест Хемингуэй ҳар қандай инсонни таъсирлантирадиган, ўзи атиги олти сўздан иборат ҳикоя ёза олишдан баҳс бойлашган. Унга ғалаба олиб келган ҳикоя: «Болалар пойафзали сотилади. Кийилмаган…» («For sale: baby shoes, never used»). * * * Анъанавий ҳикоячиликнинг тугун, кульминация ва ечим давоми…
Яқиндагина хайрия фонди томонидан берилган жун адёл унинг елкаларини яхшилаб ёпар, бугун ахлат челагидан топган пойафзали оёқларини умуман қисмасди. Совуқ туннинг изғиринидан сўнг кўча чироқларининг тафти унинг қалбига ажиб илиқлик олиб кирарди… Паркдаги бурушиқ ўриндиқлар унинг толиққан белига жудаям таниш давоми…
Танамдаги шиддатли оғриқдан уйғониб кетдим. Кўзимни очишим билан каравотим олдида турган ҳамширани кўрдим. — Мистер Фуджима, — деди у, — омадингиз бор экан, сиз икки кун аввал Хирасимадаги бомбардимондан омон қолдингиз. Ҳозир сиз госпиталдасиз, ортиқ хавф остида эмассиз. Мадорсизликдан базўр давоми…
Ритани шафқатсизларча ўлдириб кетишгандан буён Картер ойна ёнида ўтиради. Телевизор ҳам, китоб ўқиш-у хат ёзиш ҳам йўқ. Унинг ҳаёти — парда ортида кўринган неки бўлса — ўша. Унга барибир, овқатни ким олиб келади, ҳисобни ким тўлайди… У хонани тарк этмайди. давоми…
Ниҳоят, бу хилват, овлоқ қишлоқда унинг қидирувлари якунланди. Чириб, тўкилай деб қолган хароб кулбада милтиллаб турган олов ёнида Ҳақиқат ўтирарди. У умрида ҳеч қачон бундайин қари ва бадбашара аёлни кўрмаган эди. — Сиз — Ҳақиқатмисиз? Қартайган, бурушиқ алвасти тантанавор бош давоми…
Яна ўша аччиқ хотиралар кўз олдимда гавдаланди. Сўнгги видолашув онлари Р. тўзғиган сочлари остидан гўё ғам азоби емириб адо қилган, аммо қордек оппоқ бир жусса бўлиб кўринар, у бўлса менга тақдир ҳукми билан банди этилган болишидан бошини аста қимирлатиб қисқа давоми…
“Эндиликда қўлларим менга бўйсунмай қўяди”,- дея сўз бошларкан, аёл гўё ўзга оламга тушиб қолгандек атрофга аланглай-ди. У аввалгидек жуда ҳам ёш, ҳали ўттиз баҳорини қаршиламаган, нав ниҳолдек сий-мода гавдалансада, аслида ундай эмас эди. “Келаси ҳафта етмиш ёшга тўламан”,-дея сўзида давом давоми…
Заҳматкаш кекса тегирмон жим. Девор-лар сокин, том сукунатда. Ҳатто тегирмон чархлари ҳам тин. Виндиш электр чироғини ўчираркан, зиё зулмат бағрида эриб кета-ди. Тегирмон чархлари орасида тун изғий-ди. Гўё тим зулмат, оппоқ ун заррачалари-ни раққоса чивинлар-у, ҳатто бир-бирига суяниб, ғужанак тўп давоми…
Хотира майдони атиргуллар билан безанган. Худди қуюқ чакалакзор эди улар. Табиат маликалари шу тарзда бир-бирла-рига чамбарчасбоғланиб кетган эдиларки, ҳатто ўтлоқ ҳавосиз бўғилиб қолди. Оппоқ, миттигина юмалоқланган қоғоз парчалари-дек ғунчалар атрофга нималарнидир аста шивирлайдилар. Мунаввар тонг отмоқда. Тез орада ҳаётнинг бўсағаси давоми…
Оппоқ бир кабутар қирғин уруш майдо-ни осмонида қанот қоқаркан, жангари вертолёт-нинг ваҳший парраклари уни бўлакларга бўлиб ташлади. Беғубор оппоқ патлардан бири бир уй ҳовлисига тушади, сўнг бир болакайнинг жажжигина кафтидан сокингина нажот маконини топади.Қисқа муддат ичида шу уйнинг катта-лари – давоми…