Оилада аёллар беш нафар эди… Улар оила бошлиғини сўнгги йўлга кузатдилар: уй бекаси бева, қизлар эса етим қолишди. Она ўзининг тўртта қизи билан марҳумнинг маъракаларини ўтказиб, тез орада ишга кирди.Кўпчилик бева аёлларни ноҳақдан-ноҳақ шафқатсиз ва виждонсиз деб айтади. Аёлнинг қайғуси давоми…
Қоронғилик шу қадар қуюқ эдики, деворга ўхшарди. Ҳеч нарса кўринмасди. Улар йўқликда учрашганларида, ёнғоқнинг ерга тушгандаги тўқиллашидан бошқа овоз эшитилмади. Қоронғиликда ёнғоқ думалаб-думалаб муаллимнинг ёнига етиб боради. Кўпинча муаллим шундай дейди: – Мен қоронғида яхши кўраман. Бунга қамоқларда ва бўшлиқда давоми…
Эллик йил мобайнида Пон-л’ Эвек аёлларининг Обен хонимга кўзи куйиб келди.Йилига юз франк эвазига Фелисите пазандалик ва оқсочлик қилар, парранда боқар, кув пишиб сариёғ олар, аёл боши билан отни эгарлаб аравага қўша биларди. Шуниям айтиш жоизки, анчайин сўхтаси совуқ бекага давоми…
Илья Платонович Арефьев, машҳур газета фельетончиси ўз хонаси бўйлаб асабийлашгандан-асабийлашиб, курси суянчиқларига суриниб, чарм диван олдидан Шопенгауэрнинг қовоғи солиқ бюсти турган жавон олдигача бориб-келмоқда эди. Унинг, қартабозлар таъбири билан айтганда, «қўли келмай қолганди». Бош қотириб ўтирганига бир неча соатдан ошди давоми…
1851 йил Апрель-май. Ламартин айтадики, ёзувчилар халқ адабиётини назарга илмайдилар, холбуки китобхон ўқувчилар халқ орасида кўп, ёзаётганларнинг ҳаммаси ўзи яшаётган муҳитга мослаб ёзадилар, халқнинг ичидаги маърифатга ташна одамларда эса адабиёт йўқ, халқ учун махсус ёзилмагунча бўлмайди ҳам. Мен кўп ўқувчи давоми…
Эркак киши ўз вақтида хотинининг қадрига етмайди, унинг қанчалик зарурлигини яхши тушунмайди, хотини дунёдан ўтиб, бева қолгандагина хотинининг ўрни қаттиқ билинади, шундагина унинг қадрини тушунади. У дастлаб хотинининг ўз борлиги билан ҳосил қилган меҳр тафтини сезмайди; лекин ана шу тафт давоми…
Халоскоримиз Исо Масих таваллудидан бошланган мелодий йил ҳисоби бўйича ўн учинчи асрнинг бошларида ёхуд шунга яқин бир пайтда Париж шаҳрида ажиб бир севги воқеаси содир бўлганки, у бутун шаҳар аҳлини, шунингдек, қирол аъёнларини ҳам беҳад ҳайратлантирган. Дин пешволари, руҳоний оталар давоми…
Бугун мен ғалати ҳолатдаман. Омма олдида қироатлар қилар эдим-у, аммо маърузалар ўқимаганман. Мендан маъруза қилишни сўраганларга, бу менинг қўлимдан келмайди деб жавоб берар эдим. Ҳақиқатан ҳам шундай. Қарийб ярим асрлик ҳаётини сўзлар ва ҳиссиётларга бағишлаган одамнинг айтадиган гапи бўлмаслиги қизиқ давоми…
Қорабовур қашғалдоқ, қайт орқангга, қайта қол,Ғамга ботган тўқайнинг ҳолин сўра, кўнглин ол. ОҚҚУШ Кўҳна Каспийнинг номи тарихда неча бор ўзгармади, дейсиз. Каспий, Гиркон, Хвалин, Хазар… Биз буларга қўшимча қилиб, уни Оққуш денгизи деб ҳам атаган бўлардик. Ўзингиз ўйлаб кўринг, сатҳи 510 давоми…
«Яна бир юлдуз милтираб-милтираб кўздан йўқолди».Яна бир ёрқин ном асримизнинг биринчи чорагида Россияда туғилиб ўсган буюк ёзувчилар сафидан мангуликка йўл олди. Бу ном ўз Ватанида қанчалик машҳур бўлса, хорижда ҳам шунчалик севимли эди. Шуниси қизиқки, йиллар ҳам турлича келади – давоми…