I Камина Луи Рубье бўламан. Ёшим етмишда. Тулузадан бир неча чақирим олисда оқадиган Гароннанинг юқори қирғоқларида жойлашган Сен-Жори қишлоғиданман. Ўй тўрт ёшимда тузлиқ-тўрва бўйнимдан тутдию ўзимга ҳамда оиламиздагиларга ризқ-рўз топиш пайига тушдим; ҳайрият фаровон кунлар ҳам етиб келди. Оз муддат давоми…
Бир аёл эрини дафн этиши керак эди. Маҳкамага келди ва тобутга буюртма берди. Ҳаммасини келишди – ўлчамлари, материали, энди пул тўлашга ҳозирланаётганда сотувчи унга деди: – Мулоқот қурилмаси-чи, қўямизми? – Қанақа қурилма? – Бизда энди янги хизмат тури бор – давоми…
Ҳар куни метронинг иккинчи йўналишида бир ҳолат тез-тез такрорланиб туради. Кийинишидан фирма ишчисига ўхшайдиган бир киши бўш ўриндиққа ўтирмай, атрофга аланглади. Шу пайт бир қиз ёнидаги кампирга бўш ўринга ўтириб олишини таклиф қилади. Худди шуни кутиб турган бояги киши қизнинг давоми…
Кечқурун хонамнинг чироғини ўчирдим-у, буюмлар мени ухлади, деб ўйлашди, шекилли, ўзаро суҳбат бошлаб юборишди. – Мен сизларга шуни айтмоқчиман… – варақларини шалдиратиб гап бошлади стол устида қолдирилган Китоб. – Қани-қани, нима демоқчисан? – тоқатсизланибди тувакда ўсаётган Амариллис. – Одамлар менга давоми…
Кичкинагина, лўппигина қизчанинг бир эчкиси бўлиб, қизча шу эчкисини боқиб, сутини соғиб кун кечирар экан. Эгнига яшил кўйлак, бошига сариқ дуррача ўраган бу қизча сут идишини кўтариб олган кўйи уйма-уй юриб, харидорларнинг кўзачаларига сутдан қуйиб бераркан. Қувноқ ва шўх бу давоми…
Генерал-лейтенант Запупирининг дафн маросими. Марҳумнинг уйидан мотам мусиқаси ва қаттиқ-қуруқ овозлар янграрди. Хабар топган томошаталаблар ҳар томондан югуриб келишган. Чиқариш маросимига ошиққанлар орасида Пробкин ва Свистков ҳам ҳозиру нозир. Иккови ҳам хотини билан бирга. – Мумкин эмас! – Маҳаллий нозир давоми…
I Эсимда бор, гимназиянинг бешинчи ёки олтинчи синфида ўқиб юрган кезларимда Дон областидаги Болшая Крепка қишлоғидан бобом билан бирга Ростов-Донга кетаётган эдим. Август ойининг жазирама, тинка-мадорни қуритувчи диққи нафас кунларидаи бири эди. Кун қизиғидан, қуруқ ва иссиқ гармселдан ҳамда қаршидан давоми…
Надянинг отаси ҳам, онаси ҳам, холаси ҳам уйда йўқ. Улар кичкина бўз от миниб юрадиган офицерникига чўқинтириш маросимига кетганлар. Гриша, Аня, Алёша, Соня ва ошпаз хотиннинг ўғли Андрей, меҳмонга кетганларнинг қайтишини кутиб, емакхонадаги овқат столи атрофида лото ўйнаб ўтирибди. Инсоф давоми…
Жаноб Харрис самолётлардан жуда қўрқарди. Автобусларни хам унчалик хушламасди. У ўн ёшлигида поездга мехр қўйган. Ҳозир у эллик ёшда ва ҳали хам поездларни яхши кўради. Жаноб Харрис ўн тўртинчи сентябрда Хельсинки (Финландия) дан Оулуга кетадиган тунги поездга чиқди. Олдинда ўн давоми…
Бу мўъжазгина қаҳвахона Амстердамнинг янги қасабаларидан биридаги гавжум кўча чорраҳасида жойлашган. Унда бор-йўғе ёлғизгина мижоз – олдидаги қадаҳи бўш турган нуроний чолдан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Мен ўзим учун буюртма бериб, изидан қўшиб қўйдим: -Отахонга ҳам бир қултум қуйиб юборинг. -Эрталаб давоми…